Rock ölmedi Metin Türkcan’ın gitarında yaşıyor

Albüm kapağında yer alan isimlere şöyle baktığımızda karşımıza adeta bir “Best of Classical Turkish Rock Vol. 1” albümü çıkıyor. Elbette yeni şarkılarla...
Ogün Sanlısoy, Harun Tekin, Şebnem Ferah, Hayko Cepkin, Aylin Aslım, Murat İlkan, Umut Kuzey, Pamela Spence/Ray Rizzo albümde yer alan isimler.
90’lı yılların ruhunu karşımıza getiriyor

Üç şarkı dışında besteler Metin Türkcan’a ait. Bu üç şarkıdan biri, Şebnem Ferah’ın sesinden dinlediğimiz “Dilektaşı”. Beste Gülden Karaböcek. “T’As L’Air D’Une Chanson” enstrümantal olarak akustik bir düzenlemeyle icra edilmiş. Serge Reggiani’nin meşhur ettiği bu şarkıyı Türk müzikseverler Tanju Okan’ın sesinden “Kadınım” olarak hemen tanıyacak. Son olarak Aylin Aslım’ın sesinden dinlediğimiz, söz ve müziği Selim Öztürk’e ait “Yanımda Sen Olmayınca”.
Metin Gürcan “Vakti Geldi” adlı albümünde artık ilgili müzikseverlerin yakından tanıdığı imza niteliğindeki gitar sound’unu yansıtıyor. “Mars” isimli şarkıyı da kendi seslendiriyor Türkcan.
Şarkılardan kısaca bahsetmem gerekirse Ogün Sanlısoy’un enerjik girişini, Harun Tekin’in hayat verdiği gayet Brit tınlayan duygusal şarkısı “Vakti Geldi” izliyor. Şebnem Ferah’ın yorumladığı “Dilektaşı” sanırım albümün en fazla ilgi çeken şarkılarından olacak. Hayko’nun vokaliyle “Kör Hükümdar” Anadolu rock sularında güçlü bir şarkı.
Murat İlkan’ın seslendirdiği “Rüya” benim favorim oldu. Rock ise rock. “Mars”ta Türkcan kendi çalıp söylemiş, aksayan bir durum yok.
Umut Kuzey’in seslendirdiği “Çok mu Uzak” rock power balad’larını andıran bir şarkı.
Pamela Spence ve Ray Rizzo imzalı “Believe in Love”ın bu albümdeki yerini açıkçası ben tam anlayamadım.
90’larda alternatif yerli müzik piyasasında -eminim şimdiki neslin pek “cool” bulmayacağı- star gitaristlerin ağırlığı vardı. Gruplar ağırlıklı olarak rock müzik yapardı ve bu müziği yapan gruplarda enstrümanlar besteden de sözlerden de önemliydi. İnsanlar gece kulüplerine ya da barlara iyi çalan gitaristleri, davulcuları, basçıları izlemeye gider, vokalistlerin oktav oktav çıkıp inen şan performanslarını hayranlıkla izlerlerdi. Açıkçası kimse sözlerle, şarkıların içeriğiyle pek ilgilenmezdi.
İyisiyle kötüsüyle 90’lar kendine has bir dönemdi İstanbul için ve bu albüm sound’uyla baştan sona o günlerin müzikal anılarını canlandırıyor ve o günlerin ruhunu karşımıza getiriyor.
Metin Türkcan virtüöz gitaristlerin bugüne ulaşabilmiş ender örneklerinden. Onun gibi müzisyenler bugün benim gözümde korunması gereken kültürel varlıklar gibiler. Zira İstanbul’un, Türkiye’nin bir dönemki alternatif müzik hafızası, onların sololarında ve gitar sound’larında yaşıyor bugün.
Müziği trendlerden uzak
80’lerin sonundan itibaren alternatif müziğin merkezinde olan rock’ın henüz
cidden alternatif olduğu zamanlardan söz ediyorum elbette.
Bugüne baktığımızda albümde yer alan isimlerin hepsi Türkiye çapında sesini duyurmuş, milyonlarca insan tarafından sevilen isimler haline geldiler. Onların ardından gelen grup ve sanatçılar ise rock müziğini farklı boyut ve seviyelere taşıdılar.
Metin Türkcan’ın müziği trend ve modalardan uzak. Dönemler ötesi, klasikleşmiş rock tarzına ve disiplinine sıkı sıkıya bağlı gibi görünüyor. Bu albümün temelindeki fikir de sanırım bu.
Albüm 15 Nisan’da ön siparişe açıldı, 22 Nisan’da da piyasada olacak. Rock dinleycisinin ilgisini çekeceği kesin.

İtiraf ediyorum

- CNN Türk’te yayınlanan “En Yeni 5”in 23 Nisan programı için çocuklara yönelik müzik neler var diye bakarken Rockaby Baby hadisesine fena daldım. David Bowie’nin “Space Oddity”sinin ninni versiyonuna bayıldım.Rihanna’nın yeni albümünün ninni versiyonu da var, Metallica’nın “Black Album”ünün ninni versiyonu da...

- Onedio’da bir liste gördüm, “Yuh artık” dedim. Başlığı şöyleydi: “Şimdiki kuşağın kolay pes etmesinin ardındaki 14 neden”. Bir neden de ben ekleyeyim, 15 olsun. Fazla kolaya kaçma eğilimi ve neden pes ettiğini bile listeleştirmeden idrak edememek.

PAZAR ALBÜMÜ
“Changes”-Charles Bradley
Charles Bradley 68 yaşında. Hayatı boyunca soul ve funk söyledi. En küçük kulüplerde çaldı, Amerika’yı baştan başa dolaştı. Ancak gençlik ve yetişkinlik dönemlerinde hiç ünlü olamadı. İlk albümünü bile 2011’de 63 yaşında yayınladı. Onu albüm yapmak için stüdyoya sokan Daptone Records’dı. Sharn Jones’un firması.
Bradley hızla üne kavuştu, festivallerde yer aldı (bu yaz da çalacak pek çoğunda). Babylon’da bile konser verdi hatırlarsanız. Bugün üçüncü albümünü yayınlayan Bradley, katıksız soul yapmaya devam ediyor. Modernize edilmemiş, poplaşmamış, Sharon Jones’un tabiriyle gerçek soul.

Marvin Gaye’lerin, Curtis Mayfield’lerin, Al Green’lerin, Bobby Womack’lerin kuşağından bir sanatçı Bradley. Onlar gibi gençliğinde değil, 63’ünden sonra adını duyurdu, albüm yaptı. Farkı bu.