2005 yılında dönemin Kültür ve Turizm Bakanı Atilla Koç TÜRSAB ile yaptığı bir toplantıda açıklamıştı: “AKM yıkılacak, inşallah engel olmazlar.”
Ardından mimar Murat Tabanlıoğlu ne demişti? “AKM’yi yıkmayalım, 20 milyon dolara yenileyelim”. Pahalı gelmişti o zaman.
***
Derken tartışma başladı. Yıkıp yapmak daha hesaplı. Restorasyon pahalı. Herkes finans uzmanı, inşaat mühendisi oldu.
Yetmedi, AKM modern Türk mimarisini yansıtıyor mu yansıtmıyor mu konusunu milletçe masaya yatırdık.
Bütün memleket; siyasetçisi, gazetecisi, simitçisi, taksicisi kültür uzmanı kesildik. Milletimize en iyi operayı nasıl izletiriz diye bakanlar, müsteşarlar, belediye başkanları hepimiz perişan olduk.
Kültüre bizim kadar meraklı millet hakikaten yoktur.
***
Üzerinden 9 yıl geçti. AKM yıkılmadı, ayakta ama durumu içler acısı. Taksim’in göbeğinde dev bir hayalet gibi öylece duruyor.
Hâlâ her gün insanlar soruyor. Ne olacak bu AKM’nin hali?
İşte bu bu büyük kültür sorunumuzu çözmenin zamanı gelmiş olabilir.
***
650 milyon dolara mal olan Cumhurbaşkanlığı Konutu gündemdeyken arada 20 milyon da AKM’ye harcasak, ne dersiniz?
Şu kanayan yarayı tedavi etsek, “Taksimsel” barışı sağlasak, milletin hesabına bir demirbaş daha kaydetsek fena mı olur?
Yeni nesil görgü kuralları
E-mail: E-mail finali o kadar zor bir iş ki. Kural şuymuş: Gülen surat, her tür emoji, canım, cicim, bunlar yasak. Hele iş mail’lerinde. (Bana kalsa sonunda hiçbir şey yazmamak en temizi.)
Kısaltmalar: Yazışmalarda yay, lol bunlar kabul edilebilir şeyler değil. 15 yaşın altında değilseniz.
Spoiler: En sevdiğiniz dizinin final bölümünü izlediniz. Bununla ilgili ertesi gün Twitter’da geyik çevirmeye girişiyorsunuz ve “Yalnız spoiler vermeyelim, ben daha seyretmedim” diyor ya insanlar. Hani hevesiniz kursağınızda kalıyor ya. İşte bununla ilgili görgü kuralı şöyle: Dizilerde finalden bir yıl, filmlerde gösterimden iki yıl sonra istediğin gibi konuş. Kimse sana “Ama ben izlemedim” diyemez. İzleseydin kardeşim...
Zil sesi tonu: Telefonunuzun zili kalabalık bir ortamda çaldığında hafiften utanıyorsanız o ton yanlıştır.
SMS: Kısa ve bilgilendirici olmalı. Detayları muhabbete saklayın.
Kutlamalar ve başsağlığı: Sosyal medya üzerinden ya da SMS’le başsağlığı dileği ya da muhtelif kutlama mesajı büyük görgüsüzlük. Aklınızda olsun. Toplu SMS tebrikçileri, dikkat.
(Geçenlerde Debrett’s tarafından açıklanan görgü kurallarından bazıları böyle.)
İstanbul’da yaşayan 3 milyon Kürt
Galiba hepsinin Boğaz’da yalısı var. Galiba hepsi Lucca’da satsuma kokteyli içiyor.
Galiba teknelerini İstinye’ye Tarabya’ya bağlıyorlar.
Galiba çocuklarını Bebek Parkı’nda gezdiriyorlar.
Galiba hepsi Arnavutköy sahilinde sabah yürüyüşüne çıkıyor.
Galiba akşamları yemeğe Suada’ya gidiyorlar.
Galiba pazar kahvaltılarını (tabii ki köylüler gibi horoz öttüğünde değil, brunch vakti) Mangerie’de yapıyorlar.
Galiba Happily Ever After’da buluşup laflamayı seviyorlar.
Galiba durum bu ki akillerden Kadir İnanır “İstanbul’da yaşayan üç milyon Kürt Boğaz’ı bırakıp dağa çıkmaz” şeklinde özetledi geçenlerde.
Sizi bilmem, ben rahatladım. Barış süreci emin ellerde.
