“WWW’den çıkar, TTT’yi kurarız”

Tren, uçak, gemi ve internetten sorumlu bakanımızın açıklamasına göre sosyal medya hizaya gelmezse internetten çıkacağız, kendi internetimizi kurup orada oynayacağız

Bu “fotoşoplama”yı iki yıl önce Kaan Sezyum yapmıştı; espriydi, gerçek oluyor.

Bundan beş yıl önce olsa kimse inanmazdı ama artık maalesef inanmamız lazım. Çünkü “olmaz yahu, bu kadarı da olmaz” denen
her şey bir bir oluyor. Tren ve internet bakanı “dünya uslu olmazsa internetten çıkar, kendi internetimizi kurar, orada oynarız” demeye getirdi.
Çocuklukta mahallede biraz olsun sokakta oynamış her çocuk bilir ki kendi kendine oyun yavan olur. Mahalledeki çocuklar çeşit çeşittir, barışırsın, anlaşırsın, oyuna devam edersin. Yoksa elinde oyuncaklar, bütün gün camdan dışarıyı seyredersin.
İktidar söylemi her fırsatta “Bizim dönemimizde Türkiye dünyaya açıldı, Türk insanı daha çok uçağa binip yurt dışına çıkıyor” algısının altını çiziyor.
Hafta sonu yurt dışında AVM gezmek, acıkınca “Burda kebapçı var mı?” diye sormak, ertesi gün ilk uçakla memlekete dönüp “Bizim havaalanı onlarınkine on basar” demek yaygınlaşınca adı dünyaya açılmak oldu. Dünyaya açılıyorsun da dünyayla bir merhaban mı var? Bir hal hatır soruyor musun dünyaya, oturup bir çay içip muhabbet ediyor musun? Üstüne
bir de internetini ayırmaya çalışıyorsun. Ne anladık bu açılmadan?

Bilginin önüne set çekmeye çalışmayın
“One Minute” vakasını müteakip zaten devlet ortamlarına genel bir “eeeh daha da oynamıyorum” kafası gelmişti. Bunlar sanırım son aşamalar. Mesela Eurovision’dan çıkmak da böyle bir şeydir.
“Her sene yolluyoruz, zaten birinci olamıyoruz, üstüne üstlük bir sürü garip garip bizim kültürümüze uymayan tipin arasında saf tutmak zorunda kalıyoruz” rahatsızlığı.
Ne oldu, biz kendi Eurovision’umuzu yapalım dendi, Türkvizyon yapıldı.
Hatırlayan, izleyen var mı?
Kim birinci oldu?
Sadede geleyim: WWW yerine kuracaklarını söyledikeri TTT kimin umurunda? Uzaydan internet bağlantısı geliyor. Bu devirde bilginin önüne set çekmeye çalışmak vakit ve enerji kaybı.
(Not: İnternet ve tren işleri birbirinden ayrılsa, bir bilişim bakanlığı kurulsa acaba daha iyi olmaz mı?)

CHP’ye acil aday desteği

Erkin Koray: Herkes tanıyor, seviyor. Şarkıları dizi olup ayrı ayrı reyting rekoru kıran kaç kişi var? Üstelik dünyanın bildiği bir isim, saykodelik Türk müziği deyin görün. Bir ara MHP’ye de göz kırpmıştı. Daha ne olsun. (Seçim şarkısı: “Mesafeler”)
Ajda Pekkan: Cumhuriyet döneminin büyük bölümüne tanık olmuş tecrübeli bir isim, herkesin sevgilisi. Türkiye’nin “Batılı” yüzü. Sonrasını Avrupa düşünsün. (Seçim şarkısı: “Kimler Geldi Kimler Geçti”)
Kadir İnanır: Kadirizm Türkiye’de her türlü “izm”den daha yaygın değil mi? Hem akil adamlığı da var, tabanı geniş. (Seçim klibi: Best of efsane sahneler videosu)
Orhan Gencebay: Kimin adayı olursa olsun iktidarla “uyum içinde” çalışır.
Karşı tarafın küskünlerinden oy çalmaca... (Seçim şarkısı: “Bence sen de haklısın”)
Cumhurbaşkanlığı seçimine üç ay kala CHP “Bekliyoruz, düşünüyoruz” diyor. Bu saatten sonra benim aklıma başka isim gelmedi.

İTİRAF EDİYORUM

* Selfie çubuğu son dönemin en parlak buluşu olabilir.
Alt tarafı ucuna telefon iliştirdiğin bir “çubuk”. Kolu kısa olanlara geniş kadraj imkanı sunması ise paha biçilemez.
* Geçenlerde önümden makas yapıp geçen minibüste “Self Control” çalıyordu. Acil karışık kaset: Ferdi’den Laura Branigan’a minibüs müzikleri Volüm-1.
* “Self Control” çalan minibüsten daha acayibi Burgazada-Bostancı hattındaki metalci motor. Kaptan köşkünden gelen bangır bangır old school 80’ler heavy metal’iydi Dio tadında...
* “Ben CD biriktiriyorum” diyen birine rastladım geçen gün.
* Eskiden bir Sakin vardı, ne güzel gruptu o...

PAZAR ALBÜMÜ

“Come Out! It’s Beautiful” - ALB

Clement Duquin aslında DJ. ALB ise onun yine tek başına hayata geçirdiği bir grup projesi. Grup kurmak için grup olmaya gerek olmadığının en büyük kanıtı olabilir kendisi. Bence “Hypoballad” olsun, “Golden Chains” olsun,
“Oh! Lousie” olsun “ben bunu tekrar dinlerim” listesine alınabilecek şarkılar. İndie müziğe
Fransız tadı...