ABD Başkanı Obama ‘kararımı verdim, emir vermeye hazırım ama önce Amerikan halkının temsilcisi olan Kongre’den yetki almalıyım’ dedi..
İhtiyacı var mı?
Yok.. Yetkisi var..
Peki, niye Kongre’ye gidiyor?
Gerekçesi şöyle; dünyanın en eski anayasal demokrasisine sahip ülkenin başkanı olması..
Bu kararla, demokrasinin en önemli kurumunu devreye sokuyor..
*
Şöyle izah edeyim..
Bir süredir bizde çok tartışılan bir kavram var.. Demokrasi sadece sandık demek değildir diyenlerle demokrasi sandıktır diyenlerin tartışması..
Biliyorsunuz.. Ben de sandık çok şeydir ama her şey değildir görüşündeyim..
ABD Başkanı sandık kendine yetki verdiği halde, sandık başkansın, karar senin dediği halde, Amerikan halkı yetkisini sandıkla kendisine devrettiği halde..
Obama Kongre’ye sorma ihtiyacı duydu..
Yani..
Obama da sandık her şey demek değildir dedi.. Demokrasi sadece sandıktan ibaret değildir demek istedi..
Tersine inansa, tek belirleyicinin sandık olduğunu düşünse sandıktan çıkan anayasal yetkisini kullanır, müdahale emrini verirdi..
Hem kararını açıklayıp hem de Kongre’den de yetki istiyorum demezdi..
*
(Şimdi diyecekler ki bu bir oyun.. Topu Kongre’ye atıp halkın tepkinini üzerine çekmemek istiyor..
İyi de bir daha seçime girmeyecek ki..
Şöyle de düşünün hayır çıkarsa daha da güç durumda kalır.)
*
Aslında ABD başkanlarının eli sanıldığı kadar güçlü değil.. Birçok konuda Kongre’yi ikna etmeden başlarına buyruk davranamıyorlar..
Sistem sandık yeter demiyor..
Hatırlarsanız; ‘Türk usulü başkanlık sistemi’nin tartışıldığı günlerde bu durum gündeme
gelmişti..
Anayasa Komisyonu Başkanı Burhan Kuzu ‘zavallı Obama’ demişti, ‘kendi başkanımızı o hale getirmeyeceğiz’..
Kuzu’nun zavallı demesinin nedeni Obama’nın Kongre’ye tabi olması..
Kuzu, yetkisini kullanmayıp Kongre’ye başvuran Obama’nın bu son hali için ne der bilmiyorum..
Zavallı lafı az kalır..
Enayi falan mı der acaba!..
*
Bu arada İngiltere parlamentosu toplandı.. Fransız parlamentosu iki gün sonra toplanacak..
Bizim parlamento devre dışı..
İhtiyaç dışı diye mi bakılıyor?..
Gezi Parkı sendromu
Flaş.. Flaş.. Flaş..
Gezi Parkı kapatıldı.. Zaten bi açılıyor, bi kapatılıyor..
Neymiş!..
Dünya Barış Günü’ymüş!.. İnsanlar toplanmış, minik atölyeler kurmuşlar.. Tuvallerini getirmişler, barışı resmetmeye kalkmışlar.. Resim yapamayanlar el ele tutuşup zincir oluşturmaya kalkmış..
Ne var bunda?
Şiddet var mı?
Yok.. Adı üstünde şiddete karşı..
Onca polisin Taksim’e yığılması, kalkandan duvar oluşturmaları, resim yapanları kovalamaları hoş mu oldu?
Yakışıklı mı oldu?
*
Bazı meydanlar anlamlıdır.. Güvenlik bürokrasisinin Gezi’yi rahat bırakması gerekiyor.. Gezi’yi açmalarını zafiyet kabul ediyorlar.. Öyle değil.. Sendroma dönüşmemeli..
Dün meydana çıkmasaydı, inanın şenlik havası olurdu..
Niyet de öyleydi..
Bu numara bayatladı
Uzun süredir hal böyle.. Bi şeyler söyleyenin üzerine çullanmayı âdet haline getirdiler.. Anında parmak sallıyorlar..
Sen iktidarımıza ha!..
Merdivenin merkezi iktidarla ne ilgisi var?.
Bu kendi ruh hallerinin mi yansıması, durumdan vazife çıkarıp pozisyon mu alıyorlar çözmüş değilim..
Biraz tehdit, biraz hakaret.. Amaçları sindirmek, konuşturmamak..
Muhalefet edene muhalefet ederek durumu kurtarmak.. Merdiven olayında gördük, eski hali mi iyiydi, bu hali mi iyi bunu söylemiyorlar.. Bi yolunu bulup boyayanlara giydiriyorlar..
Bayatladı demem bundan..
