YERLİ OTOMOBİL Mİ, YERLİ SAVAŞ SİSTEMLERİ Mİ?
Türkiye, ihraç ettiği otomotiv ürünlerinden kilogram başına 6.95 dolar kazanıyor.
Dünya pazarını belirlediğimiz fındık ve mamullerinde kilogram fiyatı 6.92 dolar.
Hazır giyim ve konfeksiyonda kilogram başına 14.92 dolar, deri ve deri mamullerinde de kilogram başına 11.23 dolar gelir elde ediyoruz.
Bunlara karşılık, Roketsan’ın ihraç ettiği füzelerin kilogram fiyatı tam 2 bin dolar.
Silah ihraç eden bir ülke olarak anılmak çok keyifli bir durum değil belki ama bir de rakamlar var.
ABD’den aldığımız Harpoon füzesinin birim maliyeti 1 milyon doların üzerindeydi.
Yerli Atmaca füzesinin maliyeti 500 bin doların altında, üstelik yazılım, donanım ve stratejik üstünlük de yanımıza kâr kalıyor.
Havelsan, önce Fransızları geride bırakarak Pakistan denizaltılarının modernizasyonunu yaptı, ardından Türk savunma sanayii şirketleri, Pakistan’dan, komuta kontrol sistemi de yerli 4 adet savaş gemisi siparişi aldı.
Aselsan, bir NATO üyesi olan Hırvatistan’a Uzaktan Komutalı Silah Sistemleri ihraç ediyor ki Aselsan’ın ihracat yaptığı ülke sayısı 64.
Ukrayna’ya ve Katar’a insansız hava aracı satmaya başladık, silah ihracatında Ukrayna, Türkiye’nin üzerinde yer alıyor.
Merkezi Stockholm’de bulunan Barış Araştırmaları Enstitüsü’ne göre Türkiye’nin silah ihracatı, 2014-2018 döneminde, önceki 4 yıla göre yüzde 170 arttı. Buna karşılık, silah ithalatı da yüzde 21 azaldı.
Silah sanayii sadece bir gelir kapısı değil, aynı zamanda siyasi baskılardan kurtulma açısından da oldukça önemli bir sektör.
Şu an İngiltere’den, Almanya’ya kadar bir sürü ülke Türkiye’ye silah satışını durdurdu ama yandık, bittik demiyoruz.
Daha da önemlisi, bir zamanlar İsrail’den kiraladığımız insansız hava aracı Heron’lar bize çok az bir fayda sağlarken, şu an yerli İHA ve SİHA’lar terör örgütüne göz açtırmıyor.
Bu hafta yerli otomobili konuşacağız ama silah ve savaş sistemlerinde gösterdiğimiz başarı en az otomobil kadar önemli...
SAYIN BAKAN, BU ÇOCUKLARA DAİR DE KONUŞUNUZ...
Doğa Koleji’nin toplam 82 bin öğrencisi var, Açıköğretim Ortaokul ve Lise öğrencilerinin toplam sayısı yaklaşık 1 milyon 400 bin.
Milli Eğitim Bakanı Ziya Selçuk, bu hafta her gün Doğa Koleji krizine dair konuştu ama diğer çocuklara dair hiç konuşmadı.
Oysa konuşmalı Sayın Bakan...
Eğitim ve öğretim yılı dediğimiz takvimde, açıköğretim ortaokul ve liselerine giden çocuklar eğitimi nereden alacak?
Hangi ekran, hangi kitap çocuklara sosyalleşmeyi, topluluk önünde
konuşmayı, disiplinli olmayı öğretebilir ki?
Söyleyin Sayın Bakan, yetişkinler, okuldan aldıkları öğrenimin küçük bir kısmını ama eğitimin tamamını kullanmıyorlar mı?
Hayata eksik çocuklar hazırlamanın bize ne faydası olacak?
Zamanında okula gidememiş insanlar için bu tür açık programlar üretilebilir ama biz neden okulda olması gereken çocukları da kayıt yaşı kapsamına alıyoruz?
Açıköğretim Ortaokul ve Lisesi’ne kayıt yaptıran öğrencilerin çoğu İstanbul’da yaşıyor.
Yani Anadolu’nun uzak köşelerinde, okula ya da öğretmene ulaşamayan çocuklardan söz etmiyoruz.
O zaman söyleyin Sayın Bakan, bu çocuklar bir yerlerde mi çalışıyor, çocuk gelin mi oluyor, suça mı bulaşıyor?
82 bin görece şanslı öğrenci kadar bu çocuklar da konuşulmayı, uğraşılmayı hak ediyor, öyle değil mi Sayın Bakan?..
MÖSYÖ, PİSLİĞİNİZ LÜTFEN...
Paris’teki büyükelçilik binamızın bakımını, boyasını yaptırmadığımız zaman Fransızlar bizim adımıza yapıp, faturasını bize yolluyor.
Fotoğrafını gördüğünüz bina Fransızlara ait.
Bir dönem Marmara Üniversitesi Fransızca Kamu Yönetimi binasıydı, uzun zamandır boş olarak duruyor.
Tarabya’da, Boğaz’ın kıyısındaki bu güzel binanın bu halde kalmasına izin vermemek lazım.
Eğer Fransızlar kendileri tamir etmiyorlarsa, biz tamir edip, faturayı Paris’e yollayalım...