“Uçurumdan aşağı atlarken gülümsüyorum”

İlk kez 1999’da Red Bull Cliff Diving adı altında düzenlenen uçurum atlayışı yarışması bu yıl Red Bull Cliff Diving Series adı altında sekiz ayrı ülkede düzenleniyor. Katılımcıların her ülkede üç gün üst üste üçer atlayış gerçekleştirdikleri bu yorucu müsabakanın ilk ayağı geçtiğimiz mayıs ayında Fransa’da yapıldı. Beşinci ayak ise Antalya’da yapılacak. Yaklaşık sekiz katlı bir bina yüksekliğinden saatte 90 km’lik hızla suya atlanan bu adrenalin dolu etkinlikte ülkemizi uçurum dalışı sporcusu Erinç Kuzucu temsil ediyor. Aynı zamanda eski bir kule atlayışçısı da olan Kuzucu “Bu benim ilk müsabakam dolayısıyla hedefim iyi bir yarışmacı olmak ve ileride de ülkemize birincilikler getirmek.”


Ne kadardır uçurum atlayışı yapıyorsunuz ve nasıl başladınız?
Spor akademisinden mezunum ve dört buçuk yıldır da Samsun
19 Mayıs Üniversitesi’nin Beden Eğitimi Yüksek Okulu’nda eğitmenlik yapıyorum. Kule atlayışı dalında milli sporcuydum, uçurum atlayışı yapmak da en büyük hayalimdi. Redbull’un benimle irtibat kurmasıyla bu branşa geçtim. Yaklaşık üç aydır uçurum atlayışı yapıyorum.

Redbull sizi nasıl buldu?
Redbull yarışın bir ayağını Türkiye’de yapmaya karar verince katılacak bir Türk sporcu araştırmaya başlamış. Türkiye’de Yüzme Federasyonu ile bağlantıya girince de asbaşkanımız Cem Gürgül vasıtasıyla bana ulaşmış oldular. Gurur duydum ve acayip heyecanlandım.

 Kule ve uçurum atlayışı arasındaki farklar neler?
Kule atlayışı uçurum atlayışına göre daha kontrollü. Zaten bu nedenle de olimpik bir branş. Uçurum atlayışında ise kontrol doğada. O gün atlamadan önce başınıza neler gelebileceğini önceden kestirmeniz mümkün değil. Bunun yanı sıra uçurum atlayışında diğerinin iki katı bir yükseklikten atlıyorsunuz ve dolayısıyla da havada daha fazla kalıyorsunuz. Kesinlikle çok daha riskli.

İlk atlayışınızda neler hissettiniz?
İlk atlayışıma dair aklımda kalan şey özgürlük hissi. Atlama noktasına geldiğinizde her şey çok küçük ve önemsiz gözüküyor. Hayata ve tüm doğaya meydan okumak gibi. Kelimelerle anlatmak zor. Uçurum atlayışı hayalimdi; bu nedenle de atlamadan önce dilediğim şeyi yapabilmenin mutluluğu yüzüme yansıyor, gülümseyerek atlıyorum. 

Havada kaldığınız sürede aklınızdan neler geçiyor?
Aşağıdakiler için üç saniye olan bu süre atlayan için saatler gibi. Düşerken sanki zaman duruyor, havada asılı kalmak gibi. Aklımdan hiçbir şey geçmiyor, aşağıda suya dalmamı bekleyenleri izliyorum.

“Ne işin var senin orada”

Peki ya korku?
Korku tabii ki var. Yok desem olmaz. Uçurum atlayışında yapılan şey de korkunun üzerine gidip, ondan beslenmek. 

Bir uğurunuz var mı? Ya da atlamadan önce okuduğunuz özel bir dua?
Hayır, hatta uçurum atlayışına başladıktan sonra bu tip şeylerden iyice uzaklaştım. İnsanın bir şeylerden medet umması korktuğunu gösterir. 

Hazırlık programınızdan bahseder misiniz?
Suya giriş anında vücudumu sabit tutumak için denge alıştırmaları yapıyorum. Üniversitemizde kuleli yüzme havuzu var. Üzerine tramplen yerleştirerek çalışıyorum. 

Uçurum atlayışına geçmenize çevrenizdeki insanlar nasıl tepki verdiler?
Annem ilk başta biraz karşı çıktı. Annelik içgüdüsüyle beni korumak istedi. Ona bu işi gerçekten istediğimi anlatınca da desteklemeye başladı. Tanıştığım insanlarsa işimi öğrendiklerinde “Ne işin var senin orada? Başka bir iş bulamadın mı?” gibi sorular soruyorlar. 

En çok neyi merak ediyorlar?
Atlamadan önce ve havada ne hissettiğimi soruyorlar.