National Geographic'in en iyileri
02.10.2009 - 00:00 | Son Güncellenme:
.
Darwin bile bu kuşlardan “iğrenç” yaratıklar olarak söz etmişti. Oysa akbabaların gerekliliği, sevimsizliklerine üstün geliyor, çünkü normalde çürüyüp bulaşıcı hastalıkların yayılmasına neden olabilecek leşleri temizliyorlar. Fotoğrafta, benekli akbaba (Gyps rueppelli), ölü bir öküzbaşlı antilobun soluk borusundan doku parçası koparıyor.
Tanzanya’daki Serengeti Ulusal Parkı’nda, bir benekli akbaba ölü bir zebraya el koyarken, etraftaki benekli ve ak sırtlı akbabalar (Gyps africanus) paylarını almak için yaklaşıyor. Olasılıkla şölene başkaları da katılacak. Akbabalar bir leşi birkaç dakika içinde temizleyebiliyor.
Yemeğe ara veren benekli akbabanın gagasından kan damlıyor. Beneklinin boynu ve kafasında fazla tüy olmaması, leşin içine iyice gömüldüğünde pıhtılaşmış kan, bağırsak ve dışkının yapışmasını engelliyor.
Taşa yontulmuş heykelcikler gibi duran Kap akbabaları (Gyps coprotheres), Güney Afrika, Magaliesburg civarındaki bir yapay yuvalanma kayasından aşağı dikkatle bakıyor. Üreme, araştırma ve rehabilitasyon tesisi, Afrika akbabalarının sayısını eskiye döndürmek amacıyla çalışan VulPro tarafından yönetiliyor.
Dev bir sarkık yanaklı akbaba (Torgos tracheliotos), öküz kafalı antilop yavrusu cesedinin son kalıntılarını sahipleniyor. Seçici beslenen sarkık yanaklı akbabalar etten çok tendon ve kiriş tercih ediyor.
Zehirlenen kuşlar, hemen yakalanırlarsa veya çok fazla yememişlerse atropin verilerek veya zehri emen kömür yedirilerek kurtarılıyor.
Bu ak sırtlı akbabaysa VulPro tesisinde iyileşiyor. Bu kuş daha sonra serbest bırakıldı. Leş üzerine dökülen yüz gram karbofuran böcek ilacı yüz akbaba öldürme gücüne sahip.
Namibya’daki korumacılar, ağaçtaki sarkık yanaklı akbaba yuvasını görmek için sopaya taktıkları araba aynasını kullanıyor. Eğer yeterince büyümüş bir yavru bulurlarsa yuvadan alacaklar, etiketleyecekler ve yeniden yerine koyacaklar. Dişiler her bir–iki yılda tek bir yumurta bırakıyor. Bu nedenle tek tek tüm yavruların hayatta kalması popülasyonun geleceği açısından çok önemli.
Bir benekli akbaba, Serengeti'deki leş partisine katılmak üzere uçarak geliyor. Yetişkin benekli akbabanın kanat açıklığı 2,4 metreye kadar çıkıyor. Deniz seviyesinden 3600 metrede ve daha yüksekteki sıcak hava akımlarında uçan benekli akbaba, tek bir yolculukta dört Afrika ülkesinde birden karnını doyurabiliyor. Doğu Afrika'nın dominant türleri olan ak sırtlı ve benekli, günde 160 kilometreyi geçkin yol kat edebiliyor.
VulPro'nun kurucusu Kerri Wolter, elektrik teline takılınca kanadı kırılan kap akbabasını Pretoria yakınlarındaki bir veterinere götürüyor. Kaçak avcılar tarafından zehirlenmek Afrika akbabasının karşısındaki en büyük tehlike. Elektrik tellerine takılmak bir başka tehlike daha yaratıyor. Korumacılar, Afrika elektrik şirketlerine çağrıda bulunarak akbabalarına ve diğer kuşlara tehlike yaratan elektrik tellerine çözüm bulmalarını istiyor.
Güney Afrika, Johannesburg'daki "muti" pazarındaki satıcılardan biri sarkık yanaklı akbabanın iskelet kalıntılarını satıyor. Akbaba beden parçalarını, özellikle de kurutulduktan sonra sigaraya sarılan ya da buharı içe çekilen beyne talep artıyor. Sağ taraftaki bidonun üzerinde dünyanın en fazla kaçakçılığı yapılan hayvanı olan pangolin derisi duruyor.
Güney Afrika, Durban'daki bir pazarcı akbaba beyni satıyor. Kurutulup sigara gibi içilen beynin gelecekten haber verdiğine dair inanç, bu uygulamayı kumarbazlar arasında yaygınlaştırıyor.
Güney Afrika, Durban’daki bir satıcı, "muti" (geleneksel tıp) uygulamasında kullanılan akbaba kafalarını uzatıyor. Kurutulup sigara gibi içilen akbaba beyninin geleceği görmeyi sağladığına inanılıyor. Kuşun geleceği ise belirsiz: Ülkedeki sekiz türden altısının soyu tehlike altında.
National Geograpic Dünya üzerindeki en güzel fotoğrafları tek bir almanakta topladı. İşte o almaktan bir kaç kare...Yıl 2000, Nepal. Uçup Gitmek. Fotoğrafçı: Maggie Steber
1968 yılı, yer Finlandiya. Mayıs tipisi. Fotoğrafçı: George F. Mobley
Yıl 1961, Meksika Körfezi. Stratolab 5, rekor kıran yükselişine başlarken. Fotoğrafçı: Walter M. Edwards
1999, Nijer. Sahra’yı kat eden tuz kervanları. Fotoğrafçı: George Steinmetz
Yıl 1953, Chicago. Hayvanat bahçesinde insanlar ve ayılar göz göze. Fotoğrafçı: B. Anthony Stewar
1950’ler, Wyoming. İnsanlar ve ayılar Yellowstone Parkı’nda birbirlerini süzüyorlar. Fotoğrafçı: Andrew H. Brown
1972, Büyük Okyanus. Yalnız bir garibaldi balığı. Fotoğrafçı: Bates Littlehales
1995, Rusya. Sibirya Kaplanı ve yavruları. Fotoğrafçı: Michel Nichols
2008, Colorado. Sarı karşılaşma. Fotoğrafçı: Mark W. Moffett
2001, Kongo Cumhuriyeti. Öksüz gorillerin rehabilitasyonu. Fotoğrafçı: Michael Nichols
1950’ler, New York. Jones Plajı Eyalet Parkı’nda yaz. Fotoğrafçı: B. Anthony Stewar
1955, Portekiz. Lizbon’da balık satıcıları. Fotoğrafçı: Volkmar Wentzel
1950’ler, New York. Mayflower II, New York Limanı’na girerken. Fotoğrafçı: B. Anthony Stewart
1967, Cook Adaları. Orkestraya da kiliseye de geç kalmak. Fotoğrafçı: William Albert Allard
1984, Montana. Bir kovboyun portresi. Fotoğrafçı: Sam Abell
1957, Antartika. Güneşin Güney Kutbu’nda yolculuğu. Fotoğrafçı: Thomas J. Abercrombie
1958, New Mexico. Nükleer füzyon odasında buluşan yüksek gerilim kabloları. Fotoğrafçı: B. Antpony Stewart
1961, Washington Eyaleti. Devasa Ross Barajı’nın yanında cüceleşmek. Fotoğrafçı: James P. Blair
1985, Maryland. Nükleer santrallerden gelen radyoaktif eser maddenin incelenmesi için Susquehanna Nehri’nden örnek alınıyor. Fotoğrafçı: William T. Douthitt
1982, New Hampshire. Washington Dağı, bulutların arasında bir tesis. Fotoğrafçı: Sandy Felsenthal
