Ben sevmekten hiç borçlu çıkmadım.
Benim en sevdiğim söz, senden duyduğum bendir.
Makyajı akıyor farkının; herkesleşiyorsun…
Ben gülüşüne öldüm, o ölüşüme güldü. Farklıydık işte.
Sil ağzının kenarını, yine gülüşünden cennet akıyor…
Yaşamak değil, beni bu telaş öldürecek.
İki seçeneğin var; ya kal, ya gitme!
Kendine gel! Seni orada bekliyorum.
Mutlu edemeyeceksen meşgul de etmeyeceksin.
Gelmen bir iyiliktir diyecektim. Kapıyı hep başkaları açtı.
Boşuna yorulma gönül, sadece sevmek yetmiyor.
Bir kelimeye bin anlam yüklediğim zaman sana sesleneceğim.
Sende gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyor.
Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler.
Sen bana bakma ben senin baktığın yerde olurum.
Yalnızlık paylaşılmaz paylaşılsaydı yalnızlık olmazdı.
Ne para istiyorum ne de pul. Tek bir istediğim var, o da yalansız bir kul.
Herkes fazlasıyla sevmiş, ben eksikleriyle de sevdim oysa.
Artık benim mutluluk denen bir kavramım olmayacak. Daha mutsuz olmamak için.
Bir sevgiyi anlamak, bir yaşam harcamaktır. Harcayacaksın!
İmkânsızları yaşamak mıdır sevmek, yoksa severken imkânsız mıdır yaşayabilmek?
Ben ölseydim, o belki ağlardı. Ama o ağlasaydı; ben ölürdüm.
İnsanın büyüdükçe mi artıyor dertleri, yoksa insan büyüdükçe mi anlıyor gerçekleri?
Gelmeyecek bir gideni, olmayacak bir nedeni beklediniz mi?
İnsanlar gelmeleriyle boşluk dolduranları severler, gitmeleriyle boşluk yaratanlara aşık olurlar.
Gelmesen önemli değil, gelsen önemli olurdu! Gelmemen büyük yalnızlığımı doldurdu.
Sırtımızı yaslayıp uyuduğumuz taşları mı atacaklar kafamıza; taş kalpleri taç yaptık diye başımıza.
Bekle deseydin, gelmeyeceğini bilsem bile beklerdim.
Beni bundan böyle beklese beklese hüzün bekler çağırsa çağırsa hüzün.
Bir gün benden şikâyet ettiğin ne varsa, özleyeceksin!
Sus be yüreğim, bende biliyorum özlediğimi; susta bilmesin özlendiğini.
Tek kişilik miydi ki bu şehir? Sen gidince bomboş kaldı.
Sakladığın kendini böldün iki yarıma; iki kez yaralandın bir yarım yara için.
Beni öyle bir yalana inandır ki ömrümce sürsün doğruluğu.
Benim sevdam ulu çam gibidir. Ne güzde yaprak döker, nede kışta boyun büker.
Bakarken kıyamamak mı, yoksa baktıkça doyamamak mıdır aşk?
Oysa ne çok ağladım ben tek damla yaş dökmeden.
Kendi bahçesinde dal olamayanın biri, girmiş bahçeme ağaçlık taslıyor.
Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz.
Seni, sensiz de sevebiliyorum.
Çok ayrılık içtim ben kalbim güzel hani.
Ağzında yalan varken konuşma!
Anlamlı En Güzel Sözler için TIKLAYINIZ
