Bana her şeyin öğrenilerek yaşanacağını öğrettiler. Yaşanırken öğrenileceğini öğretmediler.””Ya bi insan sürekli yumruk yer mi ya! Biri de çıkıp “ya beyler vurmayın tamam öldü işte adam” demiyor yani be!
Gökten bela yağdığını düşün, senin de kaçacak, saklanacak hiç bir yerin olmadığını düşün… İşte aşk böyle bir şey.
Aman ha kadına şiddet falan olur, burayı sizin başınıza yıkarız!..
İnsanoğlunu ayakta tutan şey korkudur. İnsan demişler.. Bir parça et ve bolca endişeden oluşur.
Nefes alıyor olmam yaşadığım anlamına gelmez.
Türk tipi aile modelinde önem sırasına göre başrol babanındır. Sonra kaç yaşında olursa olsun erkek çocuk gelir. Sonra televizyon, beyaz eşyalar, mobilyalar, gardırop, portmanto, en son da anneler gelir.
Aklın esir, ruhun köle, hayallerin mahkum. Sen mi özgürsün! Lan kendinize gelin be kendinize! Adamı deli etmeyin! Kime ne anlatıyorum ben! Kandırıyoruz! Özgürlestikce köleleşiyoruz! Cep telefonlarınız, akbilleriniz, internetiniz var. Algınız yerle yeksan! Adına teknoloji denen uyuşturucunun müptelası olmuşsunuz! Filmleriniz pespaye! Romanlarınız barkodlardan ibaret! Şiirleriniz plastik!
Bir aşık olalım dedik, felaketim oldun Poyraz! Sen sadece bir aşkı mahvetmedin… Bir hayatı mahvettin.
Benim burada bir hayatım yok! Aşık olamıyorum… Sevemiyorum, bağlanamıyorum! Hayatımda sadece korku var, nefret var, acı var. Anlıyor musun beni?
En azından sevgiliden bir adım öteye gidebildik! Bu da bir başarı..
Benim gönlüm sende! Ben niye kızıyorum sana? Endişelendiğim için. Niye endişeleniyorum? Sevdiğim için. Niye seviyorum? Onu bilmiyorum
Aşıklık, zor meslektir evladım. Sevdiğinden bir şey beklemek olmaz. Aşıklık, vermek mesleğidir. Almak olmaz!
İnsanlara ne yapacaklarını değil, ne yapamayacaklarını söylerim. Gerisi kendilerine kalmış..
Balık olsam vapur çarpar
Hevesimi kırdılar. Küçükken de kırılmıştı bir kere. Sonra kırık çıkıkçıya götürdüler, bir türlü düzelmedi. Hevesim yanlış kaynadı Albayım. Hep yanlış şeylere heves ettim.
Gitmek ayrılık demek değildir, gitmek gitmektir..Ayrılık; ölümle eş anlamlı..
İnsan sevmediklerine katlanır. Ama sabır aşktandır.
Dünyada her sene satılan kitap sayısı yüzde on iki azalıyor. Üç nesil sonra Dostoyevski’yi, Tanpınar’ı hiç duymamış hayatı Twitter’dan dizi takip etmek olan gençler sokakları dolduracak. Canlı bombalar bile daha az tehlikeli.
Tutunurken benim ellerimi bırakmak zorunda mıydı?
Beni korkutan yokluğun değil ki. Beni korkutan yokluğuna alışmak. Poyraz
Hayvanları neden bu kadar seviyorsun? İnsanları iyi tanıyorum çünkü.
Seni görmem lazım. -Sen ne diyorsun ya benim seni komple içime çekmem lazım.
Ayşegül: Ya adam kızını vermiş sana kasadaki dosyayı mı vermeyecek!
Zülfikar: Anlatmaya çalıştım dün! Benim altın gibi bir kalbim yok! Ben polis filan da değilim!
Kal desen de. Kalamam zaten. Hep bu zatenler, keşkeler mahvetti binlerce aşığı!
Poyraz: Ya sen ne biçim doktorsun! Niye sakin olacakmışım! Aşığım seviyorum! Bağımlıyım diyorum!
Ayşegül: Evlen benimle. Poyraz: Sen ciddi misin? Ayşegül: Kalp krizi kadar ciddiyim.
Ayşegül: Poyraz senin aklından kötü bir şey geçiyor. Poyraz: Sen bir de kalbimden geçenleri gör.
Ayşegül: Babam sakın gelmesin. Kalbi var. Düşün. Onun bile kalbi var.
Bilemezsin Albayım bilemezsin. Bizim kaderimiz bu, anlamını bilmediğimiz kelimeleri yaşamak.
Poyraz: Bir şey eksik ama… Tam bulamadım. Ayşegül: Ben söyleyeyim cesaret hapı.
Ağlama kurban olayım, ağlama. Senin her gözyaşında ben müebbet yiyorum.
El ele verirsek bu dünyada atlatamayacağımız hiçbir şey yok. Öpüşürsek… İmkansızı başarırız. Poyraz
Anlamlı En Güzel Sözler için TIKLAYINIZ
