Engelli gençler var. Yatağa bağımlı. Onlarca video geldi onlardan. Aman Rabbim, nasıl dua ediyorlar. Ermeni bir vatandaşımız, "Müsaade eder misiniz mum dikip dua edeceğim" dediler. Allah hakimlerin hakimidir. Geleceğimiz Rahman'ın iki parmağı arasındadır. Biz hayatta oldukça Rabbimizi ve Muhammed'imizi anlatacağız. Ölüm gelinceye kadar. Hepinize teşekkür ederim. Siz o kadar güzelsiniz, çoksunuz, gürül gürülsünüz ki iflah olmaz müptezellerin adı bile zikre değmez. Rabbime hamd ederim. Sevgili sultana salat ederim. Ve size, hepinize teşekkür ederim.
SON CÜMLE
Ve bu son cümle: Hepimiz öleceğiz. Hastaya ve ölüme sevinenler de ama ne yazık ki çoğu berbat bir hüsran yaşayacak. Hele de Allah'a, peygamberine, ezanına, dinine düşman olanlar gökte ve yerdeki her zerre sayısınca yemin ediyorum ki feci yanılacaksınız. Feci perişan olacaksınız. Dönüş de yapamayacaksınız. Sesiniz duyulmayacak. Perişan olacaksınız. Ahirette. Hiç ummadığınız yerde, orada yüzünüze bakılmayacak. Paçavra gibi savrulacaksınız. Paçavra. Paçavranın bile kıymeti var. Paçavra bile sizden kıymetli olacak. Çok yanılacaksınız. Yazın bunu bir kenara. Yaşayarak göreceksiniz. Siz kaybettiniz. Kaybettiğinizi anlamadan böyle yaşayacaksınız. Akıbetinizi görünce bugünleri çok arayacaksınız.
Hastalığımıza sevinen ve sevinç narası atacak kadar vicdansızlaşan gruba gelince. Ne sandınız. Biz öleceğiz siz yaşayacak mısınız? Düşmanının hastalığına, üzüntüsüne sevinmeyi bilmeyen bir kültürümüz vardı. Savaş sahnesinde yaralıları tedavi ettik. Benim rahatsızlığıma sevinenler. Ben Rabbe gitmekten hiç endişe etmedim. Günün birinde icabet edeceğim. Din düşmanlığı, İslam'dan nefret sizi bu kadar mı kör, zavallı, sefih ve müptezel etti. Yazık. Kaldığımız yerden inşallah daha gayretle devam edeceğiz. Rabbin istediği yere kadar.
