HER DAĞIN GÖLGESİ DENİZ’E DÜŞER

Gazeteci, yazar Evrim Alataş dün sabah saatlerinde Diyarbakır’daki evinde vefat etti. İlk Kürtçe politik film olarak tanımlanan “Min Dit”in senaryosunu filmin yönetmeni Miraz Bezar ile beraber yazan Evrim Alataş, 1997 yılından bu yana kanser tedavisi görüyordu.
Antalya Altın Portakal Film Festivali’nde Behlül Dal Özel Ödülü’nün yanı sıra ulusal ve uluslararası alanda pek çok ödüle değer bulunan film, Diyarbakır’da aileleri öldürülen iki çocuğun hayatını anlatıyor.
Alataş için dün, Diyarbakır Sümer Parkı içindeki Büyükşehir Belediyesi’ne ait resepsiyon salonu taziyeye açıldı.

Cenazesi bugün
34 yaşındaki Alataş’ın cenaze töreni bugün saat 12.30’da Diyarbakır’da Güneydoğu Gazeteciler Cemiyeti önünde yapılacak. Törenin ardından yazar, vasiyeti gereği, doğum yeri olan Malatya’nın Akçadağ ilçesine bağlı Gölpınar Köyü’nde toprağa verilecek.
1995’ten bu yana gazetecilik yapan Alataş, Yeni Politika, Demokrasi, Özgür Bakış, Ülkede Özgür Gündem’de çalıştı; Evrensel, Birgün, Özgür Politika, Radikal İki gazeteleriyle Esmer, Birikim, Amargi ve Tiroj dergilerinde yazıları yayımlandı.
Gazetecilik yaptığı dönemde pek çok kez gözaltına alındı. Ağırlıklı olarak Kürt sorununu ele alan çarpıcı yazılara imza atan Alataş, Taraf gazetesinde de “Kürtler Vadisi” adlı bir köşe yazıyordu.
Alataş’ın ilk romanı “Mayoz Bölünme Hikâyeleri”, 2003 yılında Aram Yayınları’nca yayımlandı. Alataş bu kitabında Kürt coğrafyasında yaşanan çatışmalı dönemin tiraji komik hikâyelerini derleyerek bir kara mizah dili yarattı.
İkinci ve son kitabı “Her Dağın Gölgesi Deniz’e Düşer” ise 2009 yılında İletişim Yayınları tarafından basıldı. Yazar bu kitabında doğduğu köy olan Alevi Kürt köyü Gölpınar’ın hikâyesini anlatırken 12 Eylül sonrası Türkiye’nin de panoramasını çizdi.

Alataş, toplumsal olayları da yakından izliyordu.

Yazma serüveni...
Eski THKO kurucularından Teslim Töre’nin yeğeni olan Alataş, Milliyet Sanat dergisine 12 Eylül dönemini şöyle anlatmıştı:
“Askerler ev halkından olmuştu. Devrimcilerin hikâyeleri ile büyüdük. Sadece hikâyeleri de değil, onlarla büyüdük. Darbe olsa da devrim düşüyle... Küçük yaşta Deniz Gezmiş’lerin hayatını ezberledik. Sonra devrim romanlarını bol bol okuduk. Yarım kalmış bir yolu öğrendik ve onun tamamlanması için uğraşanlara özendik.
Büyüyünce baktık ki bu devrim yolu çok uzun, çok meşakkatli, yaşamak yerine dinlemeye, yazmaya karar verdik.”