Robotel ile hayat dansı

El ve ayak protezi ihtiyacı duyan bireylere özellikle çocuklara özel üç boyutlu yazıcılarla üretilmiş robot el uygulamalarının ücretsiz paylaşıldığı Robotel Türkiye’nin özel çocuklarından biri de Yağmur Karaarslan. 9 yaşındaki Yağmur’un, sağ eli dirseğinden itibaren yok. Ama bu onun ne kayak yapmasını ne paten kaymasını ne de dans etmesini engelliyor.

Gelecek ay dans gösterisi için sahneye çıkmaya hazırlanan Yağmur, birçok çocuğa ve aileye örnek oluyor. Anne Selin Karaarslan şunları söyledi: “Yağmur’un sağ eli yok ama o her şeyi yapabiliyor. Diğer çocuklardan farkı yok. Çok sosyal bir çocuk, kayak yapıyor, dans ediyor, okulda İstiklal Marşı okuma yarışmasında birinci oldu, madalya aldı, sahneye çıkıp şiirini okuyor, sunumunu yapıyor. Bizi sosyal medyadan takip eden aileler ‘Biz Yağmur’da çocuğumuzun geleceğini görüyoruz, çok mutlu oluyoruz’ diye teşekkür ediyorlar.”

“Robotel” projesiyle Türkiye’de çalışmalara başladıkları anda irtibata geçtiklerini anlatan Selin Karaarslan sözlerini şöyle sürdürdü:

“Projenin bir anlamda yüzü olduk. Diğer ailelere de umut olsun istedik. Yağmur en çok bisiklet ve scooter kullanırken denge sorunu yaşıyordu. Şimdi daha rahat kullanıyor. Sürekli parende ve takla atıyor. Bir bakıyoruz, Robotel’inin bir yeri çıkmış, kırılmış hemen gidip yaptırıyoruz. Robetel bir yardımcı, biraz oyuncak gibi renkli figürlü oynayabileceği bir materyal. Yağmur çok zevk alarak takıyor, çocuklar için çok güzel.”

‘Engel değil’

“Dans ederken kendimi çok iyi hissediyorum” diyen Yağmur Karaarslan da şunları anlattı: “Çocuklar ‘Aaa bakın, şunun kolu yok’ dediklerinde onlara ‘Benim kolum doğuştan olmayabilir ama bu benim için hiç engel değil’ diyorum. Anlamadıklarında ise arkamı dönüp gidiyorum.”

9 yıllık hukuk mücadelesi

Karaarslan ailesi bir yandan Yağmur’u yetiştirirken bir yandan da 9 yıldır hukuk mücadelesi sürdürüyor. Anne Selin Karaarslan şunları anlattı: “Hamileliğimde tüm kontroller, testler yapıldı ve hiçbir sorun olmadığı söylendi. Ben doğumdan çıktığımda ise çocuğumun amniyotik band sendromu olduğunu, sağ kolunun dirseğinden itibaren olmadığını öğrendim. Beni doğumhanenin kapısında bekleyen eşim de ‘Bebeğin bir kolu yok’ denilince durumu öğrenmiş. Bize hiçbir bilgilendirme yapmadılar, keseyi tahlile göndermediler, kordon kanını bile sakladılar. Bu yaşadıklarımızla ilgili hukuk mücadelesi başlattık. Doktor delil sunamamasına rağmen ceza davasından beraat etti, tazminat davası sürüyor.”