ŞiirlerAy karanlık şiiri - Ahmed Arif
Ay karanlık şiiri - Ahmed Arif
Türk edebiyatının önemli isimlerinden olan Ahmed Arif, toplumcu şiir geleneğinin en önemli yazarlarından birisidir. Ahmed Arif Ay karanlık şiirinde sevgilisine olan duygularını dile getirir. Sevgilisine duyduğu hasreti, özlemi ve pek çok duyguyu Ay karanlık şiirinde işlemiştir. İşte Ay karanlık şiirinin sözleri.
AY KARANLIK
Haberin Devamı
Maviye
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık...
İtten aç,
Yılandan çıplak,
Vurgun ve bela
Gelip durmuşsam kapına
Var mı ki doymazlığım?
İlle de ille
Sevmelerim,
Sevmelerim gibisi?
Oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar
N'olur gel,
Ay karanlık...
Dört yanım puşt zulası,
Dost yüzlü,
Dost gülücüklü
Cıgaramdan yanar.
Alnım öperler,
Suskun, hayın, çıyansı.
Dört yanım puşt zulası,
Dönerim dönerim çıkmaz.
En leylim gecede ölesim tutmuş,
Etme gel,
Ay karanlık...
AHMED ARİF
