Bulmak şiiri - Erdem Beyazıt
Erdem Bayazıt, şiirlerini mistik bir dünya görüşü ekseninde şekillendirir. Yer yer sosyal perspektife dayalı şiirler yazmış olsa da onda sosyal bakış açısı mistik bir evrene doğru evrilir. “Bulmak” şiiri, sosyal bakış açısına girmeden doğrudan mistik bir hayat anlayışının evrenine yönelişin şiiridir. Bu çalışmada “kaybetmek” ve “bulmak” duyguları arasında örgülenen ve sonrasında da yeni bir dünyanın kapılarını aralayan “Bulmak” şiiri ele alınmıştır. İşte Bulmak şiirinin sözleri
BULMAK
Bir an kayboldun gibi! yaşadım kıyameti
Yoruldun ama buldun ey kalbim emaneti
Yeniden su yürüdü dalıma yaprağıma
Bir bakışın can verdi kurumuş toprağıma
Çiçeğe durdu kalbim içtim parmaklarından
Göz çeşmem suya erdi sevda kaynaklarından
Bir aydınlık denizin sonsuz derinliğinde
Yüzüyorum gözünün yeşil serinliğinde
Bir ışık bir kelebek biraz çiçek biraz kuş
Yeni bir ülke yüzün ellerimde kaybolmuş
Soluğum bir kuş gibi uçuyor ellerine
Kapılıp gidiyorum saçının sellerine
Gözlerinden göğüme sayısız yıldız akar
Bir gülüşün içimde binlerce lamba yakar
Bir kurtuluştur o an çağrılsa senin adın
Sesin ne kadar sıcak sesin ne kadar yakın
Tabiat bir bembeyaz gelinlik giymiş gibi
Yüzüme kar yağıyor sanki elinmiş gibi
Sensiz geçen zamanı belli yaşamamışım
Sensizlik bir kuyuymuş onu aşamamışım
Bir yol buldum öteye geçerek gözlerinden
İşte yeni bir dünya peygamber sözlerinden
Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm
Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm
ERDEM BEYAZIT
