Ey vatan şiiri - Selim Belviranlı
Her insanın doğduğu, büyüdüğü ve son nefesini verdikten sonra ebedî uykuya daldığı bir toprak vardır. İnsanlar sevinçlerini ve hüzünlerini "vatan" denilen topraklarda yaşar ve ekmeklerini bu topraklarda kazanırlar. İnsanlar, kimliklerini ve bir ulusa ait olma hissini vatan denilen topraklarda edinirler. İşte bu yüzdendir ki insanlar, yüreklerinin bir tarafında hep vatan sevgisini taşırlar ve atalardan gelen bu duygu, gelecek nesillere aktarılarak hiç sönmeyen bir ateş gibi yanmaya devam eder. Ey vatan şiiri de bu duygularla ele alınmıştır. İşte ey vatan şiirinin sözleri.
EY VATAN
Zemheriler korkutur bizi
Sarıkamış’ın 1915’inde
Ne olur dayanın donmayın çarıklar
Bizi mi bekledin ey zalim Allahuekber dağı
Ey gönlümüzün müstemlekesi
Yine isyanlarda yine sürgünlerdesin
Yoksa bir kızgınlığın var da benden mi gizlersin?
Büyüdüm artık ben
Kocaman bir yüreğim
Gökleri titreten bir sevdam var
Açılın artık ey ulu dağlar
Tanrı dağlarından, Adriyatik’e bin selam var.
Yokluğun, yalnızlığım;
Yalnızlığım yok oluşumdur ey vatan!
Sende doğmuş, sende doymuşken
Hangi beşeri sevgi alabilir yerini?
Annemin ayaklarının değdiği topraklar,
Babamın alın teri ile sulamışken,
Çanakkale’den öte yolun,
Esarete çıktığını daha yedimde öğrenmişken;
Vatana ihanetin Allaha ihanet olduğunu
Hz Peygamber bin beş yüz yıl önce söylemişken
Kim alabilir senin sevgini ey vatan?
Ey vatan!
1453’te aldın Medine’den selamı
Yıldırımın tokadını durduran medeniyete
Fatih’in yumruğunu tattırmadın mı?
Sana kurban olmayan can
Secdede beyhude
Namazgâhta günahkârdır ey vatan!
Senin aşkınla vardık Viyana’dan Seddi-Çin’e
Muhammedi nefesle kudret bulduk asr-ı saadette
Mohaç’ta yalın bir kılıç
Çanakkale’de şanlı bir şehit olduk.
Ne vakit son nefesi ciğerimize çeksek
Senin adınla geri verdik ey vatan!
Muhabbetine küfür eden;
Kâbe’nin Ebu Cehil’ine benzer.
Sana sırt dönene,
Kıble yüz mü döner ey vatan!
Kara toprağınla doyurmuşken bizi
Kanlarımızı rahman için damla damla tutarken avuçlarında
İbrahim babamı misafir ederken çileli bağrında
Eğer kudretim yetse idi;
Ayaklarımla değil yüzümle yürürdüm üzerinde ey vatan!
Rüzgârlarını yolladın saçlarımız tarandı,
Yağmurlarını yağdırdın alnımız aklandı,
Bu gün düştük diye üzülme ey vatan!
Yarın güneşini tekrar yolla
Sana kurban diye bekleyen yiğitlerin var üstünde
Malazgirt oluruz
Varna oluruz,
Çanakkale’de 253 bin kez daha ölürüz
Ölürüz de seni utandırmayız ey vatan!
Başın dik olsun nazlı hilalim
Sana söz verdi peygamberim
Binlerce şehitten aldın cemalini
Gücü yetmez sana batı denen illetli zalimin
Ölürsek bir gün uğrunda ey sevgili!
Emanet ediyorum sana hilalimi,
Kalbinde sakla
Başında taç et
Bulutları gölge
Gök kubbeyi kalkan et
Ne olur
Mahcup etme bizi
Ey sevgili
Ey vatan
SELİM BELVİRANLI
