The Others OKUR YORUM

OKUR YORUM

26.11.2000 - 00:00 | Son Güncellenme: 26.11.2000 - 00:00

OKUR YORUM

Düzce Arsal Lisesi’nden mektup var
Arsal Anadolu Lisesi öğrencileri depremle ilgili duygularını yazdılar.

Çadır hayatı başlamıştı. Bize göre yaşanabilirdi ama babaannemin dayanabileceğini zannetmiyordum. Depremden sonra ayakları tutmuyordu ve annem onu tuvalete götürmek için bütün gece çamurun içinde düşe kalka yürümeye çalışıyordu. Selda Özer - 6A

Enkazlar içinde yeşil Düzce’mi tanımıyordum. Ama Bıçakçıoğlu marketin olduğu sokakta asılan bir bez afiş beni tekrar ağlatmaya yetmişti: “Yeşil Düzce’miz 81. ilimiz." Evet, birçok insan bunu öğrenemeden o taş yığınları arasında canlarını vermişlerdi. Sercan Öztürk - 6A

O akŞam kimse ne parasına, ne malına ne de güçlü birine sığınabildi. Herkes Allah’a sığındı. Meğer ne kadar rahat ve bolluk içinde yaşıyormuşuz! 200 M2’lik evlere sığamazken, şimdi bir odalı prefabriklere şükreder olduk. Murat Aktürk - 6A

Anılarımız enkaz yığınları altında kaldı. Murat Sert - 6B
Mahallem, anneannemin camından bakıp, çay içerken huzur duyduğum ev yoktu artık. Ama umutlarım, heyecanla kurduğum hayallerim orta hasarda onarılmayı bekliyordu. Dört elle sarıldım, onlara. Yaşıyordum, yaşıyorsam bunun bir bedeli olmalıydı deyip acılarla başa çıkmayı öğrendim. Ezgi Sülün - 6B

7.2 Şİddetİndekİ depremle gelecekle ilgili bütün planlarım, hayallerim, sarsıntı sonucu yarılıp birleşen toprağın içinden yerin dibine aktı. Ayşe Göynük - 6B

Yİne başaramadın bizi hayattan koparmayı. Bakalım ne planların var daha. Belki çok sevdiklerimizi aldın, bizi ağlattın ama başaramadın işte! Yine çalışıyoruz, yine evleniyoruz, yine kazanıyoruz. Volkan Sezer - 6A

e-posta:okur@milliyet.com.tr