Pazartesi yazıları

SIKILDINIZ mı bilemem ama işte ben de yaşadıklarımı size aktarıyorum. Her evde bir şekilde izleniyor sıtar yarışması. Bizim de ev hayatımızın en renkli konusu bu oluyor. Bu hafta ben de epey ilgilendim. Yine komşulardan birine gittik misafirliğe. Haftaya sıra bizdeymiş bu arada size söyleyeyim. Söylemiştim bu hafta yapılan yarışmayı ben de ilgi ile izledim. Rus kızımıza yine Armağan Bey takıldı (Bu arada o Halduun abi demiyor mu, yine bizim hanımların içi eridi belirteyim). Sertab kızımızın Örovizyon yarışmasında kazandığı şarkıyı seslendirdi. Armağan Bey söylediklerinden bir şey anlamadığını ifade etti. Efendim biz Sertab hanımın şarkısından da pek fazla bir şey anlamamıştık. İngilizce bilmediğimizden anlamadık demiyorum. Yani o aradaki nakarat kısmından İngilizce bilenler de pek fazla bir şey anlamamışlardır. Rus kızımız bu bölümleri Türkçe söyledi. Armağan Bey gibi biz de pek anlayamadık, tamam. Ama abartmanın ne alemi var? Rus kızım bu parçanın sonunda bayrağımızı çıkardı. Bizim gönlümüzü eriten bir olaydır. Sünnet olan Alamanları da çok severiz. Sonuçta bu bir yarışma. Gerçi misafirlikte farklı görüşler hasıl oldu. Bir komşunun hanımı "Bak Türkten daha Türk bir Rus kızı" dedi. O sırada gözleri doluverdi.

ESRA Ceyhan Hanım'ı pek beğeniyoruz. Öğleden sonraları gayet güzel konulara değiniyor. Hayvan hakları ile ilgili bir programı vardı. Evinde ceylan besleyen bir aile. Yaralıymış, almışlar bakmışlar. Ama sonra evin beyi ile bu ceylan arasındaki duygusal ilişki aileyi etkilemeye başlamış. Ceylan ağlıyormuş gece, hadi adam yataktan kalkıp gidip onun yanında yatıyormuş. Programda konuk olan hanım şikayetçi olmuş. Haklı kadıncağız, gecenin bir yarısı yatağından kalkıp gidiyor adam. Nereye? Ceylanın yanına. Bir de bu hayvanlar orman gibi geniş mekanlarda yaşar. Dört duvar arasında ceylanın görüntüsü vardı. Hayatından memnun hayvan da ama tabii yaşamına dönmesi gerekiyor. Esra Hanım'ın böyle konulara değinmeye devam etmesini istiyoruz, kendisine sevgilerimizi yolluyoruz eşimle birlikte.