Can Dündar

Can Dündar

candundarada@gmail.com

Tüm Yazıları
Haberin Devamı

Bazen siz habere gidersiniz, bazen haber size gelir.Geçen ay Fazıl Say, İsrail turnesinin iki önemli durağı Tel Aviv ve Kudüs konserlerini izlemeye davet ettiğinde sevinçle kabul etmiş, "Yaklaşan İsrail seçimlerine de bir göz atarız" diye düşünmüştüm.Önceki gün Tel Aviv için bavul toplarken Eriha'daki hapishane baskını patladı ve bizim sanat gezisi hayli politik bir içeriğe büründü.İsrail, dünyanın gözü önünde, Filistin'e ait bir cezaevini basıp yerle bir etti, içindeki Filistin Halk Kurtuluş Cephesi lideri Ahmet Saadet'i ("Hamas onu salıverecekti" gerekçesiyle) alıp kendi cezaevine nakletti.Dünya susarken Filistinliler sadece "İntikamımız acı olacak" diyebildi. Misilleme beklentisiyle Tel Aviv'de alarm ilan edildi.* * *İşte o yüzden, Tel Aviv'e inerken gümrükte korkunç önlemler ve diken üstünde bir kent bekliyordum.Tersine; Her gelişimde sınır kapısında kan kusturan gümrük sorgucuları bu kez daha mutedildi. Kentte de (en azından ilk bakışta) bir alarm durumu hissedilmiyordu.Dahası, seçimlere 2 haftadan az zaman kaldığı halde ortada seçim havası da yoktu.Neden?Deneyimli bir diplomata göre "sonuçlar hemen hemen belli de ondan..."* * *İsrail politikası bugüne dek iki karşıt partiye dayanıyordu:Sağcı Likud ve solcu İşçi Partisi...Bu dengeyi altüst eden, Likud'un şahini Başbakan Ariel Şaron oldu. Herkesi şaşırtan bir manevra yaparak "Artık böyle devam edemeyiz. İşgal altında tuttuğumuz topraklardan çekilmeliyiz" dedi.Bu, yıllarca Barış Kampı'nın savunduğu görüştü. Çekilme önerisi muhalefetten destek bulurken Likud'dan eleştiri gördü.Şaron da ayrılıp yeni partisi Kadima'yı kurdu ve yıllardır boş duran merkeze oturttu.Şaron'u "Büyük İsrail" rüyasından uyandıran şey, "demografi".Ürdün Nehri ile Akdeniz arasındaki 28 bin kilometrekarelik alanda 11 milyon insan yaşıyor. Eskiden çoğunluğu oluşturan Yahudiler, şimdi Araplarla eşit sayıdalar.Gazze'deki Araplarda nüfus artış hızının yüzde 6'ya yaklaştığı düşünülürse, yakında Yahudiler bir Arap devletinde çoğunluğa hükmeden azınlık duruma düşecekti. Şaron, bunu görüp Gazze'den çekilmeye ve İsrail'i "son sınırlarına" çekmeye karar verdi. Likud ortadan çatladı ve Kadima "Tek taraflı çekilme" vaadiyle seçimi zorladı.* * *Şimdi, değişim oylanacak. Tel Aviv'deki bir diplomat, "İlk kez bir çözüm umudu var. Çünkü çözüm yanlısı bir koalisyon geliyor" diyor.Seçim yoklamaları 120 üyeli İsrail parlamentosunda Şaron'un yeni partisi Kadima'nın 40, İşçi Partisi'nin 20, Likud'un 15 civarında oy alacağını gösteriyor. Bu, "Kadima-İşçi Partisi koalisyonu"nu haber veriyor.TV'deki kampanya filminde Likud lideri Netahyahu babasıyla satranç oynarken, "İşgal altındaki topraklardan çekilmenin ne kadar tehlikeli olacağını" tartışıyor."Tehlike!"İşte İsrail politikasının sihirli sözcüğü...Ne işsizlik, ne enflasyon, ne tarım; "güvenlik" burada her şey...Yoğun bakımdaki Şaron'un partisini ve ülkeyi yöneten Ehud Olmert, belki de seçim öncesi, gerektiğinde "demir yumruğu" vurabildiğini göstermek için Eriha baskınını düzenledi önceki gün...* * *Filistin "Hamas" dedi.İsrail'i 2 hafta sonra yeni bir koalisyon yönetecek.Ortadoğu bir kez daha önemli bir eşiğe gelecek.Tarihi günlerde Fazıl Say'la gündüzleri politika, geceleri sanat konuşarak İsrail'in nabzını tutacağız."Alarmdaki ülke"den manzaralar aktarmayı sürdüreceğim. can.dundar@e-kolay.net Gazetecilik tuhaftır: