İlki, Kıbrıs sorununun bitirilmesi için adım.İkincisi, Türkiyenin ABye girmesi için adım.Kıbrısta uzlaşma 1 Mayısa kadar sağlanabilirse, bazı çatlak seslere rağmen, AB artık Türkiyeye müzakere tarihi vermekten kaçınamayacaktır.***ÖYLE anlaşılıyor ki, New Yorktaki ilk rauntta, Türk hükümetinin de, Denktaşın da istedikleri oldu. Daha doğrusu mevcut dünya konjonktürü içinde, olması arzu edilen değil de, olması mümkün olan elde edildi. Edildi ki bugün ikinci raunt başlatıldı.Bu pazarlıkta kaybeden tarafın Kıbrıs Rumları olduğu da söylenemez.Olaya onlar açısından bakalım; ikinci raunt Türklerin üç isteği gerçekleşmeden uzlaşmayla sonuçlanırsa, 1 Mayısta Rumlar Kuzeyi de aralarına alarak bir bakıma amaçlarına ulaşmış dünyadaki 7. müstakil Türk devletine son vermiş olacaklardır.***NEW York uzlaşması bir gerçeği, bir kez daha gözler önüne serdi. Akıl yaşta değil baştadır. Bazı işlerde başarı için nüfus kağıdı değil, akıl ve deneyim önemlidir.New Yorktaki olumlu gelişmeyi hazırlayan müzakerecilere bakın: Klerides 84 yaşında, Denktaş 80 yaşında, Papadopulos 70 yaşında ve en gençleri Annan 66 yaşında...***KIBRIS sorunu çözüm yolunda ilerlerken, kısa bir süre önceye kadar tanık olduğumuz tartışmalara dönüp şöyle bir bakalım. Kimlerin yanıldığı açıkça görülüyor."Annan planı Sevrdir" diyenler yanıldı."Rauf Denktaş imzalamaz" diyenler yanıldı."Ver kurtulcular" yanıldı."Ver kurtulcular var" diyenler yanıldı."Denktaşla Talat bir arada olamaz" diyenler yanıldı.Peki kim kazandı?Eğer ikinci rauntta Türk tarafı "olmazsa olmaz" dediği üç değişikliği kabul ettirebilirse, hem Türkiye hem Türk Kıbrıs kazandı demektir.***YAŞAMIMIN üçte ikisi yazı işleri masasında geçti. Bu sürede binlerce haberi "manşet" yaptık, binlerce "başlık" attık.Manşet olan haber en ilginç olan, en önemli olan demektir.Uzun yıllar; okunmaz, ilgi uyandırmaz diye bakılan harbelerin arasında Kıbrıs haberleri de yer aldı.Çünkü, çözümsüzlük çözüm olarak kabul edilmişti. Öyleyse bu temele oturtulan Kıbrıs sorununda yeni, ilgi çekici, önemli ne olabilirdi?Hiç.Ama New Yorktan bu yana durum değişti.Kıbrıs hem ilginç, hem önemli olarak Türk kamuoyunun gündemine döndü.Hoş geldin Kıbrıs. KIBRIS görüşmeleri bugün Lefkoşada başlıyor. Bu başlangıç 40 yıldır çözümü arzulanan iki konuda ilk ciddi adım demektir. Ankara Valisi Nevzat Tandoğana mal edilen bir söz var. Komünizmden sanık gençlere şöyle bağırır: "Komünizmi getirmek gerekirse onu da biz getiririz...""Çözümsüzlüğü çözüm haline getirdi" diye eleştirilen Denktaşın New Yorktaki tutumu Tandoğanı hatırlatıyor:"Çözüm gerekiyorsa, onu da ben getiririm." DENKTAŞ FORMÜLÜ! UZANLAR Yedi buçuk katrilyonluk borcunu ödemeye yanaşmayınca Uzanların 219 şirketine el kondu. Bunlar satılacak, borç kapatılacak. Böylece bu 7.5 katrilyon halkın sırtına yük olmaktan çıkacak. Yersiz gerekçeler bu satma amaçlı el koymayı haksız gösteremez.Bu arada 50 milyar dolar batıran diğer batakçıların çoğu vatandaşa nispet verircesine lüks yaşantılarını sürdürüyorlar.Uzanlara uygulanan onlara da uygulanmalı.Bu yetmez. Bu batışa gidişi zamanında gördükleri halde görmezden gelen siyasiler de, üst düzey bürokratlar da, murakıplar da ellerini kollarını sallayarak dolaşamamalı.Bu arada el konulan Star gazetesinin dünkü sayısı ibret vericiydi.25 cm. yüksekliğindeki 8 sütunluk sürmanşete Başbakan Erdoğan oturtulmuştu. Kraldan fazla kralcı olma gayreti, en azından ayıptır. Başbakanın lehine de değildir. Ve kraldan fazla kralcılar TAKSİLER İkinci kar krizi zararsız atlatıldı. Görüldü ki, önlem alınınca, aynı nedenler aynı sonucu doğurmayabiliyor. Yani felakete karşı çaresizlik ifadesi yanlış. Ama bir istisna ile. O da taksiler.O kar, kış günlerinde bazı taksi duraklarında sıra sıra taksiler olduğu halde vatandaş bunlardan yararlanamadı.Türkiyede belki de tekel oluşturan, imtiyazlı tek meslek "taksicilik"... Plaka sınırlaması var. Kendileri için şehrin en önemli noktalarında "yazıhane" kurma imkanı var. Ama birçoğu buna rağmen sorumluluğunu yerine getirmekten kaçınıyor. İmtiyaz var, sorumluluk yok TİYATRO GİBİ Bazı filmleri eleştirmek için sanat eleştirmeni olmaya gerek yok. 50 yıldır film seyrediyorsanız söyleyecek sözünüz var demektir.Vizontele Tuubayı seyrettim. Bana yıllar önceki Ses Tiyatrosunu, Elhamra İstanbul Tiyatrosunu hatırlattı.Toto Karaca ve Sururi ailesinin, Muzaffer Hepgülerin oynadığı oyunları. Ve Ses Tiyatrosunda Sadık Şendil imzalı komedileri.Şunu demek istiyorum: Birincisi gibi ikinci Vizontele de film değil, sanki sahne oyununun filme çekilmişi...Ben böyle filmleri sevmem. dheper@milliyet.com.tr Vizontele Tuuba
