Ankara’daki suikast girişimi iddiası.. Eski adıyla Özel Harp Dairesi’ndeki kozmik arama.. Devlet sırları ortaya çıkacak, çıkmayacak tartışması..
Soruşturma bireysel mi, kurumsal mı merakı..
Kürt açılımını unutturdu..
Araya içlerinde belediye başkanlarının da bulunduğu PKK ile ilişkisi olduğu iddia edilen kişilerin kelepçeli fotoğrafları sıkıştı ama..
Birkaç kişinin ‘ne oluyoruz’ haykırışı dışında dikkatleri Karargâh’tan koparamadı..
Karargâh daha cazip geldi..
* * *
Cem Boyner’in de sözleri bu hengameli günlerde geldi..
Önerisi şu.. Bu kavga henüz devletle Kürtlerin kavgasıyken sona erdirilmeli. Türklerle Kürtlerin kavgası haline getirilmemeli..
Ne yapalım?
Boyner ne yapacaksan yap diyor; kültürel haklar, ana dilde eğitim, seçmeli ders falan..
Ve..
Kapsamı mümkün olduğu kadar geniş tutulan af..
Yani PKK’ya af..
* * *
Af olursa ne olur?
Kandil boşalır mı? Militanlar liderlerine ‘buraya kadar’ der mi? Kürtler istediklerini elde edince Öcalan bütün kozlarını kaybeder mi?
Tükenme sürecine girer mi?
* * *
Yoksa yetmez önemli olan Öcalan.. O nu da bırakın, özerklik verin başımıza geçsin talebiyle eylemlerini sürdürürler mi?
Bunlar ciddi konular..
Konuşulması, tartışılması gerekir..
Affın getirisi de olur götürüsü de..
* * *
Başından beri söylüyoruz ama kimse aldırmıyor.. Bu iş o kadar yanlış başlatıldı ki üç ayda ‘konuşamaz’ hale geldik!..
Sakindik, gergin olduk..
Soruyorum..
Hangi siyasetçi bu ortamda Boyner’in önerisini tartışabilir ki..
Sen misin kepenk kapatan
Hükümet kendine karşı çıkan, tavır koyan hiçbir gruba tahammül edemiyor..
Her eylemi ideolojik görüyor..
Kendi iktidarını sarsmak amacıyla düzenlendiğini düşünüyor..
Hak talebi olarak görmüyor..
Demokrasilerde bu iş böyledir deseniz de dinlemiyor..
Biz iktidarsak, biz ne dersek o olur havasında.. Dediğim dedik yani..
* * *
Mesele Tekel işçileri.. Ankara’ya gelip kışın soğuğunda havuza girme eylemi yaptılar diye Başbakan çok kızdı..
İşçileri tüyü bitmemiş yetimin hakkını yemekle suçladı..
* * *
Mesela eczacılar.. Kazancımız düşüyor diye bir günlük kepenk kapatma eylemi yapınca Başbakan yine çok alındı..
İdeolojik hareket olarak gördü.. Cevabını verdi.. İlaçlar marketlerde satılacak..
* * *
Yazıyorlar, çiziyorlar ülkede demokrasinin çok geliştiğini, gelişmekte olduğunu söylüyorlar da.. Ben daha göremedim..
Teğeti anladık yüzde 6 küçülme!
Başbakan şu teğet meselesinde ısrarlı..
Karşı çıkanları teğetin anlamını bilmemekle suçluyor..
Neymiş teğet!
Teğet sürtünerek geçermiş ama oradan çok az bir şey tırpalarmış..
Yani sadece sürtünerek geçmezmiş.. Bizde olan buymuş..
Başbakan’ın teğet tanımını kabul edelim ama şu ‘çok az’ meselesini nasıl çözeceğiz bilmiyorum..
‘Çok az’ın ne olduğu konusunda da mutabakat yok..
Yüzde 4 büyüme hedeflerken yüzde 6 küçülmeyi ‘çok az’ mı kabul edeceğiz?
Yüzde 10, yüzde 12 küçülebilirdik, sadece yüzde altı küçüldük yarabbi şükür mü diyeceğiz..
Başbakan’ın konuşmasını dinlerken bunları düşündüm.. Sonra acaba yanlış mı yorumluyorum dedim.. Dün sabah CNBC-E’de Mahfi Eğilmez’i dinledim..
O da böyle teğet olmaz diyor..
Kriz, Çin’le Hindistan’ı teğet geçti diyor.. Mesela Çin yüzde 11 büyümeden yüzde 8 büyümeye düşmüş..
Teğet geçmiş..
* * *
Hazine eski müsteşarı teğet tanımını da yaptı.. Anladığım şu.. Yüzde 4 büyüme beklerken yüzde iki büyümeyle, yüzde yarım büyümeyle yılı tamamlama hali..
Veya sıfır büyüme pozisyonu..
* * *
Yüzde 6 küçülüp teğet geçti diye sevinen başka ülke var mıdır?