İnsanlar sandığa gitti, kimi evet dedi, kimi hayır.. Evetler önde çıktı..
Anayasa değişikliği kabul edildi.. Defter kapandı!..
Bu kadar basit değil.. Evetle hayırlar Türkiye’nin her yerine dengeli dağılsaydı bu kadar basit olurdu..
Edirne’nin tercihi, Kayseri’nin tercihiyle at başı gitseydi mesele yoktu..
Şimdi var..
Üzerinde düşünmemiz gereken, ne oluyor dememiz gereken, kafa yormamız gereken dev bir sorun var..
Referandum o sorunu resmetti..
Kafanızı kuma gömmeyin uyarısı yaptı..
*
Ortada bir anayasa paketi vardı.. O pakete Kütahya yüzde 75 evet dedi, Kırklareli yüzde 75 hayır..
Aydın yüzde 64’le reddetti, Bolu yüzde 65’le bağrına bastı..
İki kent arasında bu kadar büyük görüş ayrılığı varsa..
İki yerleşim yeri birbirine tamamen zıtsa..
Ayrım siyahla beyaz kadar netse..
Kütahya’nın eveti..
Kırklareli’de aynı oranla hayır olmuşsa bir sorun var demektir..
Yabana atmamak gerekir..
*
Tabii ki, her birey gibi her il de farklı bakabilir.. O ilde yaşayanlar birbirlerinden etkilenebilir..
Ama bu kadar derin fark olmaz!.. Evetle hayırlar birbirine yakın olsa anlarım.. Mesela Bilecik yüzde 51 ile hayır dedi, yanıbaşındaki Yalova’dan yüzde 51 evet çıktı..
Anlaşılır bir durum..
Bursa yüzde 56 ile evet demiş, Balıkesir yüzde 52 ile hayır..
Sorun yok..
Çünkü arada uçurum yok..
Ama çoğu ilde var.. Maraş’ın yüksek oranda eveti Mersin’de yüksek oranda hayır olmuşsa karşımızda duran, iki farklı dünyadır, iki farklı bakıştır, iki farklı anlayıştır..
*
İstanbul’la baktığımızda tablo daha belirgin.. Haliyle düşündürücü.. Kadıköy yüzde 74’le hayır demiş, Esenler yüzde 74 ile evet..
Uçuruma bakın..
Bakırköy’ün yüzde 70’lik hayırı hemen dibindeki Bağcılar’da yüzde 70’le evete dönüşmüş..
Farka bakın..
Beşiktaş’ın yüzde 78’lik hayırı, Sultanbeyli’de yüzde 85’lik evet olmuş..
Derin ayrılığa bakın..
Birinin evet dediğine..
Öteki hayır demiş..
Birinin ak dediğine diğeri kara der hale gelmiş..
Düşündürücü olan bu...
Bakırköy’de oturanla, Bağcılar’da oturan arasındaki derin görüş ayrılığı..
Büyük uçurum..
*
İlk seçime de..
2012 yılında yapılacak Cumhurbaşkanlığı seçimine de (belki de başkanlık!) bu derin görüş ayrılığı damgasını vuracak..
Yüzde 58 güvenoyudur
Referandumdan çıkan yüzde 58’i nasıl okumalıyız?
Sadece anayasa değişikliği olarak değil herhalde.. Referandum anayasa değişikliğinin ötesine geçmişti..
Güvenoylamasına dönüşmüştü..
Hükümetin icraatları masaya yatırılmıştı..
İşsizlik de konuşuluyordu, et fiyatlarının rekor kırması da.. Krizin delip geçmesi de..
Kürt sorunu da gündeme getirilmişti, Alevi açılımı da, terör de, yolsuzluk iddiaları da..
Gök kubbenin altında konuşulmayan bir şey kalmadı.. Muhalefetin sesi az çıktı, cılız çıktı; ama çıktı..
Sonuç; seçmen AKP’ye aynen devam dedi.. Başbakan’a arkandayım mesajı verdi..
Kimse evet veya hayır oyunun AKP’nin izlediği politikadan bağımsız olduğunu söyleyemez.. AKP genel seçime yüksek moralli hazırlanacaktır..
Başbakan da ‘başkanlık’ hesaplarını daha rahat yapacaktır..
CHP yenilmiş gibi oldu..
CHP, anayasa değişiklik paketi Meclis’te görüşülürken yaptığı hatanın bedelini ödüyor..
Meclis’teki oylamaya katılmamasının..
Neye hayır neye evet dediğini net biçimde sergilememesinin..
Değiştirilmek istenen maddelerin tümüne aynı tavır almasının bedelini ödüyor..
Kampanya sırasında gördük, yaşadık.. O hatası iktidar partisinin ekmeğine yağ sürdü.. Boş alanda top sürmesini sağladı..
CHP o gün evet diyeceğine Meclis’te evet deseydi.. Konuşulacak, tartışılacak, kampanyanın lokomotifi yapılacak imkânı sağlamazdı..
Evet kampanyası yapanların eline ballandıra ballandıra anlatacakları öykü vermezdi..
Kılıçdaroğlu’nu da o kadar çok bağlamazdı..
Şimdi ne oldu?
Evetler, hayırları geçince CHP yenilmiş gibi oldu.. Yenilmese bile yenilmiş gibi oldu..
O duygu yayıldı..
Kılıçdaroğlu mağlup takımın lideri konumuna düştü..
Oysa, Kılıçdaroğlu çok başarılı bir seçim kampanyası yürüttü.. Hayır oyları yüzde 42 seviyesine onun sayesinde geldi..