Türkiye kadar siyasi iklimi değişen başka bir ülke var mıdır, bilmiyorum..
Bu ülke çok şey gördü..
Alttan gelen darbeyi de gördü..
Üstten olanını da, emir komuta zinciri içinde gelenini de..
Radyo ajansında okunan muhtıraya da tanık oldu, gece yarısına doğru internet sitesine konulanına da..
Açık darbeyi de gördü..
Postmodern dediklerini de..
Ama hiçbir zaman rüzgârın yönü bu kadar ani değişmemişti.. Böyle bir anafor görülmedi, şahit olunmadı..
* * *
Ne demek mi istiyorum..
Şu..
Açılım nedeniyle..
PKK’lılarca kandırılmış çocuklara, suça itilmiş çocuklar muamelesi çekilmeye hazırlanılıyordu ki..
PKK ile uğraşanlara ‘siz de artık çok oluyorsunuz’ denilecekti ki..
Dağlarda bulunan PKK’lılara ait cesetlerin hesabı neredeyse oralarda görev yapanlardan sorulacaktı ki..
İstihbarat toplayan jandarma çavuşuna Ergenekoncu yaftası asılacaktı ki..
İstihbarat toplamak senin işin mi diye fırça kayılacaktı ki..
Cezaevlerindeki PKK’lılara inceden ayrıcalık gösterilmeye başlanacaktı ki..
* * *
Terör yeniden azdı..
Gediktepe’deki 11 şehit bardaktaki suyu taşırdı..
Halkalı’daki beş şehit her şeyi altüst etti..
* * *
Ne oldu?
PKK taşeron örgüt oldu.. İsrail’in, Ergenekon’un, cümle düşmanlarımızın taşeronu ilan edildi..
Yeniden eli kanlı katil oldu..
Bu taşeron işinde hükümet ısrarlı.. İçişleri Bakanı Atalay dün bu terör farklı dedi, Kürt meselesinden kaynaklanan terör değil dedi..
Taşeronluğa dikkat çekti!..
* * *
Bu arada..
‘Kak Mesut’ diye kapılarda karşılanan, itibar gören Barzani sınırına hâkim olamayan ‘kahpe Mesut’luğa aday oldu..
* * *
Hava döndü..
Lodostu, poyraz oldu..
Karayeli sorarsanız; kapıda!..
Sarıgül doğru olanı yaptı..
Belki kendisi için değil, kendi siyasi istikbali için değil, belki yola çıktığı yüzlerce kişi için değil, belki umut bağlayan, heyecanlanan, gönüllü olan binlerce kişi için değil..
Türkiye için doğru olanı yaptı..
Kimileri kırılmıştır, bunca emek verdik böyle mi olacaktı demiştir..
Diyenler de haklıdır..
Yaptıkları büyük fedakârlıktı, ama kabul edelim ki en büyük fedakârlığı Mustafa Sarıgül yaptı..
Büyük iddiasından vazgeçti..
Hadi erteledi diyelim..
Ama başlattığı hareketi Türkiye’ye yaymak için verdiği çabayı, yaptığı binlerce kilometreyi, uykusuz geceleri, stres dolu günleri bir dakikada sıfırladı..
Fedakârlıktır!..
Ne adına?
Bölünmüşlüğe yeter demek adına..
Aynı fikir koşucularının tek çatıda toplanması adına..
Savunma Bakanı olmak vardı!..
Gıptayla baktığım.. İşte tam bana göre dediğim yer o yer..
Hayalim, Savunma Bakanı olmak..
Askerler peş peşe şehit düşse de ülke savaş pozisyonuna gelse de medya kapına üşüşmüyor..
Sorularıyla terletmiyor..
Üstüne alınmıyorsun, tek cümle etmiyorsun.. Başkasının işiymiş gibi davranıyorsun..
Tabii ki kırmızı plakalıya devam ediyorsun.. Dış davetlere.. Ülke ülke geziyorsun.. Bir elin yağda, bir elin balda..
En rahat bakanlık.. Türkiye yıkılsa sana sual eden olmuyor..
Savunmadan sorumlu olmayan Savunma Bakanı olmak bu topraklara özgü bir ayrıcalıktır..
Darısı başıma!..
Demokratik anayasa demokrasiye aykırıysa!..
Sağda solda, TV ekranında, miting alanında duyarsınız, gazetelerde okursunuz..
Demokratik anayasaya veya anayasanın demokratikleşmesine direnenlerden söz edilir..
Statükoculardan..
Size küçük bir sır vereyim.. Anayasa Mahkemesi anayasa değişikliğinin bazı maddelerini iptal ederse neden edecek?
Demokrasiye uymadığından..
Türkiye’nin demokrasiyle yönetileceğini şart koşan Anayasa maddesine aykırı olduğundan..
* * *
Kafanız karıştı değil mi?
İşte zaten amaç bu..
Yeni bir seçim sistemi getiriyorlar.. Demokrasiyle yönetilen hiçbir ülkede olmayan..
Anayasa Mahkemesi getirilmek istenen seçim sistemini demokrasiye aykırı bulursa ne olacak biliyor musunuz?
Anayasa Mahkemesi’ni demokrasi düşmanı ilan edecek..
Otoriter rejim savunucusu..
* * *
Çok daha karışık oldu değil mi?
Ama vallahi durum budur..