Her iki takımın da çok önemli eksikleri vardı. Gaziantep’te Mustafa Şahintürk yine kadro dışı, Kemal ise sakattı. Preko zaten uzun süredir oynamıyordu. Buna karşılık Galatasaray’da beş orta saha birden sakatlık ve ceza yüzünden yoktu. Dolayısıyla Galatasaray 18’inde orta saha olarak bir tek Cihan kalmıştı. Bir de uzun süre sonra Faruk kadroya alınmıştı.
Elindeki mevcut kadro doğrultusunda Teknik Direktör Fatih Terim, dörtlü savunmanın önüne Berkant ile Cihan ikilisini, iki dışa Pinto ve Hasan Şaş’ı koydu, uçta da Ümit Karan ve Arif yeraldı. Defans yönü en az olan Felipe ise kenarda oturuyordu. Ve Galatasaray maça çok iyi başladı. Bu ilk yarı boyunca sürdü. Bütün hücum organizasyonlarını denediler. İsabetli paslar, kanat bindirmeleri, bol şut. Kısacası bir takımın yapabileceği herşeyi yaptılar. Fakat 29. dakikada Gaziantepli İlhan’ın Ümit’i bariz gol şansında düşürmesini Çulcu’nun değerlendirememesi oyunun kilit noktasıydı. Antep’in ilk ciddi pozisyonu faul atışından geldi, o da gol oldu. Galatasaray aynı dakika içinde maçın en iyi oyuncularından Bouazizi’nin ıskasıyla beraberliği buldu.
Galatasaray’ın bu temposu ikinci yarıda da devam etti. Ancak pozisyon zenginliği üçü geçmedi. Bunlarda da Ömer nefis kurtarışlarla beraberliği uzun süre bozmadı. Antep takımı, büyük kozları Cesar ve Viola etkili olmayınca mahkum oynamak zorunda kaldı. Gaziantep takımında golü atan İbrahim gerçekten çok iyi oyuncu. Yanındaki Alper ile Bouazizi de kene gibiydi. Galatasaray belki bu sezonun en iyi deplasman maçını oynadı ve Arif’in son dakikalarda gelen klas golüyle hak ettiği bir galibiyet aldı.
Hakem Mustafa Çulcu, Ümit Karan’ın düşürülmesinde yaptığı hatanın etkisinde kaldı. Hatta bu etkiyi yardımcısı da hissetti. Murat’ın ikinci yarıda attığı gol bize göre ofsayt değildi.