Floransa ve Bağdat: Doğu’da ve Batı’da Bakışın Tarihi

Kitapta, perspektifin geometrik soyutlamaya dayanan görsel teori ve resim teorisi olarak kullanıldığı ikili tarih inceleniyor. KÜY, Hans Belting’in yazdığı Floransa ve Bağdat: Doğu’da ve Batı’da Bakışın Tarihi adlı kitabı yayımladı. Ünlü tarihçi ve sanat kuramcısı Hans Belting, kitabında, Floransa ve Bağdat’ta bakış metaforunu kullanarak Arabistan Bağdat’ı ile Rönesans Floransa’sı arasındaki tarihi karşılaşmayı anlatıyor.

Belting, perspektifin, Ortadoğou’da geometrik soyutlamaya dayanan görsel teori ve Avrupa’da resim teorisi olarak kullanıldığı ikili tarihini inceliyor. Ortaçağda Arap matematiğinin perspektif teorisini doğurduğunu, daha sonra bu teorinin Batı’da sanata dönüştürüldüğünü anlatan Belting, estetiğin ve matematiğin sınırlarını aşan bir soru soruyor: Müslümanlarla Hıristiyanlar birbirlerine baktığında, kendi dünya görüşlerinin dönüştürülmüş bir versiyonunu görürlerse ne olur?

Perspektifin kullanımının, Rönesans resminde bir devrim yarattığını ve sanatçıya izleyicinin görüş açısını resmetme fırsatı verdiğini belirten Belting, perspektif teorisinin ise Bağdat’ta, matematikçi İbnü’l-Heysem tarafından 11. yüzyılda oluşturulduğuna dikkat çekiyor.