Nefese muhtaç olmak!

‘Bebeğim için mücadele ettim’

İngiltere’nin Kent şehrinde yaşayan ve dördüncü çocuğuna hamile olan Karen Mannering (39): “Mart ayının ortasından itibaren yüksek ateşim vardı ve sürekli öksürüyordum. 11’inci günde dayanamayıp acil servisi aradım. Nefes alışverişim o kadar kötü duyuldu ki ambulans birkaç dakika içinde evimize geldi. Ciğerlerime o kadar az hava gidiyordu ki bana hemen oksijen bağladılar. Hastanede Kovid-19 teşhisi konulurken zatürre tespit edildi. Hastane odasında bir hafta izola edildim. Birkaç gün yatağa bağlı kaldım. Tuvalete bile gidemiyordum. Çarşafları değiştirirken beni çeviriyorlardı. Nefes alamadığımda düğmeye basıyordum, sağlık çalışanları geliyordu. Her bir nefes için savaşıyordum, hem kendim hem de karnımdaki bebek için. Hastaneden çıktıktan sonra yüzüme vuran temiz havayı unutamıyorum.”

‘Her yerim ağrıyordu’

İngiltere’nin Sheffield şehrinde yaşayan Jessie Clark (26): “5 yıl önce geçirdiğim hastalık nedeniyle bir böbreğim alınmıştı. Bu nedenle Kovid-19’a yakalanırsam çok zorluk çekeceğimi tahmin ediyordum. Öksürmeye ve nefessiz kalmaya başladığımda çok korktum. Hastaneye kaldırıldığımda tüm vücudum dayak yemiş gibi ağrıyordu. Yüzüme yeşil bir maske, burnuma da garip bir kablo takıldı. Sadece Kovid-19 hastalarının kaldığı bir birime götürüldüm, sosyal mesafeye uyuluyordu. Nefesim kesilecek gibi oluyordu. 5 gün sonra taburcu edildim ama hâlâ yürümekte zorluk çekiyorum ve öksürüyorum. Ama rahat nefes alıyorum. Günde 18 saat uyuyorum.”

‘Bağışıklığınız kurtarıyor’

Stewart Boyle (64): “Koronavirüsü birkaç hafta önceki koro çalışmalarım sırasında kaptığıma eminim. Çünkü koroda sosyal mesafeye uyulsa da birçok kişide grip benzeri belirtiler ortaya çıktı. Sağlığım 10 günde bozuldu. İlk başlarda hafifti. Ancak bir süre sonra merdivenleri çıkarken tıslamaya başladım. Sonra da egzersiz yapamaz oldum. Virüs akciğerlerime saldırıyordu ve savaşacak gücüm yoktu. Hastaneye kaldırıldığımda oksijen bağladılar. Karanlık bir yerden sadece birkaç nefes uzaktaydım, ölüm zamanım geldi diye düşündüm. Ancak yaşamak istedim. Hastane çalışanları ellerinden geleni yaptılar ama Kovid-19’a karşı aşı ya da sihirli bir formül olmadığı için sizi ancak bağışıklığınız kurtarıyor. Şimdi evde dinleniyorum ve bol bol su içiyorum.”