Bizim köye yakın bir köyde bir eve temizliğe gidiyordum. O ailenin bir kızı var İzmir’de. Fotoğraflarımı çekiyordu. Ders içinmiş, sergiye koyacağım dedi. Tabii şalvarlı malvarlı, ben köyde öyleyim. Koy sergiye dedim. Gazeteciler gezerken görmüşler, “Böyle bir insan köyde nasıl yaşar?” demişler. Önce bir gazeteci röportaj yaptı, sonra diğer gazeteler de geldi röportaja.
Ameliyat olmayı düşünmüş ve bunu temizliğe gittiği bir evdeki aileyle paylaşmış. Hemşireymiş evin hanımı çünkü. Ameliyat sürecinin hem çok zor olacağını hem de cinsiyet değiştirirse köyde daha fazla yadırganacağını söylemiş ona. Köyde de zaten, “Biz seni böyle kabullendik ama kadın olursan eşlerimiz bizi kıskanabilir.” demişler. O da haliyle vazgeçmiş bu düşüncesinden.
İhsan Hala, çok sıkılınca köpeğini alıp tarlaya gider, kimse yoksa orada ağlar, bağırır rahatlarmış. Köye gelince de hiçbir şey yokmuş gibi gülümsermiş. Bu yüzden köydekiler, senin hiç derdin yok mu diyorlarmış ona. Ama o diyor ki “Gel bir de bana sor, dört duvar arasında”.
Bütün gün evdeyim. Günlük ev işleri; temizlik... Hayvanlarımla, bahçeyle, çiçeklerle uğraşıyorum. Tavuklarım, bir de köpeğim var. Sonra da komşularla kahve. Onlara “eltilerim” diyorum.
"İlk geldiğimde eşofman altı türü şeyler giyiyordum. Köylüler bana alışınca artık buranın kadınları gibi şalvar giymeye başladım. Baktılar kimseye bir zararım yok. Mahalle arası böyle giyiniyorum ama kahvenin önüne böyle çıkmam. Eşofmanımı giyerim, bandanamı takarım. Akhisar’a giderken yine bir pantolon giyerim ama üstüme de bir bluz, allı pullu bir gömlek giyerim. Alışverişe de komşularımla giderim. Köy pazarına açılan serginin en allı pullusunu alırım. Düğünlerde giydiğim buluzları da kendim dikiyorum genelde."
"45 tavuğum, beş horozum, bir de köpeğim Kontes var. Tanesi 30 kuruştan, günde tavuklarımdan aldığım 20 yumurtayı satıyorum. Bir de burada birkaç eve temizliğe gidiyorum. Buraya yerleşince turistlere animasyonlarda yaptığım zenneliği, sahneyi bıraktım. Arada sırada teklif geliyor ama kostüm ve peruğum olmadığı için çıkamıyorum. Tek istediğim bir kostümüm, peruğum olsun arada sırada sahneye çıkayım ama yine de köyümde yaşantıma devam edeyim. Geçinmek çok zor."
Ben kitaplardan okuyorum. Kuran’ı da okuyorum. Yasin’i de okuyorum. Bazen arkadaşlarım “Senin evine geldiğimizde huzur buluyoruz” diyorlar. Ben okuyorum, tabii ki huzur bulursunuz. Camiye temizlerken hoca, ‘İhsan hala kusura bakma sana bir şey soracağım. Ölünce seni kim yıkayacak?’ dedi. “Erkek yıkayacak tabii ki, sen yıkayacaksın. Başkasına yıkatmam kendimi, ona göre” dedim. Oha falan dedi adam.
