‘Bu savaşta yanımızda olun’
12.05.2021 - 07:00 | Son Güncellenme:
Dünya Sağlık Örgütü’nün (WHO) Kovid-19’u salgın ilan etmesinden bu yana geçen bir yılda, Uluslararası Hemşireler Birliği tarafından yapılan bir anket çalışmasında, 2020 yılında işten ayrılan hemşire sayısının yüzde 20 oranında arttığı bildirildi.
ÇİĞDEM YILMAZ İstanbul - Araştırmada, dünyanın pandemiye altı milyon hemşire açığı ile girdiğini ve önümüzdeki 10 yıl içinde dünyadaki her altı hemşireden birinin emekli olmasının beklendiği belirtildi. Bu da 4.7 milyon yeni hemşire ihtiyaç var demek. Hemşirelerin yüzde 90’ının ağır iş yükü, yetersiz kaynaklar, tükenmişlik ve stres nedeniyle işten ayrıldığı ve en az 3 bin hemşirenin Kovid-19 nedeniyle öldüğü ifade ediliyor.
İstanbul Bilgi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölüm Başkanı Prof. Dr. Perihan Güner’in Türkiye’deki hemşirelerle yaptığı anket çalışması ise hemşirelerin pandemi döneminde kendilerini yalnız hissettiğini ortaya koyuyor. Araştırmaya katılan bazı hemşirelerin anlatımları şöyle:
‘İstifayı düşünüyorum’
Ameliyathane hemşiresi F.A: “Ölüm korkusu, bilinmezlik, çaresizlik ve sevdiklerimi kaybetme korkusu yaşadım. Şu an, duygularımı kenara bırakarak bunun bir sağlık savaşı, salgın olduğu düşüncesini ikinci plana atıp işimi yapmaya çalışıyorum. Beni en çok üzen istifa hakkımızın ve yıllık izinlerimizin elimizden alınması. Ya yurt dışına gitmeyi ya da istifa etmeyi planlıyorum.”
Yoğun bakım hemşiresi Ö.D. “10 yılı aşkın süredir yoğun bakımda çalışıyorum. Pandemide zaman zaman acil servis hemşireliğine çekildim. Bu süreçte yaşadığım tek duygu tükenmişlik ve hayattan soğumuş olduğumdur. Beni en çok üzen konu hemşirelerin bu kadar değersiz olduğunu canlı yaşamak oldu. İstifa etmeyi planlıyorum.”
‘Mesleği bırakacağım’
Hematoloji hemşiresi F.Y.: “Yoğun bir çalışma dönemi geçirdim. Ailem il dışında olduğu için uzun bir dönem onları göremedim. Bunun yanında yalnız yaşadığım için pandemiyle de beraber iyice yalnızlaştım. Pandemi öncesi yaşadığım sıkıntılara pandemi de hissettiğim duygular da eklenince psikolojim iyice bozuldu. Bu da bazı korkularımı arttırdı. Artık yalnız kalmaktan daha çok korkuyorum. Pandemi öncesinde üniversiteyi kazanmıştım ama kazandığım bölüm uygulamalı bir bölümdü. Maalesef yoğun çalışma temposu içinde okula devam edemedim. Pandemi beni maddi ve manevi olarak ileri değil geri götürdü. Şu kısacık çalışma hayatımda yıllardır çalışan arkadaşlarımın yorgunluğunu ve bezginliğini yaşıyorum. Bu süreç biter bitmez kazandığım bölüme geri döneceğim ve bu mesleği bırakacağım.”
