Tek bir kaza kenti felç etti

İstanbul’da trafik, Çağlayan’da dün sabah saatlerinde bir servis minibüsü sürücünün direksiyon hâkimiyetini kaybedip bariyerlere çarpmasıyla felç oldu.
Bir şeridin kapanmasına neden olan kaza D-100 Karayolu trafiğini altüst etti; Boğaziçi Köprüsü‘nde trafik saatlerce durdu. Toplu taşıma araçlarındaki vatandaşlar da çareyi yürüyerek karşı yakaya geçmekte buldu.
Tek bir kazayla kentteki trafiğin durma noktasına gelmesini Bahçeşehir Üniversitesi Ulaştırma Mühendisliği Bölüm Başkanı Prof. Dr. Mustafa Ilıcalı, “Boğaz Köprüsü’nden geçen araçların yüzde 85’i otomobil. Çoğunda da sadece tek kişi yolculuk yapıyor. Çözüm için özel otomobil trafiğini azaltmamız gerekiyor. Alternatif ulaşıma yönelmek lazım. Deniz ulaşımını da kullanmalıyız” dedi.
İTÜ İnşaat Mühendisliği’nden Prof. Dr. Haluk Gerçek ise şunları söyledi:
“İstanbul trafiği zaten kaza olmadığı zamanlarda da tıkalı. Sabah ve akşam pik saatlerde bir yerden bir yere gitmek çok zor. Bunda denetim eksikliğinin de etkisi var. Polis denetimi diye bir şey hemen hemen yok. En ufak bir aksaklık sistemin çökmesine neden oluyor. Toplu taşıma sistemini entegre ve kolay ulaşılır hale getirmek lazım. Marmaray etkin kullanılamıyor. Deniz yolculuğunun sistemle entegrasyon sorunu var.”

Köprüde pek çok kişi, anı ölümsüzleştirmek için selfie çekti.

Köprüde selfie ‘keyfi’
İstanbul’da yaşamak bir ayrıcalık. Pazartesi sendromuyla güne başlayıp sıkıcı bir iş rutinine doğru yola çıkmışken bir anda kendinizi Avrasya Maratonu’nun yapıldığı bir pazar gününün içinde bulabiliyorsunuz. Hem de bunu, kentte meydana gelen tek bir trafik kazasıyla yaşamanız mümkün.
Kentin ana ulaşım arterlerinden biri olan Çağlayan’daki trafik kazasının başlattığı ‘İstanbul Mesai Maratonu’nun katılımcılarından biri de bendim. Asya - Avrupa geçişini metrobüsle gerçekleştiren tüm İstanbullular gibi aslında sıra dışı bir pazartesiye uyandığımdan haberim yoktu. Metrobüs Altunizade’ye ulaşana kadar da her şey olağandı. Uzunçayır’daki metrobüs durağında kalabalık her zamanki gibiydi. Metrobüs kapısını hizalama, yer kapma telaşı da keza aynı. Ta ki, Boğaziçi Köprüsü’ne birkaç kilometre kalana kadar.
Sıradanlığı bozan, yaklaşık 10 dakikalık hareketsiz bekleyişin ardından metrobüs kapılarının açılması oldu. Araçtan iner inmez yolları bu kez yürüyerek aşındıran binlerce İstanbullu’nun arasına karıştım. Aklımdaki soru, köprüden yürüyerek geçişe izin verilip verilmediğiydi. Köprüyü gören hakim bir tepeye ulaştığımda karşılaştığım manzara Gezi eylemlerindeki tarihi kareyle aynıydı. Halk trafiğe boyun eğmemiş; sel olup mesaiye akıyordu. Bir de “Türkler tembel insanlardır” denilir.
Kimi işine geç kaldı, kimi toplantısına, kimi de randevusuna ama köprüyü yürüyerek geçenlerin keyfi gayet ‘gıcır’dı. Herkes hemen cep telefonlarına sarılıp yakınlarını aradı; “Neredeyim biliyor musun?” Ardından da kahkaha; “Köprüyü yürüyerek geçiyorum”... Sonrasında da bir ‘selfie’ çılgınlığı. Çekilen ‘selfie’lerle renkli bir mesai yolculuğu. Elinde bavuluyla yürüyenler de vardı, gitarlarıyla karşı yakaya geçenler de... Bazıları da yanlarında bulunan sandviçleri çantalarından çıkararak Asya-Avrupa arası kahvaltı keyfi yaptı. Tüm bu keyfi kaçıran ‘dünya yansa umurumda olmaz’ diyenler ise metrobüs camlarından sıkıntılı yüzlerle dışarıdakileri izledi.

‘Mis gibi yürüyün’
Boğaz Köprüsü’ndeki manzara Twitter’da da gündem oldu. Bazı tweetler şöyle:
- Sayın Valim! Benden duymuş olmayın ama binlerce İstanbullu izinsiz yürüyüş yapıyor!
- 4. köprünün adı Evliya Çelebi olsun.
- Bundan sonra sabah yürüyüşlerimi köprü üzerinde yapacağım.
- Hiç sızlanmayın ben hep merak etmişimdir köprü üstünde yürümek nasıldır diye mis gibi yürüyün işte.
- Çocuklar okula yetişemedi, sefil şehir İstanbul.

Otomobilleriyle yola çıkanlar, pazartesi sabahı trafik işkencesi çekti.

Herkes bunu bekliyormuş
İstanbul’da her sabah işe gitmek için çıktığım, her gün başka bir eziyete dönen yolculuğa dün Boğaz Köprüsü yürüyüşü de eklendi. Mecidiyeköy-Çağlayan arasında kaza yapan bir araç trafiği felç etmiş ve yine köprü bir tür sırat köprüsüne dönüşmüştü. İnsanlar sanki böylesi bir kazayı bekliyorlarmış desem abartmış olmam. Köprüyü yürüyerek geçenler onca yola, eziyete rağmen sanki Avrasya turuna çıkmış gibi keyifliydi. İşyerini arayarak gecikeceğini söyleyenler, peşinden eşlerini, sevgililerini, eş, dost, akrabayı arayarak “Boğaz’ın üzerinde yürüyorum” diye, hani neredeyse özendirerek durum raporu veriyordu. Evlerinin balkonuna kurulmuş gibi sigaralarını tüttürüp gelip geçen gemileri seyredenler oldu. Tüm Çinlileri aynı anda zıplatıp Amerika’da deprem yaratmak isteyen Mao’ya özenenler de vardı; zıplayıp zıplayıp köprünün dayanıklılığını ‘test ettiler.’ Tabii seyyar satıcıları anmak lazım. Nereden, nasıl duyup köprüye akın ettiler akıl sır ermez. Simitçi de gördüm, yağmursuz havaya rağmen şemsiye satanı da... Özetle, İstanbul sürprizlerle dolu, dün de bize unutulmayacak anlar yaşattı.