
İlkadım ilçesinde yaşayan ve yıllar önce eşini kaybeden Halime Demircan, ilerleyen yaşına rağmen geçimini sağlamak için büyük bir mücadele örneği sergiliyor. Demircan, 8 senedir sokakta atık kağıt ve plastik toplayarak geçimini sağlıyor. Boş sokaklarda yalnız başına dolaşan Demircan, daha sonra kağıt toplama aracı ile evinin yolunu tutuyor. Oğlu cezaevine girdikten sonra bu işe başlayan Demircan, bacaklarında oluşan rahatsızlığa karşın çalışmasını sürdürüyor.
GENÇLERE TEK TAVSİYESİ, ÇALIŞMA
Dizlerinin yürümesine engel olduğunu belirten ve gençlere çalışmaları tavsiyesinde bulunan Demircan, "İlk olarak oğlum cezaevine girdi ve hayatım tepe taklak oldu. 8 senedir bu işi yapıyorum. Gençlere tek tavsiyem çalışsınlar. Başka hiçbir şey demiyorum. Çalışmayan, boşta gezen insan her pisliğe bulaşır. Çalışmak çok güzel bir şey. Ben çöp topluyorum diye hiç utanmıyorum. Niye utanayım ki' Ben hayatı çöp toplarken öğrendim. Ben eskiden yürürken çöp konteynerinin yanından geçmiyordum kokuyor diye. Şimdi içine düştüm. 3 günde bir 50 TL alıyorum. Eskiden günde 50 TL alıyordum. Artık eskisi gibi toplayamıyorum çünkü. Her 100 metrede bir oturmak zorunda kalıyorum. Ekmek param çıkıyor çok şükür. Muhtaç olmadan yaşamaya çalışıyorum. Ben Allah'a güveniyorum. Allah'ın verdiği canı Allah alır. Ben elimden geldiğince virüsten kendimi koruyorum. Elimi çok sürmüyorum, kolonya döküyorum sürekli. Allah'ım sonumuzu hayır etsin" ifadelerini kullandı.
'HİÇBİR ANLAM İFADE ETMİYOR'
Akülü arabası olması halinde daha verimli çalışacağını da söyleyen Demircan, 'Ne Anneler Günü ne de Kadınlar Günü, benim için hiçbir anlam ifade etmiyor. Yaşamadım ki ben, ne anlamı olabilir' Benim şu an tek ihtiyacım akülü bir araba. Ben çalışmaktan da memnunum, hayatımdan da. Allah'ıma çok şükür çalışıyorum, işim gücüm var. Ama bir akülü arabam olsa iyi olurdu. Aslında ben yorulmam ama artık dizlerim gitmiyor ve yürüyemiyorum. Ben aslında evde yatmayı da bilirim ama hem kötürüm olmamak için hem de ekmek paramı çıkarmak için çalışmak zorundayım" diye konuştu.