Gündemin rengi

ABD’nin hedef olduğu terör saldırıları ardından gündemin odak noktası haliyle değişti. Uluslararası siyaset, devletler hukuku, terörizmin tarifi, savaş olasılığına ilişkin endişeler ve gerginlik hali.
Okurlar 2000’lere damgasını vuracak bu olayın Milliyet’te izleniş biçiminden genel olarak memnun. Önemli bir kesimi, gelişmelerde açık bir tavır almaktan çekinmiyor: Kimi ABD’nin "peşine takılınmasına" karşı, kimi Avrupa’nın tutumunu kınıyor, kimi ise İslam’ın şiddeti açıkça kınamayışını sorguluyor.
Başka tepkiler de var. Geçen hafta boyunca daha belirgin olarak ortaya konulan çok sayıda okur eleştirisi, bir gündem sıralamasına işaret etmekte.
Arif Barın, Ethem Karakaya, İzzettin Mercan, Salih Bulgurcu’nun görüşlerine yansıyan şey, "bezginlik". Diyorlar ki "Türkiye krizin içine iyice gömülmüş, siyaset arapsaçına dönmüş, halk inim inim inler hale gelmiş iken, gazetemizin bu olaya verdiği yer bizce abartılı".

11 Eylül’ün önemini hayli küçümseyen, ama "zamanlı" bir hatırlatma gibi alınmasında yarar olan bir görüş bu belki. Zaten iyice yüklü olan iç gündeme bir de bu büyük olay eklenince, "içerik dengesi" daha da dikkatle gözetilmesi gereken bir husus haline geliyor.
Ayşe Başar’ın uyarısı da bu yüzden önemli. 4 Ekim tarihli gazetede "görmediği" bir haber üzerine şunları yazmış: "Halkta büyük infial uyandıran, ‘kıyak emeklilik’ diye bilinen Anayasa değişikliğiyle ilgili hiçbir haberin yer almaması doğru değil. Ağır ekonomik koşullar altında ezilen milyonlarca insan varken milletvekillerinin maaşlarını artırmaları ve dokunulmazlık zırhı altına saklanmalarının kabul edilecek bir yanı yok."
Söz konusu haber, aslında, ilk baskılarda yer almıştı. Ama aynı gün içinde paketin tümü TBMM onayından geçince sayfalarda değişiklik yapıldı ve zam haberi geri plana itildi. İtilmemeliydi. Çünkü, bu konuya Milliyet okurunun ne denli duyarlı olduğunun açık göstergesi, hafta boyunca süren, "kıyak zammı kınayan, yüzlerce sert okur tepkisiydi.