Milli Eğitim Bakanı Metin Bostancıolu ile birlikte dün Kosovalı mültecilerin ağırlandığı Kırklareli Gaziosmanpaşa Mülteci Misafirhanesi'ndeydik. Yurtlarından, yuvalarından silah zoruyla kovulan Kosovalı çocuklarla kucaklaştık. Bugüne kadar onları, televizyonda bir savaş filminin sahnesinde izler gibi izlemiş ve yüreğimiz sızlamıştı. Oysa yaşadıklarını bir de kendi ağızlarından dinleyince, insanlık adına Sırplı canilerden bir kez daha utanç duyduk.
Kamp çocuk kaynıyor. Büyükler kaderlerine küsmüş, bir köşede ellerinde radyo Kosova'da olup bitenleri dinliyordu. Kurtulduklarına sevinemiyor, ülkelerindeki katliamın bir an önce sona ermesini bekliyorlardı. Türkiye'de bulunmaktan çok mutluydular, ama içleri kan ağlıyordu. Yüzlerinde zoraki tebessüm olsa da gözleri hüzün fışkırıyordu.
Çocuklar için sınıflar hazırlanmış, derslere başlanmıştı. Mülteciler arasında öğretmen de vardı, öğrenci de. Helva yapmak ise, Milli Eğitim Bakanlığı'na düştü. Süratle eğitim ortamı hazırlandı ve ilkokul birinci sınıftan, lise son sınıfa kadar ders başı yapıldı. Üniversite öğrencilerinden Türkçe bilenler ise, hiç zaman geçirilmeden Edirne, Bursa ve İstanbul'daki üniversitelerden birine konuk öğrenci olarak kabul edildiler...
Hüzün turumuz devam ederken, 8 yaşındaki Kaltrina, Bakan Bostancıoğlu'nun yanına geldi ve bir şiir okumak istediğini söyledi. "Kosovalı Çocuk" şiirini öylesine içten, öylesine duygu yüklü dile getirdi ki; başta Bakan olmak üzere orada bulunan hemen herkes gözyaşlarına boğuldu.
Şiir, 8 yaşındaki Kaltrina'nın yaşadıklarını anlatıyordu. Ne bir fazlası, ne bir eksiği vardı. İşte Priştinalı Kaltrina'nın Kosovalı Çocuk Şiiri:
Gözleri yaşlı / Ki o mazlum / Yüzü Güzel / Ama korkulu / Kosovalı çocuk / Bilmiyorum annem, babam nerededir / Bilmiyorum kız kardeşim, erkek kardeşim nerededir / Kaldım tek başıma kuzu gibi / Ezik ve kaybolmuş / Kosovalı Çocuk/ Çantamı kalemimi / Açık kitabımı / Topumu ve bebeğimi / Sevimli oyuncağımı / Hepsini orada bıraktım / Kosovalı çocuk / Bıraktım güzel bahçemi / Kokulu tüm çiçeklerimi / Bana bir şeyler verecek her şeyimi / Odamda bıraktım /Kosovalı çocuk...
Organizasyon yeteneğimiz her zaman olduğu gibi yine rezaletti. Kapıdan girdiğiniz andan itibaren sorun yumağıyla karşılaşıyorsunuz. Polis, asker, milli eğitim, valilik, Basın Yayın Enformasyon Genel Müdürlüğü, Sağlık Bakanlığı, MİT... Yönetim kimde, belli değil. Hele hele gazetecilere yardımcı olması için oraya oturtulanlar! Bir ara Kosova'ya gidip gelsek herhalde daha fazla ilgi görürdük demekten kendimi alamadım. Bize terörist gibi davrananlar, kimbilir o acılı insanlara nasıl davranıyorlardır!..
Yazara E-Posta: a.guclu@milliyet.com.tr