Bay İfade Volkan Akay

İNSAN KENDİNİ KONTROL EDEMEDİĞİ İÇİN SİSTEM DİYE BİR KAVRAM GELİŞTİRDİ, BUNU HER ALANA UYARLADI (SİYASİ, SOSYAL, EKONOMİK) VE TARİH BOYUNCA İÇİNİ SÜREKLİ GÜNCELLEDİ.

HİYERARŞİ, SİSTEM kavramının alt başlıklarından biri. Her platformda bu sözcükten yola çıkılarak bazı düzenlemeler yapıldı, ilişkileri, iletişimi, işleyişi tanzim için. Konuyla ilgili felsefik ve tarihsel sürece değinecek değilim. Filmi hızlıca sarma niyetindeyim.

Duygusal zeka ağırlıklı dünyada HİYERARŞİ kavramının büyük arızalar verdiğini ve artık işlemediğini görüyoruz.

Hatta iş dünyasının ÇALIŞAN YÖNETİMİNDE VERİM KAYBI SEBEPLERİ araştırmaları sonuçlarında liste başı olduğunu görüyoruz.

Bana göre kavram fiilen uzun zamandır işlemez durumda.

Çünkü iş dünyası, HİYERARŞİ başlığı altında yıllarca insani çok duyguyu yerle yeksan etti.

Sanırım kimsenin daha fazla dayanacak gücü kalmadı bir sürü saçmalığa.

Peki HİYERARŞİ kavramı yıllarca hangi duyguların askıya alınmasına sebep oldu.

Yenilmeye doyma kardeşim,

Gerçekleşmeyen hayallerinle inatlaş,

Hayallerini baltalamaya çalışanlar karşısında inadın dibine vur şahlansın,

Kafanda seni her seferinde oturduğun koltuğa gömen seslerle inatlaş,

Aşırı mükemmeliyetçiliğinle, tembelliğinle ya da yapamazsın, edemezsinle, yapabilir miyim, becerebilir miyim ile inatlaş,

Dostlarınla (!), sana inanır gibi yapanlarla, her zaman arkandayızla (!), hep yanındayızla (!) inatlaş,

Kimse beni anlamıyorla, her şey üst üste geldiyle, hepsi beni bulduyla, kendinle keçi gibi inatlaş,

Seni senden çalmaya çalışanlarla,

Dünyayı sağ beyinlilerin (duygusal beyin) yönettiğini ve yöneteceğini, tüm teknolojik devrimlerin sağ beynini kullanan insanların ürünü olduğunu düşünürsek, duygusal zekanın, duygu işlemenin ve yönetmenin ne denli önemli ve zor bir iş olduğunu bir kez daha anlayabiliriz.

En önemli sermaye duygu

İş dünyası evvela şunu kabul etmeli. En önemli sermaye duygu. Bu sermayeye sahip çıkan, doğru kullanan ve yöneten şirketlerin başka sebeplerden bağımsız olarak cirolarında herhangi bir problemle karşılaşmalarına imkan yok.

Duygusal ol ama bi şartla

Bazı yerleşik kanaatleri değiştirmek zorundayız. Yıllarca, dilimize kolay geldiğinden ya da edindiğimiz tecrübeler - belki daha açık olmalıyız - yediğimiz kazıklardan olsa gerek birbirimize hep “duygusal olma kaybedersin” öğüdü verdik durduk. Peşi sıra gelen ciddi görünme takıntısı da bu öğüdün uzantısı.

Elbette bizim gibi toplumlarda en çok sömürülen şeylerden biri gülücüklerdir, bunu kabul etmeliyiz. Ancak yıllarca ıskaladığımız gerçek şuydu; insanın hayatını çekilmez hale getiren -evde, iş’te, sokakta- duygusal olmak değil, duygularını kontrol edememek, doğru yönetememek.

Arşivde yatan televizyon patronu,

Muhabirlikten, televizyon kanalı sahipliğine uzanan yolda Acun Ilıcalı kimine göre sihirbaz, kimine göre dahi.

Bendenize göre ise aklını ve duygularını dengeli kullanabilen duygusal zeka üstadı.

Duygusal Zekasını (EQ) iyi kullanabilen insanların bazı özelliklerini şöyle sıralayabiliriz;

Ne zaman, nerede, nasıl davranacağını bilir,

Kiminle ne kadar muhatap olacağı konusunda ustadır,

Her rüzgarda savrulmaz,

Fırsatları değerlendirir,

Sen ki kendini hiç dinlemezsin beni mi dinleyeceksin,

Dönüp de bakmazsın hayatına, doğrularına, yanlışlarına,

Acıyla karıldı harcın ama acıya da yabancısın, sana ne diyor hiç anlamazsın,

Mutsuzluktan, üzüntüden geberirsin ama kendi kulakların bile duymaz iniltilerini, bağırışlarını,

Her gün bi şeyler çalarlar senden ve sen öylece seyredersin çalınanlarını,

Allah’a dua eder ama ciğeri beş para etmezlere taparsın,

Nasıl kelepçelemişsen kendini, dağlar devrilse, denizler yarılsa, olmaz dediklerin olsa bi türlü sana düşeni yapmazsın,

Ey dostum,

Yalnızlıktan öleceksiniz,

Etrafınız kalabalıkmış, yoğunmuş gibi yapmaktan zevk alamaz oldunuz,

Kendinizi önemli hissetme ve hissettirme çabanız kişiliğinizi yüz parçaya bölüyor,

Karakteriniz her duruma göre rol kestiği için hayattan aldığınız zevk hep yarım kalıyor, arayışınız bitmiyor, sevmediğiniz insanlara benziyorsunuz ama bu durumdan kurtulmak için sohbetlerinizde ben şöyle şöyle insanlar sevmem deyip kendinizi aklamaya çalışıyorsunuz,

Beraber yaşadığınız insanlardan yoruldunuz ya da belki onları eskisi kadar sevmiyorsunuz ama bunu kendinize itiraf etmekten bile korkuyorsunuz,

Alttan almaktan, idare etmekten, hoş görmekten, affetmekten nefret ediyorsunuz,

Yapmaya mecbur hissettiğiniz şeylerin sayısı arttıkça hayattan soğuyor, kendinizden kaçıyorsunuz,

Güçlüymüş gibi davranmak artık size acı veriyor,

BIKTIMMM LAAAN,

BU NE YA, BU NE BE, BU NE LAAAN?

Bıktım lan, bıktım, bıktım,

Başkalarına güvenmekten,

Her seferinde kandırılmaktan,

Bu kanmalarımın sebebinin kendimi kandırmış olmam olmasından,

Vesveselerimden, takıntılarımdan,

Senaryolar üretmekten,