Üretmiyorsan ve başkalarının acılarına duyarlı değilsen, dünya senin de olsa mutlu olamazsın. İşte örneği: "35 yaşında genç bir kadınım. Üniversite mezunuyum ve iki dil biliyorum ama maddi durumumuz çok iyi olduğu için çalışmıyorum. Kadınlara uygulanan şiddete üzülüyorum ama ben ne yapabilirim? Evet, çok rahatım, sabahtan akşama kadar canım ne isterse onu yapıyorum ama nedense çok mutsuzum."
İşte bütün mesele; duyarlılıkla başkalarının acılarını hissetmek ve çözüm için katkıda bulunmak ve üretmek! Sabah uyanan bir insan genellikle "Bugün ne yapacağım?" diye sorar kendine... Bu sorunun yanıtı koca bir "Hiç" ise mutsuzluk kaçınılmaz bir sonuçtur.
