Bazı programlarda, baktırmakla izletmek arasındaki ince çizgiye dikkat edilmediğini görüyorum. Bir cam kırıldığında, bir kavga çıktığında herkes döner bakar. Bu bir izlenme değildir. Birbirinin sözünü keserek ve birbirine bağırarak tartışılanların olduğu bir ortam nerede olursa olsun dikkat çeker. Trafikte ilerlerken bir grubun birbirleriyle kavga edercesine tartıştıklarını düşünün. Bütün trafik durur, herkes döner ve bakar. Orada ne tartışıldığını önemi yoktur. Bu izleme değildir bakmadır. Bir kanalı açtığınızda orada hararetli bir tartışma varsa konuyu da önemsemeden bakarsınız. Ancak bu izleme değildir. İzleme aynı zamanda ne olup bittiğini, konuyu ve nelerin konuşulduğunu anlamayı içerir. Size soluklanma ve üzerinde düşünme fırsatı verir. Sizin amacınız izletme değil de baktırtmaksa her bir sonraki programda daha fazlasını yapmanız gerekir. Yani daha da dikkat çekici bir konu ve daha çok bağıranlar bulmanız gerekir. Bu durum kapıyı kırıp yakmaya benzer, önce çok ısınırsınız ama kapınız açık kalacağı için de daha sonra üşürsünüz.
Bir programı hazırlayan ve sunanlar elbette o programın izlenmesini isterler. Yıllarca birçok programın danışmanlığını yaptım. Gözlemlediğim hataları hem sunucuya hem de yapımcıya söylerdim.
Peki bir programın uzun süreli kalıcı olması için neler olmalı?
*Merak duygusu...
*Bilgi...
*Yenilik...
*Enerji
*Dinamizm
*Görsellik
*Samimiyet...
*Doğallık
