Toplumsal hafızası olmayan ülkeler

Yıl­lar­ca önün­den ge­çer­ken içim sız­la­dı. Ta­ri­hi­mi­ze, geç­mi­şi­mi­ze, anı­la­rı­mı­za iha­net et­ti­ği­mi­zi dü­şün­düm.
Sev­gi­li dos­tum, çok de­ğer­li ta­rih­çi Sab­ri Yet­kin’in ar­şi­vi­ne gi­rip bak­tı­ğı­mız­da La­ti­fe Ha­nım’ın, La­ti­fe Ha­nım Köş­kü’nün ne ka­dar önem­li ol­du­ğu­nu bir kez da­ha iyi an­lı­yor­dum.
Sev­gi­li Sab­ri’nin zen­gin fo­toğ­raf ar­şi­vin­de­ki fo­toğ­raf­la­ra bak­tık­ça üzül­me­mek el­de de­ğil­di.
La­ti­fe Ha­nım Köş­kü, za­ma­nın­da bah­çe için­de çam ve pal­mi­ye ağaç­la­rı, süs­lü ha­vu­zu ve yel de­ğir­me­niy­le ta­nı­nı­yor­du.
Oy­sa biz­ler bu­ra­yı uzun yıl­lar oto­park ola­rak kul­lan­mış­tık.
Ne bir ta­nı­tı­cı pa­no, ne bir ha­tır­lat­ma...
La­ti­fe Ha­nım 13 Tem­muz 1975’de ara­mız­dan ay­rıl­dı. Ne­re­dey­se ölü­mün­den bu ya­na bir hu­kuk mü­ca­de­le­si sü­rü­yor.
Bu­ra­sıy­la il­gi­li ka­mu­laş­tır­ma ça­lış­ma­la­rı 25 yıl­dan faz­la de­vam et­ti.
Böy­le bir şey ola­bi­lir mi?
Ata­türk’ün an­ne­si Zü­bey­de Ha­nım’ın son gün­le­ri­ni ge­çir­di­ği bir köşk­ten, Ata­türk’ün ha­ya­tın­da çok önem­li bir ye­ri olan La­ti­fe Ha­nım’dan bah­se­di­yo­ruz.
Eğer böy­le bir ya­pı Av­ru­pa’nın her­han­gi bir ye­rin­de ol­say­dı, otuz yıl­lık bu ma­ce­ra as­la ol­maz­dı. Dev­le­tin hiç­bir yö­ne­ti­ci­si bu­na izin ver­mez­di.
* * *
He­men her­kes top­lum­sal de­ğer­le­ri­miz­de cid­di eroz­yon­lar ol­du­ğu­nu söy­lü­yor.
Fark edi­yo­rum ki, ço­ğun­luk bun­dan ra­hat­sız.
Özel­lik­le or­ta yaş ve üze­rin­de­ki­ler genç­le­rin mil­li ha­fı­za­sı­nın son de­re­ce za­yıf ol­du­ğu­nu söy­lü­yor­lar.
Pe­ki bun­da suç ki­min­dir?
Genç­le­rin mi, on­la­ra bu duy­gu­la­rı aşı­la­mak­ta ge­ci­ken biz­le­rin mi?
Top­lum­sal ha­fı­za­sı ol­ma­yan top­lum­la­rın, ül­ke­le­rin ge­le­cek­le il­gi­li ha­yal­le­ri de sı­nır­lı olur.
Genç­le­ri­mi­zin ta­ri­hi­mi­zi çok iyi bil­me­le­ri ge­rek­ti­ği­ni dü­şü­nü­yo­rum.
Bu­nu da res­mi ta­ri­hin dı­şı­na çı­ka­rak, in­san odak­lı bir an­la­yış­la ya­pa­bi­li­riz.
Tür­ki­ye Cum­hu­ri­ye­ti’nin ku­ru­luş öy­kü­sün­de yüz­yıl­lar­ca an­la­tı­la­cak öy­kü­ler var­dır.
Genç­le­ri­miz bu öy­kü­le­ri oku­ya­rak ve ta­ri­hi me­kan­la­rı gö­re­rek da­ha iyi an­la­ya­bi­lir­ler.
O yüz­den La­ti­fe Ha­nım Köş­kü, Tür­ki­ye için çok önem­li yer­ler­den bi­ri­dir.
İz­mir­li­le­rin bu­ra­ya çok da­ha ön­ce sa­hip çık­ma­sı ge­re­ki­yor­du.

Te­şek­kürler Ce­vat Du­rakLa­ti­fe Ha­nım Köş­kü tam bir ha­ra­be gö­rü­nü­mün­dey­di.
Üs­te­lik es­ki sa­hip­le­riy­le bit­me­yen ta­kas pa­zar­lı­ğı yıl­lar­ca sür­dü.
Es­ki­şe­hir Bü­yük­şe­hir Be­le­di­ye Baş­ka­nı Yıl­maz Bü­yü­ker­şen, Ata­türk’ün La­ti­fe Ha­nım ile ta­nış­tı­ğı yıl­lar­da­ki gö­rün­tü­sü­nün bi­re bir ben­ze­ri­ni İz­mir’de­ki La­ti­fe Ha­nım köş­kü için yap­tı.
Köşk­te, Zü­bey­de ve La­ti­fe ha­nım­la­rın ilk bal­mu­mu hey­kel­le­ri de ser­gi­le­ne­cek. Mo­bil­ya­la­rıy­la as­lı­na uy­gun ye­ni­den res­to­re edi­len bu köşk İz­mir’de­ki son ta­ri­hi bi­na­lar­dan bir ta­ne­siy­di.
Kar­şı­ya­ka Be­le­di­ye Baş­ka­nı Ce­vat Du­rak’a bir İz­mir­li ola­rak te­şek­kür edi­yo­rum.
Ta­bii İz­mir Va­li­li­ği’ne de...
Bu ko­nu­da ıs­rar­lı ve ka­rar­lı dav­ran­dık­la­rı için...
Yıl­lar­ca sü­rün­ce­me­de ka­lan bu ko­nu hal­le­dil­di­ği için şim­di çok mut­lu­yuz.