Fenerbahçe hakkında söyleyeceklerimi kestirme yoldan anlatabilmek için Ümit Davala kadar "patavatsız bir açıksözlü" olmayı ne kadar isterdim.
İsterseniz o malum "kumandan hikayesi"ni tersine çevirelim. Hani "Zaferler elbette benim. Kaybetseydik benim boynum gitmeyecek miydi ?" diyen kumandan!..
Fenerbahçe’de kumandan kim?..
Ortaya çıkmalı ve cesaretle hataları üstlenmeli.
Avrupa gitti, kupa gitti, sessizlik bitmedi. "Ne olacak yani, şampiyonluk potasındayız işte" bahaneleri, çiğnene çiğnene çürüyen çiklete döndü.
Fenerbahçe öyle bir duruma geldi ki, eleştirilecek bir durumu kalmadı sonunda. Herşey ortada artık. Kavga bile... Diyarbakırsporlu futbolcuların bir hayretini ileteyim, anlayın kaosun boyutunu:
"Sahada Fenerlilerin birbirlerine ettiği küfürden biz utandık"...
Tüm Fenerbahçeliler’e soruyorum şimdi:
Gelecek hafta Lig bitse ve Fenerbahçe şampiyon olsa, siz bu takımın zaferini anılarınızdaki kadar coşkuyla, keyifle kutlayabilir ve içinize sindirebilir misiniz? Teknik direktörü omuzlarda dolaştırıp, onunla gurur duyabilir misiniz. "En büyük başkan bizim başkan" çığlıkları atabilir misiniz? Futbolcuları bağrınıza basabilir misiniz?
Aynı sorular, sorulardaki tümleçlere...
Siz sayın Başkan, bu takım yarın şampiyon olsa "İşte benim Fenerbahçe’m" diyebilir misiniz? Siz, Sayın futbolcular; hadi "formaya layık olmak" falan gibi manevi durumları bir yana koyalım, "Aldığımın hakkını son kuruşuna kadar ödedim" rahatlığında göğsünüzü gerebilir misiniz?.. Şampiyonluğu hak edecek bir performans sergilediğinizi iddia edebilir misiniz?
Siz sayın teknik direktör... Siz...Var olmadığınız için bu sorulara yanıt vermek zorunda değilsiniz.