Fazilet Şenol

Hicaz Demiryolu ya da diğer adıyla Hamidiye Hicaz Demiryolu, II. Abdülhamid tarafından 1900-1908 yılları arasında Şam ile Medine arasında inşa ettirilen 1322 km uzunluğundaki demiryolu hattıydı. Bu demiryolu projesi Osmanlı'nın son dönemlerinde oldukça büyük politik etkilere sahipti. II. Abdülhamid tarafından tamamlanan bu proje I. Dünya Savaşı'nda İngilizler için büyük bir tehdit unsuruydu. Bu sebeple İngilizler projeyi bir şekilde yok etmenin planlarını yapıyordu. Bağdat Demir Yolun'un devamı gibi düşünülen Hicaz Demir Yolu, Sultan II. Abdülhamid'in isteğiyle kullanıma girdi. İki demir yolu da İstanbul'dan başlayıp Şam'a ulaşacak, oradan da Mekke ve Medine'ye bağlanacak ve bu sayede Hicaz ile güçlü bir bağlantı sağlanacaktı. Böylece kuvvetli iletişim ve ticaret bağlantılarıyla Osmanlı'nın Orta Doğu üzerindeki etkisi gün geçtikçe artacaktı.

ARAPLARI OSMANLI'YA KARŞI KIŞKIRTTI

Demir yolu hattının işletmeye açılmasından sonra birçok şehrin ve yerleşim biriminin ekonomisi hızla gelişti. Aynı şekilde imar ve inşa faaliyetlerinin artmasında ve

Doğumuna dair net bir bilgiye sahip olunamayan Zaro Ağa 18. yüzyılda dünyaya geldi. Bitlisli Şemsi Ağa'nın oğlu olan Zaro Ağa'nın 1774-1777 yıllarında arasında dünyaya geldiği söyleniyordu. Bitlis'in Mutki ilçesi Meydan Köyü'nde doğan Zaro Ağa, yaşamının ilerleyen yıllarında toplumda birleştirici ve yol gösterici biri olarak tanınmıştı. Kimse onun böylesine uzun bir ömre vakıf olacağından haberdar değildi. Zaro Ağa çocukluğunu köyünde geçirdi ve yaşı 18'e geldiğinde İstanbul'a gidip kendisine bir hayat kurmak istedi.

İstanbul'a geldiğinde adımını attığı ilk yer Tophane oldu. Kaynaklara göre 1853 yılında Ortaköy Camii inşaatında çalışmıştı. İş seçmeden ekmek kapısı neredeyse oraya giden Zaro Ağa, İstanbul'da pek çok farklı işte çalıştı. 1800'lü yılların başlarında Sultan III. Selim'in emriyle Nizam-ı Cedid askerleri için inşa edilen Selimiye Kışlası'nın inşaat sürecinde dahi yer aldı.

NAPOLYON'LA BİLE SAVAŞTI

Uzun ömrü boyunca dünyayı değiştirecek pek bir şey yapmadı. Ancak Napolyon gibi büyük komutanlar dahil olmak üzere I.

Akşam gazetesinin 15 Ocak 1930 tarihli baskısında bir haber göze çarpıyordu: "Koca Katili Macar Kadınların Muhakemeleri Hitam Buldu (Sona Erdi)." Budapeşte'nin yaklaşık 100 km güneydoğusunda bulunan 'Nagyrev' adlı küçük bir köyde yaşananlar Türkiye başta olmak üzere tüm dünyanın gözünü bu Macar kadınlara çevirmişti. Genç yaşlı demeden yüzlerde erkeğin sonunu getiren planın dehşet verici detayları ise kısa sürede yayıldı.

O yıllarda Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'na bağlı Budapeşte'nin güneydoğusunda bulunan Nagyrev Köyü'nün halkı bir sağlık sorunu olduğunda Zsuzsanna Fazekas'e giderdi. Fazekas, resmi bir eğitimi olmamasına rağmen Macar köyünün ebesiydi ve orada bir doktora en yakın kişi olarak kabul ediliyordu. Erkekler, tarlalarda çalıştıklarından kaynaklanan ağrı ve sızılardan kurtulmak için onun ev yapımı tentürlerini (bitkilere özlerini çıkarmak için uygulanan bir yöntem) kullanıyordu.

ARSENİĞİ YA YEMEĞE YA DA KAHVEYE KATMAYI ÖNERDİ

Julia Fazekas, kocasıyla birlikte 1911 yılında Nagyrev'e gelmiş

Kimi kardeşiyle kimi arkadaşıyla tüplü televizyona entegre ettiği atariyle oynadı. Harçlıklar biriktirilerek oyun kasedinin alınacağı gün heyecanla beklenen, 90'lı yıllarda küçük büyük herkesin favorisi haline gelen 'Süper Mario' oyunu hakkında her şeyin bilindiği düşünülse de aslında bu kırmızı şapkalı, bıyıklı oyun kahramanı birçok kişinin bilmediği detaylara sahip. 1981'den bu yana epey bir yol kat ederek dönüşüm yaşayan 'Süper Mario' hakkında bilinmeyenleri öğrenmeye ne dersiniz?

1- EV SAHİBİNİN İSMİ VERİLDİ

1990'lı yıllarda video oyun tarihinin en ikonik karakterlerinden biri haline gelen Mario aslında 'Jumpman' (Zıplayan adam) olarak biliniyordu. Oyundaki diğer yeşil kıyafetli oyun kahramanın adı ise Luigi'ydi.

Kırmızı kostümlü Mario'nun adı için ilk olarak 'Mr. Video' ve 'Jumpman' düşünülse de Nintengo firmasının o dönem kiralık ofislerinin sahibi "Kiramı ödeyin" diye tutturunca, firma karaktere bina sahibinin adını verdi. Sabırsız daire sahibinin adı Mario Segale'di. Ev sahibi böylece 'bir marangoz işçisi' olarak oyunda yer

Orta Asya'dan başlayıp tüm dünyaya büyük bir hızla yayılan Osmanlı Devleti göçebe bir topluluk olarak başladığı bu yolculukta büyük bir imparatorluğa evrildi. Tahta oturan her padişahın hedefi ve hayalleri yer yer farklılık gösteriyordu. Sultan I. Murat da başa geçtiğinde Balkanlara doğru ilerlemek istedi. Bu sebeple Genç Osmanlı Devleti'nin Rumeli ve Balkanlar'daki akınları hız kazanmıştı. I. Murat 1369'da (veya 1362/1366) Edirne şehrini fethetti. Şehir, Meriç ve Tunca nehirlerinin birleştiği noktada stratejik bir konuma sahipti ayrıca orta ve doğu Bulgaristan ile Batı Trakya'ya erişim sağlıyordu. Bu nedenle, Hıristiyan devletleri 1366'da onları geri püskürtmek için Osmanlılara karşı bir ittifak yapmak için bir araya gelmişti. Çünkü Osmanlı onlar için Edirne'nin batısına uzanan topraklara yönelik büyük bir tehlikeydi. Ancak çabaları başarısızlıkla sonuçlandı. Çünkü Osmanlılar Sırbistan'ın sınırına ulaşmışlardı. Bu nedenle Sırbistan kralı Vukasin Mrnjavcevic, kardeşi Ugljesa Mrnjavcevic ile birlikte 1371'de I. Murat ve

At yarışının oldukça popüler olduğu yıllardı. Ancak jokey olmak herkesin harcı değildi. Bu mesleği icra etmek isteyenler yoğun idmanlar yapıyor, ciddi uğraşlar veriyordu. 20 yaşına kadar at eğitmenliği ve seyislik yapan İrlandalı Frank Hayes'in de tek bir hayali vardı; başarılı ve tüm dünyanın tanıdığı bir jokey olmak. Kendini bildi bileli bu düşünce aklından çıkmıyordu. 5 Haziran 1923'te Times Union gazetesinde yayımlanan bir yazıda, Hayes'in annesi de onun küçük yaşlardan itibaren ata ilgi duyduğundan ve jokey olma hayalinden bahsediyordu. Hayes kelimenin tam anlamıyla onu zafere taşıyacak atla tanıştığında 22 yaşındaydı. Atın adı 'Sweet Kiss' idi ve o güne kadar hiç yarış kazanmamış 7 yaşında bir attı. Bu nedenle de galibiyete ulaşması en zor olan at olarak görülüyor, pek çok kişi onun üzerine bahse girmiyordu. Hayes, yeteneklerini tanımak için aylarca Sweet Kiss'i eğitti. Patronunun beceriksiz at hakkında söylediklerine rağmen genç seyis, atın bir yarışı kazanabileceğine inanmıştı. Atı çok iyi bir fiziksel seviyeye getirse de hiçbir jokey

Ricky McCormick 1.60 boylarında cılız bir adamdı. Lise terk, okuma yazma bilmeyen bu adam bir müddet hapishanede yatmıştı. Kanuna karşı gelen eylemlerin yanı sıra bazı yasadışı madde işleriyle de uğraştı. Ancak hiçbir arkadaşı veya ailesi onu bir bağımlı olarak tanımlamadı.

FBI’IN DAHİ ÇÖZEMEDİĞİ KOD

McCormick 1999 yılının haziran ayında bir mısır tarlasında ölü bulundu. Kayıp olduğu bile bildirilmemişti. Polis ilk başta cinayet olarak bile sınıflandırılmayan ölümü soruşturmuş ancak herhangi bir ipucu bulamamıştı. Üzerinden 10 yıl geçtiği halde hâlâ Ricky'e ne olduğu bulunamıyordu. Dava gün geçtikçe soğuyordu. Ancak cesedin bulunmasından tam 12 yıl sonra FBI, davanın yalnızca bir cinayet olmadığını söyledi. FBI, McCormick'in ceplerinde şifreli notlar bulduklarını söylüyordu ve kodu kıramadıklarını da ortaya çıkaran bilgiler yayınlamışlardı. FBI açıkça halktan yardım istiyordu. Çünkü bugüne kadar yazılan o kodların hiçbiri kırılamadı ve içinde ne yazdığı bilinmiyordu. Bu gizemli notlardan geriye birçok soru

Takvimler 1978'i gösterirken Jim Jones liderliğindeki bir tarikat, yaklaşık 900 müridini Güney Amerika'nın ücra bir yerleşim yerinde toplu intihar etmeye ikna etti. Herkesi dehşete düşüren bu katliamın arkasında ise doğduğunda annesinin onu 'mesih' sandığı, sorunlu bir ailede dünyaya gelen Jim Jones vardı.

HAYVANLARI ÖLDÜRÜP CENAZE DÜZENLİYORDU

Jones'un babası ise azılı bir ırkçıydı ve 'Ku Klux Klan' adlı siyahi karşıtı faşist grubun üyesiydi. Babasının ırkçılığı nedeniyle sürekli çatışma halinde olan Jim Jones, henüz küçük yaştayken hayvan öldürmeye ve onlara cenaze düzenlemeye başladı. Ölüme ve dine ciddi bir saplantısı olan Jones, hayvanları işkence ederek öldürüp daha sonra cenaze düzenlese de vaiz olduktan sonra kilise adına hayvan satıyordu.

Vaiz olduktan kısa sürede müritlerini toplayan ve onlara gerçek Marksizmi öğreteceğini iddia eden Jones, böylece kendi kilisesini kurdu. 'Halkın Tapınağı' adını verdiği bir kilise kuran ve sürekli vaazlar veren Jones, özellikle siyahiler ve