Zamanı da anlamlı kılan duygu değil midir?Zamanın nasıl geçtiğini anlamayacak kadar hızlanması da, her saniyeyi işkenceye dönüştürecek kadar ağırlaşması da duygu işidir. Zamanı hızlandıran da, yavaşlatan da duygularınızdır. O anda ne hissediyorsanız, zaman ona göre anlam kazanır: Hızlı, yavaş, kısa, uzun, mutlu, mutsuz, iyi, kötü...Zamanın direksiyonunda duygularımız vardır...Bu insani özellik, insanların birbirini anlamalarında, birbirlerini paylaşmalarında da hâkim unsurdur. İnsan bütün kararlarını sadece duygularıyla vermez elbette. Ama hepsinde biraz payı vardır.Böyle olmasa acılar, sevinçler nasıl paylaşılabilir? İnsanlar nasıl dayanabilir? Birbirlerini nasıl anlayabilir?Sevinçleri paylaşmak kolaydır. Acıları paylaşmak ise hem zor hem daha önemlidir. Duygu ve zaman ilişkisi acı anlarında daha gereklidir. Duyguları zamanında paylaşmak, çekilen acıyı hissetmek ve paylaşmak...Acıyı paylaşmak acılı insanlara saygı göstermekle başlar...Bugün dünyanın buna ihtiyacı var...Güney ve Güneydoğu Asyada büyük acı var. Yüz binlerle ifade edilen insan doğanın kurbanı oldu. Bu acı paylaşılmalı, bu acıya, acılı insanlara saygı gösterilmeli.Biz acıyı yaşamış bir toplumuz. Henüz çok taze. Bize gösterilmesini beklediğimiz saygıyı biz de o yöre insanına göstermeliyiz.Duygusal davranmalıyız...Bugünlerde zamana, onların duygularıyla bakmaya çalışmalıyız ki onları anlayabilelim...Yeni yıla havai fişek gösterileri yapmadan girebilmeliyiz ki, dünyanın öbür ucunda acılarına saygı duyulduğunu, paylaşıldığını duyabilsinler... fbila@milliyet.com.tr İnsanı insan yapan özelliklerden biridir duygu. Onun düşüncesini, kararlarını, davranışlarını belirleyen önemli bir etkendir. İnsanın duygudan arındırılması mümkün değildir. Bu mümkün olsa o zaman insan insan olmaktan çıkar, geriye sadece içgüdüleriyle hareket eden hayvani bir yaratık kalır. Duygu, içgüdü değildir...
