Seçim öncesi -yasağa girmeyen- son yazı.
Her partinin boy aynası yarın oyların atılacağı sandıklar.
Türkiye için en hayırlı sonuçları diliyorum.
.......................
Bu kampanyadan geriye -ne yazık ki- düzey kaybetmiş söylemler ve bazı şiddet olayları kalacak hafızalarda.
İyi ki kampanyanın sonuna geldik.
Saldırıya uğramamış parti yok.
Hele son haftada yaşananlar!
Erzurum’dan görüntülerde eli bıçaklı/palalılara arkasını dönmüş polis gerçekten düşündürücüydü.
HDP araç şoförünün öldürülmesi de alarm niteliğinde.
Hele dünkü HDP miting alanındaki patlama...
Yaralılar...
“Trafo(!!!)” patlaması talihsiz bir zaman örtüşmesi. Trafodan dışarıdan müdahale Enerji Bakanı Taner Yıldız açıkladı...
Epeyce konuşulacak.
Bir hafta daha bu kampanya devam etseydi çok daha vahim şeyler olabilirdi.
Dileriz ki seçim sandıklarına gölge düşürecek olaylar yaşanmasın.
Ne zorbalık, ne hile, ne trafo kedi ziyaretleri!
........................
Bu seçim kampanyasıyla toplumun gerilmesi, kutuplaşması, sertlikler, saldırılar elbette kendiliğinden oluşmadı.
Liderlerin, parti sözcülerinin tansiyonu tırmandıran ithamları, kullandıkları aşağılayıcı kelimeler, çıtası hayli aşağılarda üslup doğaldır ki dalga dalga tabana yansıdı.
Hırçın dalgalar üretti.
Bütün anlamıyla “ötekileştirmeler” yaşandı.
Hizmet yarışında belden aşağı darbeler, çelmeler, fauller gırla gitti.
Başlarda halktaki durgunluğu böyle tetiklemelerle hareketlenmeye dönüştürmek yanlış ve tehlikelidir.
Parti binalarına, mitinglerine saldırılar, şiddet bunların sonucu.
........................
7 Haziran seçim sonuçlarından sonra bunun bir de 8 Haziran’ı var.
Türkiye bir hükümet çıkarmak zorunda.
O hükümet yönetilmesi hayli zor koşulları devralacak.
Ekonomiden siyasete, dış politikaya, güney sınırımızda şiddet örgütlerinin bayrak gösterdiği yeni coğrafyaya, 8 Haziran Türkiye’si gül bahçesi değil.
AK Parti tek başına hükümet kuracak bir zayıf çoğunluğu sandıktan çıkarsa bile işi zor.
Önceki dönemlerin aksine muhalefet partilerinin, medyanın, STK’ların desteğine ihtiyaç duyacağı bir sürece adım atacak.
Peki...
Seçim meydanlarında söylenenlerden sonra bu diyaloğu nasıl kuracak?
AK Parti sandıklardan birinci parti olarak çıksa bile tek başına hükümet kuracak milletvekili sayısına ulaşamazsa ne olacak?
Doğal olarak bu durumda da hükümeti kurma görevi öncelikle AK Parti Genel Başkanı’na verilecek.
“Çete” ve “illegal güçlerle işbirliği” suçlamaları yaptığı muhalefet partilerine nasıl “ortaklık” önerecek?
Hükümet kurulamazsa AK Parti azınlık hükümetiyle 1 yıl içinde seçim için nereden destek alacak?
Öyle bir topallayan iktidar Türkiye için “kayıp yıla” imza atmış olmayacak mı?
Ya da hükümet kurmak süreci kilitlenirse!..
.........................
Türkiye’nin siyaset geleneğinde “Cumhurbaşkanı” faktörü vardır.
Krizlerde Cumhurbaşkanı parti liderlerini çağırır, onları yuvarlak masa etrafında toplar, ağırlık koyarak Cumhur adına çözüm üretme görevini üstlenir.
Onun için Cumhurbaşkanı’nın tarafsızlığı önemlidir.
Anayasa’ya “tarafsız Cumhurbaşkanı” ilkesi boşuna konmuş değil.
Ama...
Kampanya boyunca Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan Türkiye’yi dolaştı, mitinglerde konuştu.
Hedefinde muhalefet partileri vardı.
“Tarafsızlığı” bu nedenle tartışmaya açıldı.
8 Haziran ve sonrasında “tarafsızlığın” gerektiği çözüm diyalogları için bu da bir düşündürücü konu.
........................
Gene de enseyi karartmayalım.
Toplumun sağduyusuna güvenelim ve “demokrasilerde çözümün tükenmez” olduğunu hatırlayalım.
