İzmir’in Samyeli

İzmir’de DTP konvoyuna halk tepkisi iyi okunmalıdır. Anlayana ve anlamaya çalışana önemli işarettir. İzmir’in meşhur Samyeli’nde mesajlar yüklüdür.
...............................
Hocam Metin Toker seçimlerden önce yazarların nabız tutmaları için Anadolu ve Trakya’ya dağılmaları kararı alındığında gazete yönetimine “İzmir’e gideceğini, sonra da gerekirse Ege illerini dolaşacağını” söylerdi.
İzmir ve Ege’de nabız tutmayı tercih nedenini “İzmir ve Ege Türkiye’nin yakın geleceğine işarettir” diye açıklardı.
Metin Bey görünmezlere göçtüğünden bu yana ben de onun izinden gitmeye çalışıyorum.
Tercihim İzmir ve Ege oluyor.
Son yerel seçimlerde İzmir ve Ege sahilleri AKP’ye tepkinin işaretlerini yansıttı.
İzmir’den başlayarak Antalya’ya kadar uzanan sahillerde AKP’nin kaybı, iktidarın oy oranında hâlâ süren erozyonun alarmıydı.

Açılıma değil saçılmaya
İzmir’de 200 araçlık DTP konvoyuna patlayan tepki spontanedir.
Yani örgütlü ve hazırlıklı bir “karşı tavır koyuş” değil.
Hatta...
Bir siyasal parti olarak DTP’ye “tahammülsüzlük” de değil.
Ama...
Apo ve PKK pankartları açılınca konvoy artık 40 bin canın yitirilmesine neden olan silahlı örgütün gövde gösterisine dönüşüyor.
Dahası...
“Meydan okuyuşuna!..”
İşte İzmir’de spontane tepki patlaması bunun üzerine oluşuyor.
Elbette taşlamalar, kavgalar onaylanamaz fakat bunca tahriki de kim onaylayabilir?
DTP Başkanı Ahmet Türk gibi deneyimli bir politikacının toplumdaki birikimi ve basınç yükselişini hissetmesi gerekir.
İzmir sadece Ege’nin değil Türkiye’nin tümünün hissiyatını yansıtıyor.
Seçimler öncesi olduğu gibi, böylesine büyük dönüşümlerde de İzmir’in nabzını tutmak “bütünün rahatsızlığına” teşhis olanağını verir.
İzmirli, Egeli, Anadolulu, Trakyalı, Doğulu, Güneydoğulu tüm insanlarımız “kanın durmasını” istiyor.
Bunda hiç kuşku yok.
Ancak “tepkiler” 40 bin insanımızın yaşamını yitirmesine, binlerce sakat kalmış gaziye her iki taraftan da acı çeken ailelere neden olmuş bir terör örgütünün “zafer takı” altından geçercesine gövde gösterileri yapması, toplumun sinir telleriyle oynamasınadır.
Bu “açılımın” giderek “saçılıma” dönüşen halinedir.

İşte ‘Şel ü şepik’ giydirilmiş çocuklar (PKK miltanlarının kıyafetleri).

Acemi kaptanlar
Ne yazık ki açılım süreci iyi yönetilemedi.
Bunu DTP’nin üyesi ve kapatılan DEP’in eski Milletvekili Mahmut Alınak bile itiraf ediyor.
“Süreci iyi yönetemedik” ifadesini kullanıyor ve şöyle diyor:
“Partinin mücadele anlayışında sadece miting alanlarına çıkmak ve karşılama törenleri ve basın açıklamaları yapmak var, bu klasik yöntemlerle artık siyaset yapılamaz.
Demokratik açılım sürecine bir katkı sunamayan DTP’den ileriki süreçte de böyle bir şey beklemiyorum.
Sorunun çözümünde ne yazık ki bir ağırlık oluşturamadı, oluşturamıyor.”
Alınak, “Buna karşılık, AKP’nin cesaret göstererek elini taşın altına koyduğunu, önümüzdeki seçimlerde bölgedeki oyları artıracağını” söylüyor.
İşte burada farklı açıdan da bakmak zorunluluğu var.
AKP gerçekten cesur bir siyaset atılımı yaptı.
DTP bu denli PKK imajıyla bütünleşme izlenimleri vermeyi sürdürürse, Güneydoğu oylarında parsayı asıl AKP toplar ama açılımı Türkiye’nin diğer yöreleri için iyi yönetemediği gerçeğini de dikkate almalı.
İzmir, Ege ve Türkiye coğrafyasının büyük bölümünde oyları geriye gidiyor.
Alınak sadece Güneydoğu gökyüzü altındaki görüntüleri yorumlamakta ama büyük resmi görebilmek gerek.
Bileşik kapların küçüğünde oylar yükselirken büyüğünde iniş var.
Sadece oy olarak görmek de dar açılı bakıştır.
Bu açılımla cin şişeden çıkmıştır.
Artık yeniden şişesine sokulamaz.
Açılımın başarıya ulaşması sivil ve demokratik yöntemlerle bütünlüğü koruyarak sonuca varmak, kanı durdurmak zorunluktur.
Sınır ötesi rüzgârlar da Türkiye’den yana esmekte.
Destekleyelim veya desteklemeyelim, demokrasinin dümene odasına gönderdiği kaptanlar belli...
Acemilik yapmasalar da Türkiye bunca yıldan sonra ağız tadına kavuşsa.