Orduevi

Güneri CİVAOĞLU

ANKARA Gazi Orduevi'ndeyiz. Eskilerin limonata gibi dedikleri bir hoş akşam...
Burası bize göre yeni.
Çocukluğumuzda Ankara - Sıhhıye'deki eski orduevi salonlarına nişan ve düğünler için giderdik. Bıçak gibi ütülenmiş üniformalar içinde dimdik genç subaylar, kalın, sarı yaldız kemerlerinden tutturulmuş, kısa kılıçlarını çekerlerdi...
Kılıçlarlatünel oluştururlardı. O tünelden kendileri gibi genç bir subay olan damatla, gelin nikah masasına süzülürlerdi. Üzerlerine konfetiler, serpantinler atılırdı. Askerliğini yapmakta olan müzisyenlerden kurulu cazbanta, o dönemin bütün düğünlerinin değişmez parçası olan komparsita çalardı. Genç subay damat ve gelin alkışlar arasında dans ederlerdi.
Düğünün sonları mutlaka, "dağ başını duman almış" marşıyla biterdi.
Kadın, erkek, çocuk, sivil, asker hepimiz gözlerimiz dolu dolu "dağ başını duman almış" marşını boyun damarlarımızı şişire şişire haykırarak.
İkişer sıra halinde bu salonun içinde uygun adım tur atardık.
Çocukluk çağlarında bu orduevinde, sonraları dostları olmanın keyfini yaşayacağım Yaşar Güvenirler'i, İlham Gençerler'i dinlemiştim.
İlk gençlik yıllarımda ise, Tanju Okan'ı... Askerliklerini orduevinde er olarak yapıyorlardı.
İlk gençlik yıllarımda ise, eski orduevine daha çok siyasi nedenlerle gittik.
Gazeteciler, 27 Mayıs 1960 Milli Birlik Komitesi ihtilalci subaylarıyla, zaman zaman orduevi salonlarında konuşurlardı.
Anadolu Kulubü, Ankara Palas ve şimdi artık yerinde modern yapılar içeren Bulvar Palas, diğer mekanlar da.
Sadece onlar değil, daha sonraki yılların sonuca varmayan nakıs ihtilal girişimlerinin, albayları ve binbaşıları da gazetecilerle zaman zaman yüksekten uçan konuşmalar yaparlardı. Hazırladıkları ihtilalin ayak seslerini duyururlardı.

Orduevinin karşısında bir de çay bahçesi vardı.
Benim bulunmadığım bir akşamüstü Bayan Aydemir, muhabir arkadaşlarımıza o parkta çikolatalı pasta ve çay ikram etmiş.
Sanra da müthiş bir ifşatta (!) bulunmuş.
"Çok yakında sizlere Çankaya'da altın ayyıldızlı tabak ve fincanlarla, armalı gümüş çatal ve bıçak takımlarıyla pasta ve çay ikram edeceğim." Bu arada eliyle Çankaya tepelerini işaret edermiş.
"Orada... Çankaya Köşkü'nde" dermiş.
Yani Talat Aydemir'in ihtilal yapıp, devlet başkanı olacağını ima edermiş. Ne yazık ki merhum Çankaya'ya değil, darağacına çıktı.

Gazi Orduevi terasında gazeteci ve televizyoncu arkadaşlarımla beraberken işte bu anıların zaman tünelinde gezinmiştim.
O gece orduevinde alışkın olduğumuz "üniformalı" görüntüler yoktu.
Tam tersine... Davetiyede "giyim ... sivil" yazıyordu.
Herkes sivildi.
Çocukluğumuzun üç numara kazınmış erlerden oluşan caz bantlarının yerine Hendel ve Boby Mc Farren'in son diskindeki barok parçaları yorumlayan şık giyimli bir küçük orkestra vardı. Astubaylardan kuruluydu.
Yıllardır ordu evlerinde kapkara kostümler içindeki erlerin servisine alışmıştık. Bu kez karşılayıcılarımız temiz giyimli, pırıl pırıl genç kızlardı. Büfe kasaba eşrafının düğün safrası gibi dolup taşmıyordu. Seçkin ve yeterli bir gastronomi düzeni vardı.

Davet sahibi Genelkurmay Genel Sekreteri Tümgeneral Erol Özkasnak'tı.
Yaz başlarına kadar meslektaşlarımızın en az iki üç kez konuştuğu Özkasnak, stafiyle birlikte her konukla ayrı ayrı ilgilendi.
Ancak gözlemlerimize göre eksikliklerimizi sıralayalım.
Başkan Karadayı ve İkinci Başkan Bir'i gözlerimiz aradı. Doğrusu bu olsa dahi, ordunun nabız atışları parmaklarımızdan kaymış gibi. Normalizasyona yumuşak geçişin kanıtlarını daha bir süre diyaloglarımızda bulmak istiyoruz. Ayrıca bir dizi sorun üzerinde ordunun yorumlarını ihtiyaç var. S - 300 füzelerinin irdelenmesinden Ordu - Dışişleri ortak kararıyla NATO tatbikatlarından çekilmemize kadar teknik konular... Ayrıca Çiller'in kimine göre pişkinlik, kimine göre cüretle "belki de cinnetle" Susurluk'tan yönettiği "kırlar çetesi" diye bir suçlama... Yılmaz hükümetiyle ilişkiler bu davetin bir eksiği de Türkiye'deki yabancı gazetecilerin çağrılmayışı idi.
İletişimin milliyeti, haberin ve bilginin pasaportu yoktur. O gecenin en önemli izlenimini sunayım:
"Batı Grubu görevini sürdürüyor. Bütün Türkiye de sürdürüyor... Asker bunu yapmaya hevesli değil. Yılmaz aynı hizmeti verecek bir örgüt oluşturabilirse Batı Grubu kendini noktalamaya hazır. Aksi halde sürecek... Tıpkı çeşitli konulardaki diğer 29 grup gibi... Yüzlerce kurmay subay uykusuz bu grupların çalışmalarını yürütüyorlar."

Yazara EmailG.Civaoglu@milliyet.com.tr