Nâzım Hikmet "DAVET" inde şöyle der:
"Sizde üniformanın içinde asker.
Bizde üniformanın içinde insan...
Genelkurmay Başkanı Orgeneral Hilmi Özkök’ün son açıklaması işte bu "fark" algılanarak okunmalı.
TSK üniformasının içinde "insan" var. Daha doğrusu TSK’nın "asker" tanımı bu.
Sınırın ötesine işgal için gitmeyi amaçlamıyor.
Saldırı için değil, Türkiye’nin yararları gereği, savunma için orada.
Amacı çatışmak da değil... Kalkışımları caydırmak.
Bu nedenledir ki, şimdilik, sınırın ötesinde zaten yıllardır sürdürdüğü varlığı ile yetiniyor.
Gerekirse gene üniformanın içindeki insanlarını moral değerler için gönderme hakkını saklı tutuyor. Bu da bir tür caydırıcılıktır.
Bu gerçekler başta ABD olmak üzere, AB ülkelerine ve Kuzey Irak Kürtlerine yeterince anlatılmalı.
Nâzım Hikmet’in aynı yapıtından birkaç dize daha...
"Buyurun oturun mister deniyor size,
konuşup anlaşalım
Siz ter ter tepiniyorsunuz
Emrederim,
konuşmam diyorsunuz."
Orgeneral Hilmi Özkök ise üniformanın içinde haklılığından aldığı gücünden emin, asker değil insan yaklaşımıyla... "Emir olmaz, koordinasyon kurarız" diyor.
Öyle ya...
ABD, okyanus ötesinden, Irak’ı kendi ulusuna tehlike olarak görüp bu ülkeye silahlı güç gönderecek, ama sınırının yanı başındaki savaşı, Türkiye’nin "yakın ve ciddi tehlike" kabul ederek, asker göndermesine karşı çıkacak...
İsmet Paşa sağ olsaydı bir "haydi canım sen de" çekerdi.
Bir de AB sesleri var. Bunları RADİKAL’de Murat Yetkin toplamış.
Örneğin İngiltere Başbakanı Blair, Türkiye’yi Kuzey Irak’a girmemesi için uyardı. Peki İngiltere orada ne arıyor?
Belçika Başbakan Yardımcısı ve Dışişleri Bakanı Louis Michel "Kuzey Irak’a asker gönderirse Türkiye AB’ye giremez" dedi. AB üyeliği Irak’a asker göndermeye engelse, İngiltere artık üye değil mi?
AB üyesi İspanya ve Portekiz de son Azor bildirisine imza atarak Irak savaşına aktif taraf olmuş bulunuyorlar.
Danimarka, Irak’a savaş ilan etmiş... İtalya savaşan ülkeler koalisyonunda.
Onlar da AB üyeleri...
AB’nin yeni üyesi Kıbrıs Rum Cumhuriyeti, ABD’ye topraklarını, karasularını, hava sahasını açmış.
Polonya komandoları Irak’ta adam kesmekte. Polonya da tam üye kabul edilmiş bulunmakta.
Nâzım’ın dizelerinden, Saddam’a da bir mesaj.
Onu omuzlarından sarsa sarsa bir uyarı:
"Bu sefer bu ağaç kömür olacak,
bu sefer yerle bir olacak
şehir
sokak
fener,
Hatıranızla beraber."
Sadece Saddam değil on binlerce insan kömür olacak. Bu nasıl inat?
Şair şöyle sürdürüyor:
"Kanı kimin döktüğü er geç bilinir
ve bir sığınak
bir iki damla zehir..."
Dünya nefesini tutmuş Saddam’ın diğer bazı despotlar gibi olası intiharını bekleyedursun...
Şimdiden çekilmesi, kanın durması daha doğru değil mi?
Nâzım sesleniyor:
"Davaları halletmez ölüm,
hayatı paylaşalım."
Bir kez o aşamaya gelindiğinde tüm dünya Bush’un da önüne dikilmeli!
Hayatı paylaşmanın, insani kurallarını oluşturmak, o kuralları, üniforma içindeki insanlarla korumak üzere...