Yemin armağanı: Ateşkes
KİM ne derse desin, kim ne yazarsa yazsın, kim övünürse övünsün, Gazze’de ateşkes; “Obama’ya armağandır...”
ABD’nin yeni Başkan’ı göreve başlamadan sadece 1 gün önce İsrail ile Hamas arasında ateşkesin sağlanmasını arabulucularla, mekik diplomasisiyle izah etmek ve buna inanmak “saflık” olur.
Obama’nın Beyaz Saray’a ilk adımını atarken, çocukların, bebeklerin öldürüldüğü bir kirli savaşa göz yuman devlet başkanı görüntüsü vermemesi gerekiyordu.
İşte “süper büyük” budur.
Dünyanın başka hiçbir ülkesinin başkanı böyle bir şansa sahip olamaz.
Yemin töreni öncesi Gazze’de ateşkes olacağı -neredeyse- kesinlikle görülüyordu, biliniyordu.
O nedenle bir süredir Ortadoğu’da süren ateşkes trafiği, “konu mankenliği” diye yorumlanabilir.
İsrail’i durdurabilecek, ABD’den başka hiçbir güç yoktur. Siyah Başkan Obama, böylece “umut ve değişim” rüzgârını sürdürmüş oluyor. Zaman kazanıyor, eli daha rahat. İlk günlerinde ekonomik krize odaklanacak.
HAMAMIN NAMUSU
HAMAS’ın ateşkesi İsrail’den sonra açıklamasının nedeni psikolojiktir.
Saldırıyı başlatan, taş üstünde taş bırakmayan ve okulları, camileri bile vuran, Hamas’ın lider kadrosuna kayıplar verdiren, kent sokaklarına kadar giren İsrail’dir. Elbette önce o “tek taraflı ateşkes” ilan etmeliydi.
Hamas, daha önce ve tek taraflı “ateşkes” kararı alsaydı, “pes” etseydi tüm itibarı sıfırlanırdı.
Elbette ateşkesi önce İsrail’in ilan etmesi gerekiyordu.
Zaten öyle oldu.
Aradan birkaç saat geçtikten sonra Hamas da zaten beklenen açıklamayı yaptı. “Ateşkes” dedi.
“İsrail güçlerinin Gazze’den çekilmesi için 1 hafta süre vermek” koşulu ise, durumu kurtarmak senaryosu olarak yorumlandı.
“İsrail’in 48-72 saat içinde Gazze’den çekileceği” işareti özel kanallarla Hamas’a iletilmişti.
Köprü ayakları testi
HADİSEYİ kişisel şişinmelerle karıştırmamak ve bu yalın gerçeği görmek gerek.
Bakın...
Fransa Cumhurbaşkanı Sarkozy ya da Mısır Devlet Başkanı Mübarek, “Ateşkesi sağlayan bizleriz” diye bir iddiada bulunuyor mu?
Ama... Bu çabalar Obama yönetimindeki yeni ABD kadrolarıyla onların ilişkilerine sempati puanları getirmiştir.
Ankara’ya gelince...
Acaba... Yeni başkan Obama ve ABD’nin yeni yönetimi, şu son 1 ay Gazze bağlamında Türkiye ilişkilerine de aynı olumlu izlenimlerin notlarını düştüler mi?
Obama başkanlığındaki yeni ABD yönetiminin Gazze’de çözüm için kuracakları köprünün ayakları Suriye ve İran mı olacak?.. Yoksa Türkiye mi?
Hamas’a bu kadar yatırım yapan Ankara’nın “ABD tarafından ıskalanıp ıskalanmayacağı” sorunun cevabını oluşturacak.
Milliyet’in dış politika yazarı Semih İdiz de birkaç kez “İsrail’in 20 Ocak yemin törenine endeksli takvim uyguladığını” vurgulamıştı.
KANTARIN TOPUZU
ANKARA’nın Gazze sürecinde “kantarın topuzunu kaçırdığını” söylemek yanlış olmaz. Hamas’ın kefesine diplomasi dengelerini bozacak ağırlıklar koymuştur. Genel kanı böyle.
Ancak... Önümüzdeki süreçte bunu artıya dönüştürebilir. Verdiği desteğin uzantısı olarak “Hamas’ın etkilenmesi, frenlenmesi” için işlev sahibi olabilir.
Çok da zorlanacağı sanılmasın.
Çünkü... Gazze’ye İsrail saldırıları göstermiştir ki, hiçbir ülke, hiçbir lider, Hamas’a Türkiye’den bulduğu desteği vermemiştir.
Gerçekten...
Sokaklarda, meydanlarda halk gösterileri dışında Arap devletleri ve tüm İslam ülkeleri, ortak ve net tavır koymaktan kaçınmışlardır. Filistin’in en köklü kuruluşu El Fetih, Hamas’a İsrail darbelerine seyirci kalmıştır.
Hatta Hizbullah bile parmağını oynatmamıştır. Sonuç... Hamas, sadece kuşatılmış değil, yalnız da bırakılmıştır.
.......................
Günahsız sivillerin, kadınların, çocukların, bebeklerin öldürülmelerine, yaralanmalarına nihayet nokta konulması tesellidir.