Bu teşhisi koyarken de, bunu yazıya dökerken de içim acıyor...
Ama ne yazık ki, Göztepe’nin 6 haftalık görüntüsünden başka bir sonuç çıkartamıyorum...
Takımın aldığı sonuçlara veya puan cetvelindeki yerine bakarak bu sonuca vardığımı sanmayın sakın.
Taraftarından bu kadar uzak, tribünlere bu kadar sağır bir yönetim anlayışı başka hangi kulüpte var bilemiyorum. Yönetimin hiç bir kademesinde tek bir Göztepeli’nin olmayışı, kulüple taraftar arasındaki mesafeyi her geçen gün biraz daha arttırıyor. Göztepe’yi Göztepe yapan taraftar kulüpten her geçen gün biraz daha uzaklaşıyor, tribündeki güç her geçen gün biraz daha eriyor. Çünkü 12. adamın takımına sahip çıkmasına izin verilmiyor...
Ya Teknik Patron Hüseyin Kalpar’a ne demeli?
Sanki takımı kuran, istediği adamı alan, istemediğini gönderen o değil...
Takımın iskeletiyle yap-boz gibi oynayan başka birisi varmış gibi konuşuyor..
Her yenilgi sonrası aynı mazeret;
“Ben mi çıkıp oynayacağım?”
Takımına, oyuncusuna sahip çıkmaktan aciz bir teknik direktör yani...
Hangi futbolcu, ilk fırsatta kendisini satan teknik adama inanır?
Sözün kısası;
Göztepe’den uzakta bir yönetim, futbolcularının yıldızlaşmasından korkan bir garip teknik adam ve takımlarından her geçen gün biraz daha uzaklaşan Göztepeliler’i görünce başka bir ihtimal aklıma gelmiyor...
