Mehmet Tez

Sokaklarda Filistin’in “F”sini telaffuz dahi etmek, eğer kayıtsız şartsız İsrail devletini ve yöntemlerini desteklemiyorsanız, hakkınızda soruşturma başlamasına neden olabilir.

Filistin’le ilgili herhangi bir simge taşımak hakkınızda soruşturma açılmasına neden olabilir. Evinizin camına Filistin bayrağı asmak, kapınıza polisin gelmesi ve sorgulanmanız anlamına gelebilir. Filistin’le ilgili, bırakın en doğal ifade hakkı olan katledilen sivillere destek için gösteri hakkını, herhangi bir sohbette destek mesajı vermeniz, İsrail’de Hamas’ın katlettiği masumlar kadar Filistin’de ölen siviller için de üzülmeniz, empati duymanız terörist ya da terör destekçisi sayılmanız için yeterli sayılabilir. Hakkınızda şüphe uyandırabilir. Şikâyet edilebilirsiniz. Bu durum polisin evinize gelip sorular sormasına neden olabilir.

Bu durum böyleyken, İsrail bayrağı, İsrail rejimine destek serbest ve neredeyse her resmi ağızdan dillendirilen bir tür mecburiyet.

İfade alanındaki bu açık adaletsizlik ve eşitsizlik insanları isyan ettiriyor.

Önceki gün

2010’ların indie yıldızları Bombay Bicycle Club yeni albümleri “My Big Day”’de aralarında Damon Albarn, Chaka Khan, Nilüfer Yanya’nın da bulunduğu bir dizi isimle başarılı düetlere imza attı.

Kuzey Londra’nın yerli yabancı turistlerden uzak, kendi hâlinde mahallelerinden biri Crouch End. Merkezinde bir saat kulesinin olduğu, kesişen iki ana cadde ve bu caddelerin paralelindeki sokaklardan oluşan semt Londra’nın merkezine metro ile bağlı olmadığından çok yol üstü bir yer değil. Mahalledekiler de pek merkeze inmeye çalışmıyorlar. Her şeyi kendi içlerinde halletmeye çalışıyorlar. Bu yüzden gerçekten de bu semt ‘kendi hâlinde’ tanımını hak ediyor.

Sanat sinemaları, plakçılar, kitapçılar, dünyanın her yerinden restoranlar, bir-iki mahalle pub’ı, bir sürü kafe, fırın, pastane barındıran bu semtte orta hâlli aileler çoğunlukta. Bombay Bicycle Club (BBC) işte bu orta direk semtten çıkmış ‘kendi hâlinde’ orta direk bir grup.

Grup adını eskiden Kuzey Londra’da popüler olan Hint

Madonna’nın “Celebration” turnesi geçen hafta Londra O2 Arena’da başlama vuruşunu yaptı. Kariyerini baştan sona canlandırdığı bir şovla sunuyor 65 yaşındaki Madonna. Bu turneye başlamadan önce bir rahatsızlık geçirmiş ancak bir süre sonra toparlanarak kaldığı yerden devam etmişti.

Aynı günlerde Taylor Swift’in “Eras Tour” filmi de vizyonda ve tabii ki biletleri çoktan tükendi. Dünyada bir Taylor Swift çılgınlığı yaşanır, diğer tarafta Madonna’nın retrospektif konserleri konuşulurken, insan kaçınılmaz olarak karşılaştırıyor.

- Madonna kural tanımaz. Taylor Swift kuralları sever.

- Madonna itiraz eder. Taylor Swift onaylar.

- Madonna yol açar. Taylor Swift yoldan çıkmaz.

- Madonna’yı herkes sevmez. Taylor Swift her ailenin bağrına basacağı cici kızdır.

- Madonna yaş fark etmeksizin yetişkinlere hitap eder. Taylor Swift her yaştan çocukların sevgilisidir.

- Madonna X kuşağının idolüdür. Taylor Swift Y, Z ve Alfa kuşağının idolüdür.

Müzik sektörünün ağzını sulandıran, sanatçısız içerik üretip bütün geliri doğrudan kasaya indirmeye yönelik ‘insansız’ plan ve projelerden biri, yapay zekâyla jenerik müzik ürettirme fikri. Yapay zekâ botuna şöyle dinlendirici bir şeyler bestele denebiliyor. Bunu dediğinizde ortaya çıkan şey elbette ortalama, basit, niteliksiz bir iş. Pek çok durumda daha fazlasını kimse talep etmiyor. Ve maliyeti neredeyse sıfır. Şu anda tam bir vahşi batı ortamı hâkim. Yapay zekâ botları kullandıkları verinin telifini ödemiyorlar. Bu alanda bir modelin hazırlanması ve yerleşmesi de yıllar alacak gibi duruyor. Bu alanda altyapı hazırlıkları tüm hızıyla devam ediyor, start up aşamasındaki firmalar bir bir satın alınıyor.

Nerede kullanılacak peki bu model? Dinlendirici müzikler, çalışırken dinlenecek müzikler, terapi müzikleri ve benzeri alanlar. Yani deneyim odaklı eşlik müzikleri.

Bu içerikler çoğu zaman müzik bile değil. Bazen bir yağmur sesi, bazen rüzgâr sesi. Bu basit üretilen içerikleri stream

Londra’da “mediterranean” (Akdeniz) ifadesini görüyorsanız herhangi bir yerde, orası çok büyük ihtimalle Türklerin işlettiği ve içinde Türk yemekleri de olan bir restorandır. İnsanlar Londra’da Türk lokantası, kebapçı, mezeci, meyhane, ocak başı gibi ayrımları çok bilmediklerinden ya da mekâna Türk mutfağıyla sınırlı bir imaj vermemek için bu Akdeniz vurgusu yapılır. Bunun anlamı o mekânda zeytinyağlılar, mezeler, mercimek çorba, şakşuka, menemen, ezme gibi şeylerin yanında, pizza ve makarna gibi herkese hitap edecek yiyeceklerin de olduğudur. Bugünlerde Türk lokantalarında, kebapçılarda veya bu tip “Akdeniz” mekanlarında mezeli İstanbul konsept geceleri yapmak çok moda. Soğuk sıcak mezeli, ara sıcaklı, ana yemekli tipik Türk meyhane menüleriyle, İstanbul özlemi sanırım bir nebze olsa da diniyor, memleketin yemek masalarından damak zevkinden uzak kalanlar buralarda sosyalleşiyor. Ama bu eski haber. 

Etkinlikler özel mekanlara taşmaya başladı. Mesela etkinlik mekânı Dükkan, Türklere

İngiltere şu günlerde bir çınar ağacını konuşuyor. İngiltere’nin kuzeyinde Northumberland bölgesinde bulunan bu sembol ağaç henüz bilinmeyen bir nedenden kesildi. Faili hala bulunamadı. Polis ağacın çevresini kordona aldı. Parmak izi aranıyor, ağacın gövdesine bulaşmış bulunan bir tür yağ inceleniyor. Yani cinayet araştırır gibi araştırıyor polis.

Özelliği neydi bu ağacın? Roma İmparatoru Hadrianus tarafından yaptırılan adı üzerinde Hadrianus Duvarı’nın hemen yanı başında biten bu 200 yıllık çınar, yıllarca bu bölgeye uğrayan turistlerin fotoğrafını çektiği manzaranın önemli bir aktörüydü. Aktörüydü derken aslında cidden aktörlüğü de var. Kevin Costner’ın oynadığı Robin Hood filminde meşhur sahnelerden birinde manzaranın tam ortasında yer alıyor. Kevin Costner’ın Morgan Freeman’la Hadrianus Duvarı üzerinde yürüdüğü sahneler burada çekilmiş. Çoğu insan bu ağacı öncelikle bu filmden tanıyor. Ama sonra ağaç giderek ünleniyor ve bölgenin en önemli turist atraksiyonu ve

Sufjan Stevens geçen yaz, bir sabah uyandı ve yatağından kalkamadı. Hareket edemiyordu. Konuşamıyordu. Âdeta felç olmuştu. Elleri, kolları bacakları hissizdi.

48 yaşındaki şarkıcı, söz yazarı, indie alemlerin nadide ozanı, kardeşinin sırtında alelacele hastaneye taşındı. Haftalar boyu tedavi gördü. Sonunda taburcu edildi. Eski hayatına geri dönmeye çalışıyor. 20 Eylül’de yaptığı yazılı açıklamada halen ayakta duramadığını, terapi yardımıyla eski sağlığına kavuşmaya çalıştığını anlattı. Stevens’a Guillain-Barré sendromu teşhisi kondu. Nadir bulunan bir bağışıklık sistemi rahatsızlığı olduğu ifade edildi. Stevens bu sebeplerden yeni albümü “Javelin”i apar topar hiçbir promosyon çalışması yapmadan piyasaya sürdü bu hafta.

Üç ay önce yayınladığı albüm “Reflections” bale için bestelenmiş klasik müzik parçalarından oluşmaktaydı. Stevens’ın Timo Andres ve Conor Hanick ile ortak çalışmasında piyano için bestelenmiş parçalar vardı. Şahane bir albüm bu arada, mutlaka

Geçen hafta ani gelişen bir Cambridge seyahatimden notlar aktarmasam olmaz. 

“Londra notları” da olsa köşemizin adı, Cambridge ile Londra birbirine çok bağlı iki şehir, konsepte çok ters düşmüş olmayız. 

Cambridge, belki inanmayacaksınız ama Londra’nın banliyösü gibi bir yer bugün. Ekspress trenle 80 kilometrelik yol 55 dakikada bitiyor. Bu yolu her gün gidip gelen pek çok dostum var. Vagon zaten mobil iş yeri gibi. Laptop’lar açık, kulaklıklar takılı. Çıt çıkmıyor. Ray seslerinden başka duyulan tek ses klavyelere vuran parmakların sesi. Ha neden bu kadar mesafe çekiliyor diyecek olursanız, nedeni iki şehir arasındaki kira ve hayat pahalılığı farkı. Bazen de Cambridge’deki şirketlerde çalışanlar Londra’nın sosyal ortamından kopmak istemediği için bu yolu tercih ediyor. 

Londra’nın hiçbir yerinde bu kadarını bir arada göremeyeceğiniz çok uluslu bir genç nüfus var Cambridge’de. Bu durum şehri çok hareketli ve geceleri eğlenceli bir yer haline getiriyor. Bütün