İki yıl oluyor.. Yine bu aylardı.. Yargı meselesi bütün çarpıcılığıyla memleketin gündemindeydi..
Henüz Anayasa değişikliği yapılmamıştı.. Anayasa Mahkemesi’ne de, HSYK’ya da, Yargıtay’a da el atılmamıştı..
O günlerde iktidarın diline yapışan bir slogan vardı..
Yargının bağımsız olması yetmez, tarafsız da olmalı..
Muhalefet yargı bağımsız olmalı dedikçe, iktidar bağımsızlık yetmez tarafsız da olmalı diye bastırıyordu..
Etkili çıkıştı..
Kulağa hoş gelen sözlerdi..
İktidara göre yüksek yargı bağımsızdı ama tarafsız değildi, tarafsız hale getirilmeliydi..
2010 referandumunun ana gövdesi buydu..
İktidar bağımsız yargıyı tarafsız hale getirmek için anayasayı değiştirdi, kurumları yeniden yapılandırdı..
*
Aradan iki yıl geçti..
Anayasa Mahkemesi Başkanı, bağımsızlık ve tarafsızlık sorununu çözememiş bir yargıdan söz ediyor..
Yargıtay Başkanı tarafsız yargı ihtiyacına işaret ediyor..
HSYK 1. Daire Başkanı onlara katılıyor..
O da ‘evet, yargının yeterince tarafsız olmadığı konusunda toplumda bir algı var’ diyor..
Daha da ötesi yüksek yargı başkanlarının ‘intikamcı olmayın’ diye uyarısını yerinde buluyor..
Zaten yargı konusunda toplumdaki algı buysa gerisi boştur.. Çünkü önemli olan o algıdır..
*
Bir başka boyut..
Referandumda en çok söylenen şuydu; yargıdaki kast sistemine son vereceğiz..
Nasıl olacak?
Hâkimler ve savcılar kendi kurullarını kendileri seçecek.. Taban tavanı şekillendirecek.. HSYK’yı oylarıyla belirleyecekler.. Yüksek yargı organları da bu şekilde oluşacak..
Sorun bitecekti..
Demokrasi yargıda da kök salacaktı..
İki yıl önce bütün bir yaz boyu bu sözleri dinledik..
Etkili oldu, ‘yetmez ama evet’çiler böyle çıktı..
*
Bütün bunlar oldu, uygulamaya kondu, aradan iki yıl geçti..
Anayasa Mahkemesi Başkanı seçim sisteminin yeniden düzenlenmesini istedi..
Hayırdır!..
Dedi ki; “Seçim psikolojisinin yargı mensupları arasında sürdürülen ilişki üzerinde belirleyici etkisi gruplaşmayı ve ayrışmayı da beraberinde getirmektedir..”
Bu sözler hayırcıların lafı değil mi?
İki yıl önce onlar söylüyordu!..
‘Yetmez ama evet’çiler de onlara kızıyordu..
Şimdi yargı başkanları da söylüyor!..
Çok değil iki yıl önceden söz ediyoruz..
İşlemiş olduğu suç; kitaplar
Mustafa Balbay tek başına kaldığı hücreden normal hücreye geçirilmesini istemiş..
403 gündür hücrede..
Cezaevi yönetimi talebini reddetmiş..
Gerekçe; işlemiş olduğu suç..
Kendi dahil herkes; tutuklu, hükümlü değil ki ne suçu.. Cezaevi kendini mahkemenin yerine koyup ceza mı kesti diye soruyor..
Cezaevinin ‘işlenmiş olduğu suç’ lafı anlaşılmamış..
Valla anlaşılmayacak bir tarafı yok.. Cezaevi ‘işlenmiş olduğu suç’ derken yargılandığı Ergenekon davasını kastetmiyor..
Yaa..
Cezaevindeki koşulları anlatan iki kitabını kastediyor.. Silivri günlüğü ile Zulümhane adlı kitaplarını..
*
Balbay ile Tuncay Özkan’ın tek kişilik koğuşlara konulma nedeni yazdıkları kitaplar değil miydi?
Kitaplardan önce bir arada kalıyorlardı..
Başbakan’a tam destek vermek şart
Kentsel dönüşüm meselesi çok önemli.. Yasa Meclis’ten nasıl çıkacak henüz belli değil.. Sakıncalı maddeleri varsa söyleriz ama bu konuda Başbakan’a azami destek vermek lazım..
Bu siyasi mesele değil..
Hele İstanbul’da..
Birinci sorun çürük binalar, çirkin binalar.. Deprem tehdidini fırsata çevirebiliriz.. Çarpık yapılaşmayı düzgün modern yapılaşma haline getirebiliriz..
Elimizde..
Başbakan; yıkacağız, zorluk çıkarmayın diyor.. Siyasi kararlılık var, geriye orada oturanları ikna etmek kalıyor.. Risk altında yaşadıklarının anlatılması gerekiyor..
Allah korusun, bugün İstanbul şöyle 6-6,5’la sallansın bakın neler oluyor.. İstanbul felç olur,
Türkiye krize girer..
Van depremini ne çabuk unuttuk.. Koca kent evsiz kaldı.. İstanbul’u da benzer bir tehlike bekliyor..
1999’u baz alırsak, 13 yıl olmuş!.. Kentsel dönüşüm için beş yıl koyarsanız, fayın verdiği avans bitmiş.. Tam zamanıdır..
Şu notu da düşelim.. İstanbul’da toprak çok pahalı.. Mağdur yaratmaya açık mesele, bu sebeple çok dikkat edilmeli..
En küçük hata kentsel dönüşümü kentsel çöplük haline getirir..
