Umut!

Zülfü LİVANELİ

İSKENDERUN konserinden önceki basın toplanısında, bir soru üzerine "Ben arkadaşlarıma göre biraz daha umutlu sayılırım" dedim. "Çünkü sık sık konserler nedeniyle Anadolu'nun değişik yörelerine gidiyor ve oradaki demokrat, aydınlık, saygın kitlelerle buluşuyorum."
Bu köşenin okurları bilir ki; her Anadolu gezisinden umutla, neşeyle ve bu ülkenin geleceğine güven tazelemiş olarak dönerim.
Yoksa yaşamım İstanbul - Ankara arasında ve medya, siyaset, ticaret çevrelerinde geçse sıkıntıdan içimin kararması işten bile değil.
Zaman zaman karamsarlığa kapılmıyor değilim. Ama bir Anadolu gezisi hepsini silip süpürüyor.
* * *
GEÇEN haftayı da böyle umut tazeleyerek geçirdik.
İzmir Alsancak Stadyumu'nu hıncahınç dolduran 25 bin kişiyi ve polisin kapıları kapatması üzerine dışarıda kalan onbinin üstünde insanı görmeliydiniz.
Konser öncesi stadyuma gelirken gördüğüm ve kilometrelerce uzayan insan seli, kızlı erkekli gençlerden oluşuyordu: Pırıl pırıl, güzel, heyecanlı, coşkulu ve bir Ege akşamının lacivert gökyüzünde özgürlük ve barış türküleri çınlatan uygar insanlardı hepsi de.
Onca coşkunun sonunda bir kelebek inceliğinde dağılıveren, stadyumda çöp bile bırakymayan bir düzeyin gençleri...
* * *
CUMARTESİ akşamı İskenderun stadyumundaki 20 bin kişi de aynen böyleydi.
Daha önceleri Artvin Kafkasör Yaylası'nda yağmur altındaki dirençli onbinler de!
Adlarını sayamayacağım kentlerdeki coşkuyu yazmamın amacı, umutlarımı sizlerle paylaşmak.
Politikadaki sığlığa, sistemdeki çürümüşlüğe, televizyon ve gazetelerin kahraman gibi sunmaya çalıştığı sapıklara, uyuşurucu müptelalarına, cahil lumpen sürülerine bakmayın.
Bu ülkede bir akarsu gibi temiz, aydınlık, pırıl pırıl, dürüst insanlar yaşıyor.
Hem de milyonlarca insan.
Bu kişiler şimdilik sadece konserler yoluyla bir araya gelip, uygar ve dürüst bir ülkede yaşama kararlılığını haykırıyor.
Siyasete ağırlıklarını koydukları zaman inanın Türkiye'de akan sular durur!
* * *
BEN bu işte küçücük bir vesile olduğumu ve haddimi biliyorum.
Türkiye'nin birçok ilinde, tarihinin en büyük konserlerini veriyor olmanın elbette bir tadı, bir mutluluğu var.
Ama bu benim marifetim değil. Konserlerle değil, oraya gelen aydınlık kitleyle övünüyorum.
Ve madem ki böyle milyonlarca insana sahibiz, Türkiye'nin sırtı yere gelmez diyorum.
Bu umudu size de aşılamak istiyorum.



Yazara Emaillivaneli@milliyet.com.tr