Geçen gün İstanbul’un çeşitli semtlerinde yaşanan elektrik kesintisi tüm yurda mal oldu. Nasıl olmasın, zaten neredeyse tüm yurt İstanbul’da. Bu kesintiler yer yer devam edecekmiş. Kış koşulları, doğalgaza fazlaca yüklenilmiş olması ve bu tabii kaynağın yetersiz hale gelmesi ana sebepler.
Neyse ne, benim bildiğim bu elektrik kesintisi yüzünden bir saatimi apartman boşluğunda geçirmiş olduğumdur. Neden, anlatayım. Tam misafirim gelmişti, aşağıdan kapıyı çaldı, otomata bastım, girdi, asansöre bindi, tak elektrikler kesildi. Asansör birinci katta kaldı. Hadi bakalım. Kadıncağızın zaten asansör fobisi var, hep söyler, şuna binmeye çok korkuyorum, diye. Elektriğin ne zaman geleceği belli değil. 186, elektrik arızayı aradım, görüşecekler arasında 17. sıradayım, en az bir 40 dakika eder. Mesaj bırakıp kapadım, asansörcüyü aradım. Dedim durum böyle böyle, panik atağı olan, üstelik asansör fobisi olan bir kadın asansörde kaldı. Gelin kurtarın. Ustaları yokmuş, vs, bir adam bulup göndermeleri bir saat sürdü. Elektrikler de o süre zarfında gelmedi.
Eh misafir asansördeyken, sen sıcak evinde mi oturacaksın? Olmayacağına göre, giyindim kuşandım, alt kata indim, oturdum merdivenlere, muhabbeti koyulttuk. Tabii apartmanda oturan herkes de ne konuştuğumuzu duyuyor. Hatta üst kat komşum indi, o da dahil oldu sohbetimize. Bir çayımız eksik.
Survivor
Kadıncağız bir saat sonra kurtuldu, birazcık da evde kendine geldi, zaten sonra da gitmesi gerektiği için kalktı. Fakat bu olay, daha doğrusu kesintilerin devam edeceği bilgisinin rahatça verilmiş olması beni gerdi mi? Gerdi. Evden dışarı adımını atmadan önce yapılacaklar listesine şimdi bir de her gün elektrik arıza takibi eklendi. Abartma demeyin, niye durup dururken asansörde kalayım?
Düzenli olarak sabahları 444 6 186’yı arıyorum, sayıyor, nerelerde ne kesintiler var, neden var, programlı kesintiler hangi mahallelerde ve ne zaman. Mesela diyor ki “Enerjiniz 13 çift sıfırda verilecektir.” İBB’nin trafiği takip ettiğimiz telefon aplikasyonu gibi bir şey yapılsa hiç fena olmaz. Evden çıkmadan onu da kontrol etmiyor muyuz? Neresi kapalı, neresi açık bilmek şart. Ya da internet sitesinden metronun durumunu takip ediyoruz. Kapalı istasyon var mı, arıza var mı?
Deniz kenarı şehirlerde vapur/deniz otobüsü seferlerini kontrol ediyoruz. Malum Lodos denen bir fenomen var. Adeta asabi bir şahsiyet. Bir esti mi hayat duruyor.
Sistem hocam
Zaten bu değişim saati ne menem bir şeyse, gün içinde 14:00 ile 16:00 arasında taksi bulmak mümkün değil. Önceden birkaç durak arayıp araba peşine düşeceksin ya da sevdiğin şoförlerden biriyle aranı iyi tutup telefonunu alacaksın, ikna etmeye uğraşacaksın.
Sadece sokakta işi olanlar mı, evdekilerin de sorunları bitmez. Evden çalışıyorsan bilgisayarının, telefonunun şarjının dolu olduğuna emin olacaksın. Ev hanımıysan sürekli su kesintisi sorgulaması yapacaksın. Aklıma esti, şimdi çamaşır yıkayayım, çocukları banyoya sokayım, bulaşık makinesi çalıştırayım yok. Ara, öğren, mağdur olma. Sistemsizlik içinde sistem böyle bir şey olsa gerek, ne diyelim?
