Son Güncellenme:
Arapça kökenli bir kelime olan evkaf, avkaf- vakıflar kelimesinden dilimize uyarlanmıştır. Osmanlı Dönemi Türkçesinde vakıf ya da vakıf mallarını yöneten kuruluş olarak kullanılmıştır.
II. Mahmut döneminde kurulan bir kurum olan evkaf vekaleti, tüm vakıfların bağlı bulunduğu ve aynı zamanda yasaların şeriat kurallarına uygunluğunu denetlemekle görevli bir kurumdur. 3 Mart 1924’te Hilafet ve Erkan-ı Harbiye-i Umumiye Vekaleti ile birlikte kaldırılan Şeriye ve Evkaf Vekâletleri’nin yerine Din işleri Başkanlığı ve Vakıflar Genel Müdürlüğü kurulmuştur.
3 Ekim 1826 tarihinde Evkaf-ı Hümayun Nezareti adı ile kurulan Evkaf Nazırlığı, dönemin vakıfların yönetiminden sorumlu günümüzün bakanlık statüsündeki kurumdur. 1921 yılında kurulan Türkiye Büyük Millet Meclisi hükümeti, Evkaf Nazırlığını Şeriye ve Evkaf Vekâletleri olarak anmış ve 3 Mart 1924’de kurumu bakanlık statüsünden çıkararak Vakıflar Genel Müdürlüğü haline getirmiştir.
Vakıfların tanımı, kuruluş esasları, amaçları, faaliyetleri, işletilmesi, değerlendirilmesi, mal edinmeleri, Vakıflar Genel Müdürlüğü ve teşkilatının görev, yetki ve sorumlulukları gibi başlıca esaslar 2008 yılında kabul edilen, 26800 sayılı Vakıflar Kanun hükümleri kapsamına alınmıştır. Vakıflar Kanununa göre vakıflar tüzel kişilik sahibidir. Yeni kurulan vakıflar, mazbut vakıflar, mülhak vakıflar ile cemaat ve esnaf vakıfları kanun kapsamına alınmış ve faaliyet esasları belirlenmiştir. Mazbut vakıflar Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından yönetilir. Türk Medeni Kanunu’nun yürürlüğe girmesinden önce kurulan vakıflar ise mülhak vakıflar statüsündedir.