Dünya bu, boşa sıkma canını

Dünya bu, boşa sıkma canını
Mazhar Alanson’un "Türk Lokumuyla Tatlı Rüyalar" adlı albümü çıktı. Sanki MFÖ’nün albümlerine girmeye değmez bulunup dışarda tutulmuş şarkıların bir araya getirildiği bir albüm bu.
NAİM DİLMENER

Popüler bir grubun üyesiyken, üstelik grup dağılmamış olmasına rağmen solo işlere kalkışmak, her zaman, her ülkede oldukça yaygın bir davranış biçimi. Genellikle, grubu oluşturan elemanlardan herhangi biri, grubun sound’u ile pek alakası olmayan bir işe imza atmak istediğinde bu işe kalkışır. Bazen de, grup içinde hak ettiği ilgiyi göremiyor olduğunu varsayan biri, "Ben aranızda eziliyorum, tek başıma bir iş çıkarayım da görün," tehdidini savurarak girişir solo bir albüme. Ama neden ne olursa olsun, bugüne kadar, herhangi bir grup elemanının, solo olarak yaptığı bir işin, kendi grubu ile yaptıklarının önüne geçtiği, birlikte yapılanları aştığı görülmedi. Bu Mick Jagger, Bryan Ferry, Boy George için de doğru, İlhan Şeşen, Fuat Güner, Mazhar Alanson için de. İlhan Şeşen’in solo albümünün piyasayı birbirine katmış olması bile bunu değiştirmez. Şeşen, solo albümüyle, Gündoğarken’in tutturduğu müzikal kalitenin çok altında bir işe imza attı. Bu albümden, yarınlara bir tek notanın bile kalabilmesi zor. Aynı şeyi Mazhar Alanson’un "Türk Lokumuyla Tatlı Rüyalar" adlı albümü için söyleyemeyiz belki. Ama bu, yine de Mazhar Alanson’un, bu albümü neden MFÖ olarak değil de tek başına çıkarmaya karar verdiğini açıklayamıyor.
Albümün en dikkat çekici yanı, çok emek verilmiş on üç şarkının her birinin ayrı bir yere doğru gidiyor olması. Bir müzikal bütünlükten söz etmek tamamen imkansız. Muhtelif zamanlarda yazılmış ve yazıldıkları zamanın izlerini taşıyan şarkılar; birbirlerine eklenecek ya da birbirlerini tamamlayacak bir alt yapıdan yoksun kalmışlar. Mazhar Alanson’un sesi de, bu şarkıları ortak bir başlık altında toplamaya yaramamış. Sanki MFÖ’nün, çeşitli albüm çalışmaları sırasında ortaya çıkmış ama albüme girmeye değmez bulunup da dışarda tutulmuş şarkıların bir araya getirildiği bir albüm bu. Yeni bir "Güllerin İçinden" olacağı için için umulmuş yumuşak şarkılardan, world - music vitrinine çıkabilecek bir kıyafetle sunulmuş rock şarkılara kadar her şey var albümde. Olmayan şey uyum. Bu da, her biri tek tek karşınıza çıksa, çoğunu gayet hoş bulabileceğiniz şarkıların aleyhine işlemiş.
Albümün kapak tasarımı da bütünüyle Pet Shop Boys’un "Nightlife" adlı albümünden ödünç alınmış. Zaten tasarlanmış genel konsepte hiç uymamış olan mor - yeşil renkli iç kapak hariç, geri kalan her şey (bütün renk ve fotoğraflar) "Nightlife"tan transfer edilmiş.
Bir kısım şarkıda, Mazhar Alanson’dan beklenmeyecek ucuzlukta dizeler de ayrı konu. "Jazz (New York Sokakları 5)" adlı şarkıyı, Rafet El Roman’ın (macera dolu) "Amerika"sının yanına bile koyabiliriz. Filmler, diziler, (başta Shop & Miles olmak üzere) reklamlar, Mazhar Alanson’un mizah anlayışını da çok değiştirmiş. Müzik, Cem Yılmaz usulü esprileri kaldırabilecek bir şey değil. Kaldırır derseniz, gelir "Bom bili bili bom"a takılır kalırsınız.

"Türk Lokumuyla Tatlı Rüyalar"
Mazhar Alanson
S Müzik
Universal






KÜLTÜR & SANAT